Α) Ως οι Ινδοί εις φυλάς, ούτω και οι Έλληνες διαιρούνται εις τρεις κατηγορίας:
α) Εις συμπολιτευομένους, ήτοι έχοντας κοχλιάριον να βυθίζωσιν εις την χύτραν του προϋπολογισμού.
β) Εις αντιπολιτευομένους, ήτοι μη έχοντας κοχλιάριον και ζητούντας εν παντί τρόπω να λάβωσιν τοιούτον.
γ)
Εις εργαζομένους, ήτοι ούτε έχοντας κοχλιάριον ούτε ζητούντας, αλλ’
επιφορισμένους να γεμίζωσι την χύτραν διά του ιδρώτος των.
Β) "Κατά τον πολύ Μοντέσκιον (εννοεί τον Μοντεσκιέ) έκαστος υπουργός λαμβάνων την εξουσίαν φροντίζει:
κατά μεν το πρώτον έτος περί εαυτού
κατά δε το δεύτερον περί της επαρχίας του
και έπειτα, τέλος πάντων, περί του έθνους εν γένει
Ουδόλως, λοιπόν πρέπει να δυσανασχετώμεν κατά των ημετέρων πολιτικών, αν δεν προφθάνωσι να πράξωσι το παραμικρόν υπέρ του τόπου, αφού ουδέ τας ιδίας των υποθέσεις αφίνομεν αυτοίς καιρόν να τελειώσωσιν".