ΕΥΧΕΣ που μας στέλνετε - Μιχάλης Γαβράς

Θάθελα να στείλω τις Χριστουγεννιάτικες ευχές σε όλους τους φίλους μου, με ένα ποίημα του εκλεκτού φίλου και γνήσιου πατριώτη ΠΟΙΗΤΗ Γιώργου Μαρκόπουλου.
Λέω μήπως μέσα στον απέραντο και καθημερινό βόρβορο που εκπέμπουν τα ΜΜΕ για να καλύψουν πρώτα και κύρια τις πομπές τις δικές τους και των προστατών τους, βρούμε στην ποίηση κάποιες εικόνες, κάποιες κλωστές να κρατηθούμε όρθιοι.
Και η ποίηση του ΓΜ μας προσφέρει πολλά.
Η μπάντα
Μια μπάντα πήγαινε σε επαρχιακό παραλιακό δρόμο.
Έπαιζε εμβατήρια. Ένα παιδάκι δεκατέσσερω χρονώ
με φαρδύ καπέλο και παλιά ρούχα της μουσικής
που έπαιζε τρομπόνι, δεν είδε τη στροφή του δρόμου.
Έτσι η μπάντα έστριψε, και το παιδάκι βάδισε μόνο του ευθεία.
Με το τρομπόνι και το μεγάλο του καπέλο.