Σαν
σήμερα, στις 2 Ιουλίου 1910, δολοφονήθηκε ο Γεώργιος Μαργέλης, γιος του
δημάρχου Αθανασίου Μαργέλη, στο χωριό Βλάση.
Δύο ήταν οι οικογένειες που
πρωτοστάτησαν: αυτή των Δουβαλαίων που πολιτικά ανήκε στον Τσαπόγα και εκείνη
των Ασημακαίων που πολιτικά ανήκε στο Μαργέλη.
Στο
χωριό Βλάση γίνονταν τα "φανερώματα" της Διαμάντως Ασημάκη με τον
Περικλή Δούβαλη.
Ο Μαργέλης βρισκόταν με δέκα ένοπλους κλητήρες στα χωριά του
Αριστομένη. Καθώς επέστρεφε στο Χατζή, σταμάτησε για λίγο στο Μηλιώτη όπου
πληροφορήθηκε από κάποιο Ρότσο για τα "φανερώματα" αυτά.
Γνωρίζοντας
ότι οι Δουβαλαίοι ανήκαν στον Τσαπόγα, σκέφτηκε ότι θα είναι πλέον πολύ εύκολο
γι' αυτούς να παρασύρουν όλους τους Ασημακαίους ώστε να ψηφίσουν Τσαπόγα, με
αποτέλεσμα να χάσουν αυτός και ο πατέρας του τη δύναμή τους στο Βλάση.
Τότε
αποφάσισε, παρά την αντίθετη γνώμη Μηλιωταίων παραγόντων να πάει αμέσως στο Βλάση και να χαλάσει τα
"φανερώματα"- αρραβώνες.
Πράγματι.
πήγε στο μαγαζί των Ασημακαίων όπου γινόταν το γλέντι. Κάποιος Μητρόπουλος, που
έφερε το παρατσούκλι "Χαυταλεύρης", σε έντονο ύφος τον ρώτησε τι
ζητούσε εκεί και τότε ο δήμαρχος τον χαστούκισε.
Αυτό θεωρήθηκε προσβολή από
τον παρευρισκόμενο που έφερε το παρατσούκλι "Πλιόνος" και με το
πιστόλι του τραυμάτισε το δήμαρχο στην κοιλιά. Η φρουρά ανταπέδωσε τα πυρά.
Συγκεκριμένα, κάποιος Παπαδόπουλος από τη φρουρά σκότωσε την κόρη του Παναγιώτη
Δούβαλη, Αγγελική και κάποιος άλλος τραυμάτισε σοβαρά στο χέρι τον Κωνσταντίνο
Δούβαλη.
Τότε, ενώ είχαν τραβήξει το Μαργέλη έξω για να του παράσχουν τις
πρώτες βοήθειες, ο Περικλής Δούβαλης, που απουσίαζε εκείνη τη στιγμή από το
γλέντι και πληροφορήθηκε τα γεγονότα, πήρε το ντουφέκι του και τον αποτελείωσε
με δυο βολές.
Έτσι,
η περιοχή της Βουφράδας στερήθηκε τις υπηρεσίες ενός ικανότατου άνδρα. Τα μίση
οξύνθηκαν και το "πολιτικό καζάνι" συνέχισε να βράζει επικίνδυνα σε
βάρος, βέβαια, της ανάπτυξης του τόπου.
Η
Λαϊκή Μούσα έκανε τραγούδι τη δολοφονία του Γιώργου Μαργέλη:
"Τρεις περδικούλες
κάθονται στον Αι-Λια στη ράχη
Δεν κλαις Μαργέλαινα δεν
κλαις!
Η μια τηράει του Χατζή η άλλη το Βουλκάνο
και η τρίτη η καλλίτερη τηράει
το Μαργέλι.
Δεν κλαις Μαργέλαινα δεν
κλαις!
Τρεις μπαταριές του ρίξανε και
οι τρεις φαρμακωμένες.
Δεν κλαις Μαργέλαινα δεν
κλαις!"
Ο
Βουφραδιώτης