To κείμενο που ακολουθεί υπογράφει ο διευθυντής του Capital.gr Θανάσης Μαυρίδης και ανέβηκε στην ιστοσελίδα το βράδι της Πέμπτης. Πέρα από ενδιαφέρον αποδεικνύεται και προφητικό.
Διαβάστε και θα καταλάβετε το γιατί-δείτε με προσοχή την υποσημείωση.>
Μέσα σε δύο μέρες εξήγγειλαν παροχές και μέτρα, η υλοποίηση των
οποίων ξεπερνάει σε κόστος τα 3 δισεκατομμύρια ευρώ, σύμφωνα με
μετριοπαθείς εκτιμήσεις.
Άλλες εκτιμήσεις τα ανεβάζουν στα 5!
Επίσης, το
δημόσιο εμφανίζεται να εισπράττει από φόρους 50 εκατομμύρια ευρώ
λιγότερα την ημέρα σε σχέση με πέρυσι.
Αν συνυπολογίσουμε την αύξηση των
καθυστερούμενων δανείων στις τράπεζες, το σκηνικό θυμίζει
μπαρουταποθήκη!
Μήπως είναι καιρός να αφήσουμε τα συνθήματα και να
μιλήσουμε με αριθμούς;
Ας μας πει κάποιος από την κυβέρνηση πως σκέφτονται να
αντιμετωπίσουν την κατάσταση.
Που θα βρουν τα ευρώ που χρειάζονται για
να γίνουν πράξη όλα εκείνα που έχουν εξαγγείλει από την ώρα που έγιναν
κυβέρνηση.
Δεν μιλάμε για τις προεκλογικές εξαγγελίες, αλλά για
κυβερνητικές.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι πλέον αντιπολίτευση, αλλά κυβέρνηση.
Καταλαβαίνουμε ότι η νέα κυβέρνηση θέλησε να πει με τον δικό της
τρόπο ένα «ευχαριστώ» στους ψηφοφόρους της.
Σε εκείνους που πίστεψαν ότι
όλα όσα τους υποσχέθηκαν θα υλοποιηθούν. Να αποδείξουν ότι δεν είναι
ίδιοι με τους άλλους.
Και καταλαβαίνουμε, επίσης, ότι βρίσκονται μόνο
τέσσερις μέρες στην εξουσία. Εκείνο που δεν καταλαβαίνουμε είναι το που
θα βρουν τα λεφτά!
Αν πιάσουμε μόνο τα περσινά, τα λεφτά που λείπουν είναι περισσότερα
από 5 δισεκατομμύρια ευρώ. Και μιλάμε για το δημοσιονομικό κενό και για
την υστέρηση στα έσοδα του δημοσίου.
Αν συνυπολογίσουμε και τα ποσά που
δεν εισπράττει τώρα το δημόσιο, το τελικό νούμερο σίγουρα θα
μεγαλώσει.
Μαζί με τα ομόλογα που πρέπει να πληρωθούν και το κόστος των
νέων κυβερνητικών εξαγγελιών φτάνουμε σε ύψη που προκαλούν δέος.
Τι θα πουν στην τρόικα; Πως θα πείσουν την Ευρώπη ότι η κατάσταση
αυτή είναι βιώσιμη; Θα πει κάποιος ότι οι Ρώσοι είναι έτοιμοι να
βοηθήσουν, όπως δήλωσε χτες εκπρόσωπος της κυβέρνησής τους.
Εδώ δεν
μπορούν να βρουν χρήματα στις διεθνείς αγορές για τους ίδιους και
ειλικρινά δεν ξέρουμε ποιός κοροϊδεύει ποιόν σε αυτή την περίπτωση.
Αλλά
ανεξάρτητα και πέρα από αυτό: Ποιο σχέδιο έχουν για να βρουν χρήματα
που ισοδυναμούν σε έξι ή επτά νέους ΕΝΦΙΑ;
Ναι, θα έρθει η τρόικα. Και θα μιλήσουν μαζί της!
Δεν είναι όμορφο
το κλίμα που διαμορφώνεται. Κι όσο η ρητορική είναι στο επίπεδο που
χαρακτηρίζει τοκογλύφο κάποιον που σε δανείζει με 2%, όταν το επιτόκιο
που μπορείς να βρεις στην αγορά είναι στο 18%, τότε παίρνεις διαζύγιο
από την κοινή λογική.
Ζητάνε διεθνή σύσκεψη για το χρέος. Κι εμείς είμαστε μαζί τους!
Η
ελάφρυνση του χρέους είναι ένα από τα ζητούμενα. Το άλλο είναι η αύξηση
του ΑΕΠ. Χρειάζεται μία στρατηγική.
Αν αυτή η νέα στρατηγική είναι να
καταφέρουμε μέσα στις δύο πρώτες ημέρες της κυβέρνησης να εκνευρίσουμε
με τη στάση μας τα τρία τέταρτα του πλανήτη, οι πιθανότητές μας δεν
είναι πολλές.
Έχουν ήδη γίνει σοβαρά λάθη. Δεν είναι αργά για να «μαζευτούν» αυτά
τα λάθη. Το έχουμε ξαναπεί:
Είναι εξωφρενικό να περιμένει κανείς να
αποτύχει η κυβέρνηση και να καταρρεύσει.
Διότι μαζί με την κυβέρνηση θα
καταρρεύσει και η χώρα.
Από την άλλη μεριά, είναι εξίσου παράλογο να
αγνοεί κανείς την αλήθεια των αριθμών.
Η επιμονή τους να αγνοούν τα νούμερα και όταν μιλάμε για τον
λογαριασμό να πετάνε την μπάλα στην εξέδρα, δείχνει ότι κάτι άλλο
υπάρχει στο μυαλό τους. Κάτι που δεν γνωρίζουμε και σίγουρα δεν
γνωρίζουν και οι ψηφοφόροι τους. Όταν έχεις υποσχεθεί να δώσεις σε
κάποιον 100 ευρώ, αλλά δεν τα έχεις και δεν θέλεις να τον κοροϊδέψεις,
τότε πρέπει να βρεις μία «άλλη» λύση.
Κι αυτό ακριβώς ρωτάμε: Ποιά
είναι αυτή η «άλλη» λύση!
Οι αριθμοί, πάντως, δεν ευημερούν. Κι αυτό
δεν είναι καλός οιωνός ούτε για τους ανθρώπους που εξαρτώνται από αυτούς
τους αριθμούς.
Ποιά μπορεί να είναι αυτή η «άλλη» λύση.
Θέλετε να υλοποιήσετε τις
υποσχέσεις σας και να τα βρείτε με την Ευρώπη.
Την ίδια ώρα χρειάζεται
να βρείτε έξι με επτά νέους ΕΝΦΙΑ.
Δύσκολο! Εκτός κι αν το μυστικό
κρύβεται ακριβώς εκεί:
Σε έναν νέου τύπου ΕΝΦΙΑ.
Λιγότεροι να πληρώσουν
με έναν τρόπο πολλά περισσότερα!
Κάτι σαν τον φόρο των πλουσίων που
σκέφτηκε ο Ολάντ.
Αυτόν τον φόρο που πήρε πίσω επειδή δεν απέδιδε.
Εκτός
κι αν εσείς βρείτε έναν άλλο τρόπο για να εισπράξετε!
Θανάσης Μαυρίδης