Χθες Τετάρτη 9/7, παραβρέθηκα και συμμετείχα στις εργασίες συνεδρίου του «Economist», το οποίο πραγματοποιείται στην Αθήνα.
Μεταξύ των παρεβρισκομένων βρίκονταν οι Μάριο Μόντι, Ενρίκο Λέτα (τ. πρωθυπουργός της Ιταλίας), Κλάους Ρέγκλινγκ, Γκίκας Χαρδούβελης (ΥΠΟΙΚ), Στέφανος Ησαϊας (Enterprise Greece), Κ.Αντωνόπουλος (Intralot), Βλάντιμιρ Γιακουνιν (Πρόεδρος Ρωσικών Σιδηροδρόμων), Π. Ξενοκώστας (LKS Partners), Γιώργος Ζανιάς (πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών) κα.
Εντύπωση μου προκάλεσε η ομιλία του ομογενή Ελληνοαμερικανού επενδυτή John Cabrmos, προέδρου της Calamos Investments, ο οποίος ανέφερε ότι η Χώρα μας διαθέτει σημαντικά πλεονεκτήματα για να προσελκύσει επενδυτές στην παρούσα χρονική στιγμή.
Η Ελλάδα θα μπορούσε να αποτελέσει μια επενδυτική βάση για την Ευρώπη, ωστόσο οι μεταρρυθμίσεις που γίνονται θα πρέπει να συνεχιστούν. Θα μπορούσε η Ελλάδα να είναι ό,τι η Florida για τις ΗΠΑ, σημείωσε χαρακτηριστικά.
Όπως ανέφερε, ο τουρισμός αποτελεί με διαφορά τον πιο ελκυστικό κλάδο προς επένδυση για τους ξένους επενδυτές.
Αρνητική εντύπωση προκάλεσε ωστόσο ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ ο οποίος σε πολλά σημεία της ομιλίας του βρισκόταν σαφέστατα εκτός Eλληνικής πραγματικότητας κρυπτόμενος πίσω από λογιστικές προσεγγίσεις και πολυπαιγμένα νεοφιλελεύθερα συμπεράσματα.
Απαιτούνται όμως, και μάλιστα τάχιστα, μια σειρά μέτρων και πολιτικών από το σύνολο του πολιτικού κόσμου της Χώρας μας χωρίς προαπαιτούμενα και συμβιβασμούς.
Η Ελλάδα, επιμένω, δεν χρειάζεται νέα δάνεια.
Aντιθέτως έχει ανάγκη από ίδια κεφάλαια ανάπτυξης όπως είναι τα κοινοτικά κονδύλια του ΕΣΠΑ και οι ιδιωτικές επενδύσεις.
Απαιτείται λοιπόν η δημιουργία ενός σταθερού και ανταγωνιστικού φορολογικού συστήματος, με συντελεστή 15% για τις επιχειρήσεις (όπως και ειπώθηκε).
Απαιτείται πολιτική σταθερότητα, μηδενική ανοχή στην εκλογολογία και όχι ρητορική που να διώχνει τους επενδυτές και θέτει σε κίνδυνο την οικονομία.
Απαιτείται οι τράπεζες να συνδράμουν περισσότερο στην καθημερινότητα των πολιτών, με πρωτοβουλίες σχετικές με την ανάπτυξη νέων χρηματοοικονομικών εργαλείων κα.
Απαιτείται άμεσα να εξαλειφθούν τα έκτακτα φορολογικά μέτρα («χαράτσια») σε εισοδήματα και ακίνητα.
Απαιτείται επικαιροποιημένο σχέδιο για την αντιμετώπιση των προβλημάτων ρευστότητας των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων.
Απαιτούνται νέα εργαλεία για τις ρυθμισεις των «κόκκινων» δανείων (τα οποία ανέρχονται σε 75-77 δισ. ευρώ) με τρόπο που δεν θα προκληθεί κοινωνικό πρόβλημα.
Τα αποτελέσματα των πολιτικών που εφαρμόζονται θα είναι μακρόπνοα μόνον με καθολική συναίνεση, πέραν της υπάρχουσας.
Τέλος οφείλω να συμφωνήσω με μια φράση του ΥΠΟΙΚ : «Η κρίση πρέπει να πάψει να μας διχάζει και να αρχίσει να μας ενώνει»
Μεταξύ των παρεβρισκομένων βρίκονταν οι Μάριο Μόντι, Ενρίκο Λέτα (τ. πρωθυπουργός της Ιταλίας), Κλάους Ρέγκλινγκ, Γκίκας Χαρδούβελης (ΥΠΟΙΚ), Στέφανος Ησαϊας (Enterprise Greece), Κ.Αντωνόπουλος (Intralot), Βλάντιμιρ Γιακουνιν (Πρόεδρος Ρωσικών Σιδηροδρόμων), Π. Ξενοκώστας (LKS Partners), Γιώργος Ζανιάς (πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών) κα.
Εντύπωση μου προκάλεσε η ομιλία του ομογενή Ελληνοαμερικανού επενδυτή John Cabrmos, προέδρου της Calamos Investments, ο οποίος ανέφερε ότι η Χώρα μας διαθέτει σημαντικά πλεονεκτήματα για να προσελκύσει επενδυτές στην παρούσα χρονική στιγμή.
Η Ελλάδα θα μπορούσε να αποτελέσει μια επενδυτική βάση για την Ευρώπη, ωστόσο οι μεταρρυθμίσεις που γίνονται θα πρέπει να συνεχιστούν. Θα μπορούσε η Ελλάδα να είναι ό,τι η Florida για τις ΗΠΑ, σημείωσε χαρακτηριστικά.
Όπως ανέφερε, ο τουρισμός αποτελεί με διαφορά τον πιο ελκυστικό κλάδο προς επένδυση για τους ξένους επενδυτές.
Αρνητική εντύπωση προκάλεσε ωστόσο ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ ο οποίος σε πολλά σημεία της ομιλίας του βρισκόταν σαφέστατα εκτός Eλληνικής πραγματικότητας κρυπτόμενος πίσω από λογιστικές προσεγγίσεις και πολυπαιγμένα νεοφιλελεύθερα συμπεράσματα.
Απαιτούνται όμως, και μάλιστα τάχιστα, μια σειρά μέτρων και πολιτικών από το σύνολο του πολιτικού κόσμου της Χώρας μας χωρίς προαπαιτούμενα και συμβιβασμούς.
Η Ελλάδα, επιμένω, δεν χρειάζεται νέα δάνεια.
Aντιθέτως έχει ανάγκη από ίδια κεφάλαια ανάπτυξης όπως είναι τα κοινοτικά κονδύλια του ΕΣΠΑ και οι ιδιωτικές επενδύσεις.
Απαιτείται λοιπόν η δημιουργία ενός σταθερού και ανταγωνιστικού φορολογικού συστήματος, με συντελεστή 15% για τις επιχειρήσεις (όπως και ειπώθηκε).
Απαιτείται πολιτική σταθερότητα, μηδενική ανοχή στην εκλογολογία και όχι ρητορική που να διώχνει τους επενδυτές και θέτει σε κίνδυνο την οικονομία.
Απαιτείται οι τράπεζες να συνδράμουν περισσότερο στην καθημερινότητα των πολιτών, με πρωτοβουλίες σχετικές με την ανάπτυξη νέων χρηματοοικονομικών εργαλείων κα.
Απαιτείται άμεσα να εξαλειφθούν τα έκτακτα φορολογικά μέτρα («χαράτσια») σε εισοδήματα και ακίνητα.
Απαιτείται επικαιροποιημένο σχέδιο για την αντιμετώπιση των προβλημάτων ρευστότητας των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων.
Απαιτούνται νέα εργαλεία για τις ρυθμισεις των «κόκκινων» δανείων (τα οποία ανέρχονται σε 75-77 δισ. ευρώ) με τρόπο που δεν θα προκληθεί κοινωνικό πρόβλημα.
Τα αποτελέσματα των πολιτικών που εφαρμόζονται θα είναι μακρόπνοα μόνον με καθολική συναίνεση, πέραν της υπάρχουσας.
Τέλος οφείλω να συμφωνήσω με μια φράση του ΥΠΟΙΚ : «Η κρίση πρέπει να πάψει να μας διχάζει και να αρχίσει να μας ενώνει»
Χρήστος Σ. Δημητρόπουλος
Μέλος Π.Ε