Πόσο
κοντά βρισκόμαστε στη διατύπωση μιας ενιαίας θεωρίας για όλες τις
δυνάμεις που διέπουν τον κόσμο γύρω μας;
Πώς γίνεται η ολική ενέργεια
στο σύμπαν να είναι μηδέν και η ζωή να συνεχίζεται κανονικά;
Πόσα
σύμπαντα υπάρχουν; Απαντήσεις στα παραπάνω φυσικά, ενίοτε και
μεταφυσικά, ερωτήματα έδωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο διακεκριμένος καθηγητής
Θεωρητικής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Τέξας, Δημήτρης Νανόπουλος, με
αφορμή την εγκατάστασή του ως αντιπροέδρου της Ακαδημίας Αθηνών, που
έγινε την Τρίτη 14 Ιανουαρίου 2014.
«Παλιά νομίζαμε ότι η Γη είναι το κέντρο του κόσμου. Και δεν είναι. Ότι
το ηλιακό σύστημα είναι το μόνο. Και δεν είναι. Μέχρι το 1925 πιστεύαμε
ότι ο γαλαξίας μας ήταν το σύμπαν.
Όχι μόνο δεν είναι, αλλά υπάρχουν 100
δισεκατομμύρια γαλαξίες με εκατό δισεκατομμύρια άστρα ο κάθε γαλαξίας.
Ακούστε τώρα το νούμερο που θα σας πω: Έχουμε καταλήξει ότι υπάρχουν,
δυνητικά, 10 εις την 500στή είδη συμπάντων. Αυτό σημαίνει, ότι κάποια
από αυτά μπορεί και να μην συμβούν, αλλά και ότι πολλά μπορεί να
υπάρξουν πολλές φορές», τόνισε ο καθηγητής, αναφερόμενος στα δεδομένα,
που σταδιακά αποδεικνύονται και πειραματικά. Όπως έγινε με το περίφημο
πρόγραμμα του CERN, το οποίο απέδειξε την ύπαρξη του σωματιδίου του
Χιγκς, διαδικασία που δεν θα μπορούσε να συμβεί χωρίς τη συμβολή του κ.
Νανόπουλου και της ομάδας του.
«Οι στιγμές αυτές κατά τις οποίες η ομάδα μου κι εγώ ανακαλύπταμε κάτι καινούργιο, ήταν για μένα οι σημαντικότερες.
Έχουμε
δηλαδή φτάσει τα τελευταία χρόνια να απαντούμε σε απίστευτα βαθιά
ερωτήματα. Βέβαια δεν λέω ότι όλα αυτά είναι αποδεδειγμένα με την
πειραματική έννοια, αλλά βλέπουμε όλο αυτό το σύμπλεγμα να ενώνεται με
έναν πολύ ωραίο τρόπο. Μια πολύ καλή, κατανοητή και εμπεριστατωμένη
ανάλυση για όλα αυτά βρίσκονται στο τελευταίο βιβλίο του Στίβεν Χόκινγκ
το "Μεγάλο Σχέδιο"», δηλώνει ο ακαδημαϊκός, που δεν τον απασχολεί μόνον
το τι γίνεται στα μακρινά πολύ-σύμπαντα, αλλά και στη μικρή και
ταλαιπωρημένη από την κρίση Ελλάδα.
«Ακόμα
ξυπνάω και δεν το πιστεύω ότι η Ελλάδα έχει φτάσει σε αυτό το σημείο. Για να βγούμε από το τούνελ, θα πρέπει να προσπαθήσουμε να γίνει ανάπτυξη και να έρθουν επενδύσεις. Αλλά όχι με την μπότα πάνω στον τράχηλο, όπως μας έχουν. Η μόνη λύση, νομίζω, είναι να μας αφήσουν λίγο ελεύθερους, και δεν μιλώ για "κουρέματα" και τέτοια, αλλά για επιμήκυνση, "πάγωμα", πείτε το όπως θέλετε, ώστε να μην έχουμε συνέχεια από πάνω μας αυτή την μπότα. Ο κόσμος πολύ έχει αντέξει, δεν νομίζω ότι μπορεί να αντέξει παραπάνω», σημειώνει.