Ο Αγαμέμνων (Μέμος) Φαράκος, εργάστηκε στην εφημερίδα Ριζοσπάστης, στη Βραδυνή, διετέλεσε διευθυντικό στέλεχος στον τηλεοπτικό σταθμό, Μega και για πολλά χρόνια στο διεθνές δελτίο του Αθηναΐκού και Μακεδονικού Πρακτορείου.
Ο εκλιπών γεννήθηκε στην Αθήνα το 1924. Αφού ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές, εισήχθη στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Τη δημοσιογραφική του σταδιοδρομία ξεκίνησε το 1946, στα δύσκολα χρόνια της μετεμφυλιακής Ελλάδας, από την εφημερίδα «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ».
Στη συνέχεια εργάστηκε στις εφημερίδες «ΜΑΧΗ», «ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΣ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ», «ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ», «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ», «ΑΘΗΝΑΪΚΗ», «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ», «ΣΗΜΕΡΙΝΑ», «ΒΡΑΔΥΝΗ» και στον «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ», ενώ υπήρξε προϊστάμενος εξωτερικού δελτίου και σύμβουλος έκδοσης του ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Επίσης, ήταν αρχισυντάκτης ειδήσεων της ΕΙΡΤ, υποδιευθυντής Ειδήσεων στον τηλεοπτικό σταθμό «MEGA», διευθυντής των Τ/Σ «ΚΑΝΑΛΙ 5» και «EXTRA» και συντάκτης στην ΕΤ1 και τον «ΑΝΤΕΝΝΑ», ενώ διετέλεσε αρχισυντάκτης του ραδιοφωνικού σταθμού «ΑΘΗΝΑ 9,84».
Κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας συμμετείχε σε περισσότερες από εκατό αποστολές στο εξωτερικό, όπως στο Νταβός, στη Μόσχα, στο Βελιγράδι, στο Παρίσι, στις Βρυξέλλες και στην Άγκυρα.
Η πορεία του Μέμου Φαράκου εκφράζει σε μεγάλο βαθμό τη μεταπολεμική αθηναϊκή δημοσιογραφία. Αυτή τη διαδρομή, σ’ ένα δύσκολο, αλλά και συναρπαστικό επάγγελμα και τη συνεργασία του με τουλάχιστον 17 εκδότες - εργοδότες έχει αφηγηθεί στο βιβλίο του «Οι εργοδότες», 2005, αποκαλύπτοντας το παρασκήνιο των εφημερίδων και της τηλεόρασης.
Στη συγγραφική του δράση ανήκει επίσης το βιβλίο «Πώς δενόταν το ατσάλι, τα πικρά, μεγάλα, ωραία χρόνια» 2010. Στο τελευταίο βιβλίο του «Ήταν κάποτε ένας πόλεμος», κατέγραψε τη συμμετοχή των δημοσιογράφων στην εποποιία του Ελληνοαλβανικού Μετώπου του 1940.
Ο Μέμος Φαράκος εκτός από τη δημοσιογραφική και συγγραφική του δράση είχε και συνδικαλιστική δραστηριότητα, καθώς υπήρξε μέλος του Δευτεροβαθμίου Πειθαρχικού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ και μέλος του ΔΣ του ΕΔΟΕΑΠ. Διετέλεσε, επίσης, μέλος της γνωμοδοτικής επιτροπής των Βραβείων του Ιδύματος Μπότση.
Ο Μέμος Φαράκος υπήρξε ένας δημοκρατικός άνθρωπος με παιδεία και ήθος και διακρίθηκε ιδιαίτερα για την ευρυμάθειά του.
Σε όλη τη διάρκεια της ζωής του εργάστηκε με όλες του τις δυνάμεις, υπερασπιζόμενος τις αξίες του και το δημοσιογραφικό επάγγελμα.
Όσοι είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν και να συνεργαστούν μαζί του θα τους μείνει αξέχαστη η απαράμιλλη ευγένειά του, η αισιοδοξία και η θετική στάση, με την οποία αντιμετώπιζε τα προβλήματα, στάση την οποία ποτέ δεν εγκατέλειψε.
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ, σε ανακοίνωσή του, συλλυπείται βαθύτατα τη σύζυγό του, Χριστίνα Λυκιαρδοπούλου, τα παιδιά του, Μαρία Φαράκου και Γιώργο Βλαβιανό, και τους οικείους του και αποχαιρετά τον μαχητή της δημοσιογραφίας, που, σε όλη του τη ζωή, την υπηρέτησε με ευθύνη, ήθος και αποφασιστικότητα.
Σε συλλυπητήριο μήνυμά του προς τους οικείους του εκλιπόντος, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σίμος Κεδίκογλου, σημειώνει: «Ένας έγκριτος δημοσιογράφος με ήθος και αιχμηρή γραφή "έφυγε" από κοντά μας.
Ο Μέμος Φαράκος υπήρξε αρθρογράφος και διευθυντικό στέλεχος σε πολλά Μέσα Ενημέρωσης από το 1947 και ξεχώρισε για το ανήσυχο πνεύμα του, τη μαχητικότητά του και την πολυμάθειά του. Στους οικείους του εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια».
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ ανακοινώνει με βαθιά οδύνη το θάνατο του παλαίμαχου δημοσιογράφου, Αγαμέμνονα (Μέμου) Φαράκου.
Newsbeast