Αρχαιότερος
κατά τουλάχιστον τέσσερις αιώνες, είναι ο νεολιθικός οικισμός της
Κουτρουλού Μαγούλας στη Φθιώτιδα, ο οποίος σύμφωνα με τις νεότερες
έρευνες, χρονολογείται γύρω στο 5900 πΧ και όχι στο 5500 πΧ, όπως αρχικά
πιστευόταν.
Την παραπάνω πληροφορία έδωσε στο ΑΠΕ- ΜΠΕ η επίτιμη διευθύντρια του υπουργείου Πολιτισμού, Νίνα Κυπαρίσση, που ερευνά την περιοχή από το 2001, ενώ από το 2010 (ανεπίσημα από το 2009) συνδιευθύνει με τον Γιάννη Χαμηλάκη, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον, τις έρευνες που υλοποιούνται στο πλαίσιο προγράμματος συνεργασίας της αρχαιολογικής υπηρεσίας και του αγγλικού πανεπιστημίου, μέσω της Βρετανικής Σχολής Αθηνών.
Και οι δύο μίλησαν στο ΑΠΕ- ΜΠΕ με αφορμή την ομιλία για την Κουτρουλού Μαγούλα που θα δοθεί σήμερα Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου, ώρα 7 μμ, από τον κ. Χαμηλάκη στην Αίθουσα Τελετών της Αρχαιολογικής Εταιρείας (Πανεπιστημίου 22), στο πλαίσιο της ετήσιας παρουσίασης του επιστημονικού έργου της Βρετανικής Σχολής Αθηνών.
Την παραπάνω πληροφορία έδωσε στο ΑΠΕ- ΜΠΕ η επίτιμη διευθύντρια του υπουργείου Πολιτισμού, Νίνα Κυπαρίσση, που ερευνά την περιοχή από το 2001, ενώ από το 2010 (ανεπίσημα από το 2009) συνδιευθύνει με τον Γιάννη Χαμηλάκη, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον, τις έρευνες που υλοποιούνται στο πλαίσιο προγράμματος συνεργασίας της αρχαιολογικής υπηρεσίας και του αγγλικού πανεπιστημίου, μέσω της Βρετανικής Σχολής Αθηνών.
Και οι δύο μίλησαν στο ΑΠΕ- ΜΠΕ με αφορμή την ομιλία για την Κουτρουλού Μαγούλα που θα δοθεί σήμερα Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου, ώρα 7 μμ, από τον κ. Χαμηλάκη στην Αίθουσα Τελετών της Αρχαιολογικής Εταιρείας (Πανεπιστημίου 22), στο πλαίσιο της ετήσιας παρουσίασης του επιστημονικού έργου της Βρετανικής Σχολής Αθηνών.
«Ο οικισμός είναι σημαντικός για πολλούς λόγους» αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Γιάννης Χαμηλάκης, επισημαίνοντας τους κυριότερους: «Η Κουτρουλού Μαγούλα είχε πολύ μεγάλη έκταση, γύρω στα 37 στρέμματα, ενώ ξέρουμε από τη βιβλιογραφία ότι οι περισσότερες μαγούλες της εποχής αυτής είναι γύρω στα 20 στρέμματα. Εντυπωσιακή είναι και η διατήρηση των λιθόκτιστων σπιτιών. Έχουμε τοίχους από πέτρες όχι μόνο στα θεμέλια όπως συνηθίζεται, αλλά και άνω του ενός μέτρου, όπως μαρτυρούν τα σωζόμενα κατάλοιπα. Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι η οργάνωση του χώρου. Κατά την τοπογραφική και γεωφυσική έρευνα βρέθηκαν αναβαθμοί και περιμετρικοί τάφροι, έργα μάλλον κοινοτικά, καθώς απαιτούν πολλή δουλειά για να γίνουν. Δηλαδή, μιλάμε για μια οργάνωση συλλογική και κοινοτική, που απαιτούσε πολλή εργασία και αφιέρωση από όλη την κοινότητα» τονίζει.