ΔΕΝ... ΚΑΤΗΡΓΗΣΑΝ ΤΙΣ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ, ΠΑΡΑΔΟΘΗΚΑΝ ΣΤΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ - Τριγμοί στον ΣΥΡΙΖΑ για τις φιέστες και τα... ταρατατζούμ

Του Βασίλη Σ. Κανέλλη

«Περνάει ο Στρατός της Ελλάδος φρουρός, του κάθε της εχθρού ο σκληρός τιμωρός».
«Μακεδονία ξακουστή του Αλεξάνδρου η χώρα».
Οποιος είδε τον υπουργό Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Περιβάλλοντος και Ενέργειας Παναγιώτη Λαφαζάνη να λικνίζεται στους ρυθμούς των εμβατηρίων κατά τη μαθητική παρέλαση στην Κοζάνη, παραξενεύτηκε πολύ.
Ακόμη περισσότερο έμειναν έκπληκτοι οι αριστεροί ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ βλέποντας τον ίδιο τον πρωθυπουργό και κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης να συμμετέχουν ενεργά στις στρατιωτικές παρελάσεις, που διοργάνωσε ο Πάνος Καμμένος με τη βοήθεια της περιφερειάρχη Ρένας Δούρου.

Οπως έγραψε ένας Αμερικανός συγγραφέας: «Για να γίνεις ηγέτης, πρέπει να βρεις μια παρέλαση και να μπεις μπροστά της». Ο υπουργός Αμυνας το εκμεταλλεύτηκε δεόντως, όμως στον ΣΥΡΙΖΑ μάλλον το έχουν μετανιώσει.
Ο τρόπος που γιορτάστηκε φέτος η επέτειος της 25ης Μαρτίου, οι παρελάσεις που έγιναν για πρώτη φορά με αριστερή κυβέρνηση και κυρίως το γλέντι που στήθηκε αμέσως μετά -το οποίο χαρακτηρίστηκε λαϊκομπαρόκ που θύμισε άλλες εποχές- έχει προκαλέσει τριγμούς στον ΣΥΡΙΖΑ. Κι αν πολλοί ήταν εκείνοι που προσπάθησαν να δικαιολογήσουν την κυβέρνηση για τη «δεξιά στροφή» και το «ελευθέρας» στους Ανεξάρτητους Ελληνες προκειμένου να προωθήσουν την «εθνοκεντρική ατζέντα τους» (έναντι υποχωρήσεων βεβαίως σε θέματα όπως το μεταναστευτικό), υπήρξαν κι άλλοι που εξέφρασαν ανοικτά τη διαφωνία τους.

Ο Δημήτρης Παπαδημούλης ξεκίνησε διαδικτυακό καβγά με τη Ρένα Δούρου για τα «ταρατατζούμ που κοστίζουν», όπως χαρακτήρισε τις φιέστες της κυβέρνησης, κι όταν η περιφερειάρχης του απάντησε δηκτικά, ο ευρωβουλευτής επανήλθε γράφοντας: «Με αφορμή τις αυριανές παρελάσεις, πρότεινα λιγότερα έξοδα και υπερβολές. Εισέπραξα, αντί για αντίλογο, βολές επί 'προσωπικού'. Λυπάμαι πολύ».
Καμιά δόση... ευγένειας δεν είχε, όμως, η παρέμβαση της Ελένης Πορτάλιου από την «Ανοικτή Πόλη», η οποία επιτέθηκε στην κυβέρνηση και προσωπικά στον Π. Καμμένο γράφοντας: «Καθώς αισθάνεται στρατηλάτης πάνω στα κόκκινα χαλιά και μπροστά στους ένστολους που του αποδίδουν τιμές ή υπεριπτάμενος με πολεμικά μαχητικά στο Αιγαίο, θέλει να δώσει νέες διαστάσεις στην παρέλαση: να εμπλουτίσει την τεράστιου κόστους κινητοποίηση του στρατεύματος με ολίγο λαϊκό φολκλόρ που παραπέμπει στην αλήστου μνήμης και διαχρονικά κιτς πρόσληψη της λαϊκότητας από τους στρατιωτικούς και τους (ακρο)δεξιούς.
Πέρα από το κόστος μιας στρατιωτικής φιέστας με λαϊκό αλατοπίπερο, που αποτελεί απαράδεκτη δαπάνη σε καιρούς φτώχειας, υπάρχει ένα μείζον ιδεολογικό, αισθητικό και κατ' επέκταση πολιτικό/πολιτισμικό ζήτημα».
Το ζήτημα πήρε διαστάσεις όταν η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Βασιλική Κατριβάνου, με αφορμή εθνικιστικά συνθήματα που φώναξαν οι άνδρες της Ομάδας Υποβρυχίων Καταστροφών, έκανε λόγο για ευθεία πρόκληση για τη δημοκρατία. Ζήτησε, μάλιστα, την τιμωρία των ΟΥΚάδων και ξεκαθάρισμα των ακροδεξιών θυλάκων στον στρατό. Ο δε κ. Παπαδημούλης επανήλθε λέγοντας: «Τα εθνικιστικά συνθήματα των ΟΥΚ στην παρέλαση είναι αντίθετα με την πάγια εξωτερική πολιτική της χώρας. Η κυβέρνηση οφείλει να βάλει φρένο». Και συνέχισε: «Το πρόβλημα είναι να μην συγχέουμε τον πατριωτισμό, τον οποίο η χώρα χρειάζεται και η κοινωνία καμαρώνει, με τον εθνικισμό και την πατριδοκαπηλία. Αυτή είναι μια πάγια θέση των αριστερών και προοδευτικών πολιτών», δήλωσε.
Κι όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν αυτός που εδώ και αρκετά χρόνια είχε ταχθεί υπέρ της κατάργησης των παρελάσεων κι ενός διαφορετικού εορτασμού. Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας, αλλά και στελέχη της κυβέρνησης είχαν εξαπολύσει στο παρελθόν επίθεση στις κυβερνήσεις που επέμεναν στη διοργάνωση πολυδάπανων στρατιωτικών παρελάσεων, που κάποτε κόστιζαν ακόμη και 5 εκατ. ευρώ:
• Σε συνέντευξή του στον «Σκάι», στις 18 Μαρτίου του 2012, ο κ. Τσίπρας έλεγε: «Εμείς παραδοσιακά στις παρελάσεις δεν πηγαίνουμε... Ο κόσμος μας δεν έχει αυτή την κουλτούρα. Ίσως κακώς, αλλά δεν την έχει».
• Στις 24 Οκτωβρίου 2011, ο νυν πρωθυπουργός, κάτω από μια αφίσα που ζητούσε την κατάργηση των παρελάσεων, σχολίαζε στο facebook: «Στους δρόμους βγαίνουμε για να περπατήσουμε ή να διαδηλώσουμε. Όχι για να παρελαύνουμε».
• «Ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταργήσει τις παρελάσεις», έλεγε το 2013 ο νυν αναπληρωτής υπουργός Παιδείας Τ. Κουράκης, ο οποίος είχε καταθέσει ερώτηση στη Βουλή και ζητούσε την κατάργηση των μαθητικών παρελάσεων και αντικατάστασή τους με πολιτιστικές εκδηλώσεις και δραστηριότητες στα σχολεία. Ο ίδιος μιλούσε για «τις βαλσαμωμένες εθνικές επετείους, τους βαρύγδουπους πανηγυρικούς, τις ανιαρές μεγαλοστομίες των "επισήμων" , που διαγκωνίζονται σε υπερπατριωτικές κορόνες στα κανάλια» (Περιέργως, ο κ. Κουράκης «εξαφανίστηκε» από τις εκδηλώσεις της 25ης Μαρτίου).
• Το 2013, επίσης, η αναπληρώτρια υπουργός Κοινωνικής Αλληλεγγύης Θεανώ Φωτίου χαρακτήριζε «παλαιολιθικές» με τον τρόπο που γίνονται τις παρελάσεις. «Στις παρελάσεις θα έπρεπε να παίρνουν μέρος απλοί πολίτες και όχι άρματα μάχης», έλεγε.
• Χρόνια πριν, το 2007, οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ ζητούσαν από τους νεολαίους του κόμματος να κάνουν «ανυπακοή στον μιλιταρισμό και αποχή από τις παρελάσεις». Ελεγαν τότε ότι οι μαθητικές παρελάσεις ήταν κατάλοιπο της δικτατορίας του Μεταξά, ότι «θέλουν να ράψουν τη νεολαία του κόμματος στα μέτρα τους». «Οι ίδιοι είναι που θέλουν να μας παρατάξουν στις πλατείες σα στρατιώτες για να τους τιμήσουμε στρέφοντας το κεφάλι». Τυχαίο; Και αυτές οι οργανώσεις σιώπησαν στις φιέστες της πλατείας Συντάγματος.
• Μόλις πέρυσι τον Οκτώβριο ο νυν αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Ν. Χουντής τόνιζε: «Πρέπει να αλλάξει ο τρόπος αυτών των παρελάσεων και η απόδοση τιμών».
Ολα τα παραπάνω ξεχάστηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος παραδόθηκε στις εθνικοπατριωτικές «παγίδες» που έστησε ο συγκυβερνών Πάνος Καμμένος. Βεβαίως, για το κυβερνών κόμμα προτάχθηκε η διοργάνωση εκδηλώσεων χωρίς κιγκλιδώματα και επεισόδια, ωστόσο, το αριστερό κοινό του αισθάνεται «προδομένο» από τη στροφή της Κουμουνδούρου και του Μαξίμου.
Από το 1924 οι μαθητές σε παράταξη
Από το μακρινό 1924 ξεκινά η παράδοση των μαθητικών παρελάσεων. Στις 25 Μαρτίου εκείνης της χρονιάς οι φοιτητές παρατάχθηκαν γιορτάζοντας και την ημέρα ανακήρυξης της Δημοκρατίας μαζί με την εθνική εορτή. Τα επόμενα χρόνια παρελάσεις έκαναν πρόσκοποι και μαθητές στρατιωτικών σχολών, που ακολουθούσαν τα στρατιωτικά αγήματα, ενώ το 1932 συμμετείχαν μαθητές μαζί με τη «φρουρά της πόλης» και τις «εθνικιστικές οργανώσεις». Για πρώτη φορά επίσημο χαρακτήρα παίρνει η μαθητική παρέλαση το 1936 και αργότερα το καθεστώς της 4ης Αυγούστου θα δώσει μεγάλη έμφαση στις φασιστικές φιέστες, τις λαμπαδηφορίες, τις γυμναστικές επιδείξεις.
Από τότε η μαθητική παρέλαση ήταν υποχρεωτική, επί χούντας δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στα περίφημα χουντογλέντια και τα «τσάμικα» των Συνταγματαρχών, ενώ στη Μεταπολίτευση κανείς δεν τόλμησε να καταργήσει τις μαθητικές παρελάσεις.

πηγή