16.3.15

Πυρά κατά Τσίπρα από Διαμαντόπουλο : Δεν συμμετέχω σε αρχηγικό κόμμα και δεν εκτελώ προσωπικές εντολές κανενός - Θέλω τροφή, στέγη και αυτοκίνητο για τις περιοδείες μου

«Δεν συμμετέχω σε αρχηγικό κόμμα και δεν εκτελώ προσωπικές εντολές κανενός αλλά υλοποιώ συλλογικές αποφάσεις, όταν λαμβάνονται τέτοιες τις σέβομαι απόλυτα...» λέει ο βουλευτής εξαπολύοντας πυρά κατά του Αλέξη Τσίπρα

Ως υπάλληλο, που περιοδεύει εκτός έδρας, και η εταιρεία του οφείλει να του παρέχει στέγη, τροφή και αυτοκίνητο, χαρακτηρίζει τον εαυτό του ο βουλευτής Καστοριάς του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Βαγγέλης Διαμαντόπουλος, εξαπολύοντας βολές κατά του ίδιου του πρωθυπουργού, κ. Αλέξη Τσίπρα, αναφορικά με τις επανειλημμένες δημόσιες παραινέσεις του προς τα μέλη της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματός του να παραιτηθούν από το προνόμιο των βουλευτικών αυτοκινήτων!

Ο κ. Διαμαντόπουλος, παρά την έντονη δυσαρέσκεια του Μεγάρου Μαξίμου, αλλά και τον αρνητικό αντίκτυπο που προκάλεσε στην κοινή γνώμη το γεγονός ότι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ παρέλαβαν κανονικά, εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων, τα βουλευτικά τους αυτοκίνητα, υπερασπίζεται σήμερα σθεναρά, μέσω της προσωπικής σελίδας του στο Facebook, τη στάση του λέγοντας χαρακτηριστικά: «Έχετε μήπως υπόψη σας κάποιον εργαζόμενο-υπάλληλο που η εργασία του προϋποθέτει την περιοδεία στο νομό ή στην πόλη να το κάνει με δικό του μέσο ή κάποιον που αναγκάζεται να περιοδεύει "εκτός έδρας" να μην του παρέχεται από την εταιρία του, στέγη, τροφή και μέσο μετακίνησης;».

Προχωρώντας όμως ένα βήμα παραπέρα και απαντώντας στην αιχμή ότι δεν σεβάστηκε την απαίτηση του πρωθυπουργού της χώρας και αρχηγού του του κόμματος του, ο Διαμαντόπουλος δεν διστάζει να δηλώσει: «Δεν συμμετέχω σε αρχηγικό κόμμα, και επειδή ως αριστερός με ελευθεριακές-σοσιαλιστικές απόψεις προερχόμενος από το κίνημα, έχω βαθειά ριζωμένη την κουλτούρα της συλλογικότητας, δεν εκτελώ προσωπικές εντολές κανενός αλλά υλοποιώ συλλογικές αποφάσεις, όταν λαμβάνονται τέτοιες τις σέβομαι απόλυτα...».

Η τοποθέτηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ επί του συγκεκριμένου θέματος έρχεται ως απάντηση σε επικριτικό, προς το πρόσωπό του, δημοσίευμα στον τοπικό Τύπο της Καστοριάς με τον κ. Διαμαντόπουλο να αναφέρει ότι η διατήρηση των βουλευτικών προνομίων δεν ήταν αυτή που οδήγησε στην «εσωτερική υποτίμηση που έλαβε χώρα τα μνημονιακά χρόνια και μετουσιώθηκε σε "κόψιμο" μισθών και συντάξεων, διάλυση των εργασιακών σχέσεων, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, στραγγαλισμό της μικρομεσαίας επιχείρησης, που εκτόξευσαν την ανεργία σε δυσθεώρητα επίπεδα ειδικά στο νομό μας», μια κατάσταση, που κατά τον ίδιο, δεν θα αντιστραφεί με την κατάργηση αυτών τον προνομίων. Σημειώνει, δε, πως «η μεγαλύτερη περικοπή των βουλευτικών διευκολύνσεων έγινε από την κυβέρνηση Γ. Α. Παπανδρέου έτσι ώστε ο λαός να καταπιεί ευκολότερα το "χάπι" του μνημονίου, αντιλαμβανόμενος τις περικοπές ως ισοδύναμες "θυσίες" των πολιτικών προσώπων, που προηγούμενα τους επέβαλαν πολιτικές εξαθλίωσης, τα αποτελέσματα των οποίων ζούμε καθημερινά».

Οσον αφορά στην απόφασή του να παραλάβει βουλευτικό αυτοκίνητο ο κ. Διαμαντόπουλος διερωτάται: «Αναλογιστήκατε άραγε για ποιο λόγο επέμεινε ένας άνθρωπος σαν εμένα, που τις χρυσές εποχές της ανάπτυξης και του υπερκαταναλωτισμού, όταν οι περισσότεροι της γενιάς μου επέλεγαν να αποκτήσουν ένα σύγχρονο Ι.Χ. σε εκατό δόσεις και έμπαιναν στην παγίδα του δανεισμού χωρίς αντίκρισμα, κυκλοφορούσα στην Αθήνα με τα ΜΜΜ και απέκτησα εντέλει στα 31 μου χρόνια ένα Ι.Χ. της δεκαετίας του 80´, 600 κ.ε. το οποίο διατηρώ ακόμη; Τι μπορεί να άλλαξε λοιπόν δραστικά τη ζωή μου έτσι ώστε να χρειάζομαι ένα σύγχρονο όχημα μεταφοράς; Προφανώς οι υποχρεώσεις που προκύπτουν από τη θέση που ανέλαβα, για δεύτερη φορά με την ψήφο των συμπολιτών μου».

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, υπό το φόβο ότι δραστική περικοπή της βουλευτικής αποζημίωσης θα οδηγούσε στην αντιπροσώπευση της «τάξης μας σε γόνους της αστικής τάξης» υποστηρίζει: «Θα μπορούσα αυτή τη στιγμή να προτείνω πολύ εύκολα την περικοπή του 40% της βουλευτικής αποζημίωσης, που τώρα πηγαίνει στο κόμμα και σε δομές αλληλεγγύης και το κόμμα να τα "βγάζει πέρα" με τις συνδρομές των μελών του και την κρατική επιχορήγηση, επίσης να μην λαμβάνουμε αποζημίωση για τις επιτροπές της βουλής. Αναρωτιέμαι όμως τι μπορεί να έπεται, διότι στο τέλος ίσως να φτάσουμε οι νέοι της τάξης μου, των οποίων οι γονείς δεν μπορούσαν να μας αγοράσουν σπίτι να μείνουμε ή αυτοκίνητο να μετακινούμαστε, να αφήσουμε την αντιπροσώπευση της τάξης μας στους γόνους της αστικής τάξης, που θα μπορούν κάλλιστα να υπηρετούν από τη θέση του βουλευτή, ακόμη και χωρίς ούτε ένα ευρώ αποζημίωση...».