5.7.14

ΗΛΕΙΑ: Μαμά, εργαζόμενη, μαθήτρια και τώρα… φοιτήτρια! Μπήκε με το...σπαθί της στη Νομική απο το Εσπερινό Λύκειο!

Όταν υπάρχει θέληση, δεν υπάρχουν εμπόδια και δυσκολίες στο δρόμο για την επίτευξη του στόχου.
Με δύναμη ψυχής, με ισχυρό κίνητρο την 4χρονη κόρη της και με στήριγμα την αγαπημένη της οικογένεια, η Χριστίνα Αναστασοπούλου, απέδειξε ότι τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο.
Φοίτησε τέσσερα χρόνια στο Εσπερινό Λύκειο Πύργου, συμμετείχε στις Πανελλαδικές Εξετάσεις, πέτυχε Μ.Ο 16.37 και εξασφάλισε μια θέση στη Νομική.
Η Χριστίνα Αναστασοπούλου από τον Πύργο, ολοκληρώνοντας τη φοίτησή της στο Γυμνάσιο, συνέχισε στο τμήμα Πληροφορικής των Σχολών ΟΑΕΔ του Πύργου. Τελειώνοντας, εργάστηκε στην οικογενειακή επιχείρηση, και όταν ήρθε στη ζωή τη κόρη της, ήταν η στιγμή που αποφάσισε ότι θέλει να συνεχίσει τις σπουδές της.
Από την Α΄ Λυκείου
Οπως αναφέρει το patrisnews.com , χωρίς να το σκεφτεί πολύ, κι ενώ η μικρή Νικόλ δεν ήταν ούτε ενός έτους, η Χριστίνα επέστρεψε και πάλι στα θρανία, γνωρίζοντας βέβαια, ότι, όλες αυτές τις ώρες που θα λείπει από το σπίτι, η μικρούλα της βρισκόταν στα σίγουρα και ασφαλή χέρια, της οικογένειάς της.
Τέσσερα χρόνια στο σχολείο δεν ήταν εύκολα. Το πρωί στη δουλειά, το μεσημέρι στο σπίτι με τις υποχρεώσεις της μαμάς, το απόγευμα στο σχολείο και το βράδυ διάβασμα, με τη μικρή να μεγαλώνει έχοντας ως πρότυπο μια μεγάλη αγωνίστρια, τη μαμά της. Αν και μικρή (σ.σ μόλις 4 ½ χρόνων σήμερα) καταλάβαινε την προσπάθεια της μαμάς της και μάλιστα δεν έκρυψε τον ενθουσιασμό της, βλέποντας τη να παρελαύνει ως σημαιοφόρος του σχολείου στην Εθνική Επέτειο.
Τα «σκληρά» ωράρια δεν πτόησαν τη Χριστίνα. Έπαιρνε δύναμη από το χαμόγελο της Νικόλ, από τους γονείς και τον αδελφό της, που, όχι μόνο την στήριξαν αλλά έβλεπε στα μάτια τους την πίστη τους για την προσπάθειά της, αλλά και από τους καθηγητές του Εσπερινού και την Διευθύντρια Ελένη Σκάζα, που τη βοήθησαν να πάρει τα εφόδια που έπρεπε και να συμμετάσχει, «επί ίσοις όροις», με όλους τους υποψήφιους, στις Πανελλαδικές εξετάσεις.
Χαρά και συγκίνηση
Την τελευταία ημέρα των Πανελλαδικών Εξετάσεων, όταν η Χριστίνα, κατέβασε το στυλό, ήξερα ότι είχε πάει καλά, αλλά, η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων από το Υπουργείο , επισφράγισε αυτή την προσπάθεια με τον καλύτερο τρόπο. «Είμαι πολύ ευχαριστημένη με τα αποτελέσματα των εξετάσεων μου. Νιώθω χαρά, ικανοποίηση και ανακούφιση γιατί εκτός από μαθήτριας, είμαι μητέρα και εργαζόμενη», λέει η ίδια, αποκαλύπτοντας ότι πρώτη προτίμηση στο Μηχανογραφικό, θα είναι η Νομική. «Ο πρώτος στόχος επιτεύχθηκε και τώρα σχεδιάζω με αισιοδοξία και πίστη στο μέλλον που με περιμένει. Νιώθω ενθουσιασμό και ανυπομονησία για να ξεκινήσει τις σπουδές μου. Το μεγαλύτερο όνειρο είναι η Νομική. Μακάρι να με αξιώσει ο θεός».
Ένα μεγάλο ευχαριστώ
Ωστόσο, δεν ξεχνά όλους εκείνους που στάθηκαν στο πλευρό της όλα αυτά τα χρόνια, την πίστεψαν, την βοήθησαν και τώρα χαίρονται μαζί της. «Θέλω να ευχαριστήσω τους καθηγητές και την διευθύντρια του Εσπερινού, κα Σκάζα, για τα πολύτιμα εφόδια και την ηθική και ψυχολογική στήριξη που μου προσέφεραν όλα αυτά τα χρόνια. Η βοήθειά τους ήταν πολύτιμη και ειδικά αυτή τη χρονιά τη δύσκολη, μου προσέφεραν τις απαιτούμενες γνώσεις ώστε να τα καταφέρω και χωρίς φροντιστηριακή υποστήριξη», λέει η Χριστίνα.
Η οικογένειά και οι φίλοι της, έπαιξαν σημαντικό ρόλο, όπως εξηγεί η ίδια, λέγοντας «...θέλω να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου τους γονείς και τον αδελφό μου, που ήταν συνοδοιπόροι μου σ' αυτόν τον επίπονο αγώνα. Πραγματικά, δε θα τα είχα καταφέρει χωρίς τη δική τους ουσιαστική βοήθεια και την άνευ όρων αγάπη τους. Ευχαριστώ επίσης τις φίλες μου για την υποστήριξη και ανοχή που έδειξαν τον τελευταίο χρόνο».
«Η Νικόλ, το κίνητρό μου...»
Η 4χρονη Νικόλ, ήταν το κίνητρο της Χριστίνας και από αυτή αντλεί τη δύναμή της, εξηγώντας «...την επιτυχία μου, την οφείλω και την αφιερώνω στην 4χρονη κόρη μου, Νικόλ. Η παρουσία της στη ζωή μου, ήταν ο λόγος να συνεχίσω τις σπουδές μου στο Εσπερινό Λύκειο και να αγωνιστώ για την εισαγωγή μου στο Πανεπιστήμιο». Και μπορεί, οι δυσκολίες να μην τελείωσαν, αλλά τώρα να αρχίζουν, αφού μαμά και κόρη θα βρεθούν μόνες οι δυο τους, στην πόλη που θα σπουδάσει ηΧριστίνα, αλλά αυτό, δεν την τρομάζει. Αντίθετα είναι σίγουρη, θα τα καταφέρει, και κλείνει λέγοντας «...Ελπίζω ο αγώνας και η στάση μου στον τομέα της μόρφωσης και της προσωπικής εξέλιξης να αποτελέσει γι' αυτήν ένα θετικό πρότυπο στη ζωή της».