Αίσθηση
προκάλεσε η τοποθέτηση του υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη στην
επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου του Χρέους ο οποίος φάνηκε να κρατά
αποστάσεις από τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για τα Μνημόνια. [iefimerida]
Οι πολιτικοί στην Ελλάδα έχουν τη
συνήθεια όταν αποτυγχάνουν να προσπαθούν να τα ρίξουν σε άλλους
φτιάχνοντας εξεταστικές επιτροπές, είπε ο κ. Βαρουφάκης μιλώντας στην
επιτροπή.
Μάλιστα πρόσθεσε ότι το Χρέος που
δημιουργήθηκε είναι νόμιμο, μια τοποθέτηση που προκάλεσε την αντίδραση
της Ζωής Κωνσταντοπούλου η οποία μόλις ολοκλήρωσε την τοποθέτησή του ο
κ. Βαρουφάκης είπε πως πρέπει να δούμε το διαχωρισμό μεταξύ νόμιμου και
ηθικού.
Epikairo: Φαντάσου
ότι για να αναδεικνύεται η τοποθέτηση Βαρουφάκη ως η πλέον σοβαρή στην
εναρκτήρια συνεδρίαση της Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου του Χρέους, πόσο
γελοία και αταβιστική μοιάζει αυτή η παρωδία-μασκαράτα, που μόνο στόχο
έχει να κάνει το κομμάτι της η Ζωή, ο Καμμένος, ο Κατρούγκαλος, μα πάνω
απ' όλους ο Πρόεδρος Παυλόπουλος, που με προκλητικό τρόπο αποσιωπά τις
κολοσσιαίες ευθύνες της κυβέρνησης Καραμανλή, της οποίας ήταν πρώτος τη
τάξει υπουργός.
Πέρα τούτου, η διαφοροποίηση Βαρουφάκη
από την επίσημη γραμμή της κυβέρνησης, φανερώνει και ενδεχόμενες κακές
σχέσεις του ΥΠΟΙΚ με το Μαξίμου, σε συνέχεια των σεναρίων που κάνουν
λόγο για αντικατάσταση Βαρουφάκη από τον Ευκλείδη Τσακαλώτο. Όπως και να
χει, ο Βαρουφάκης λέει το λογικό: ότι η εξεταστική για το μνημόνιο,
όπως και η Επιτροπή Ελέγχου του χρέους είναι επί της ουσίας ένα
πουκάμισο αδειανό, που φοριέται επικοινωνιακά από την κυβέρνηση, για να
ικανοποιήσει μια ευρεία γκάμα αντιμνημονιακών ψηφοφόρων της.
Προκαλεί θλίψη το γεγονός ότι αυτή η
χώρα αρνείται να αναμετρηθεί με τον εαυτό της, καταδικαζόμενη σε μια
αιώνια ανωριμότητα και σε αταβιστική στάση ως προς τα αίτια της κρίσης
και ότι η κρίση έφερε το μνημόνιο και όχι το μνημόνιο την κρίση. Η
κυβέρνηση επιλέγει τα αντιμνημονιακά καλλιστεία, στραγγίζοντας όχι μόνο
τους εναπομείναντες δημόσιους πόρους, αλλά και τις ανθρωποώρες μιας
Βουλής κι ενός υπουργικού Συμβουλίου, όπου αντί να δίνεται ο καλύτερος
εαυτός για την υπέρβαση της πενταετούς κρίσης και μιζέριας, αναλώνεται
ένα χαμηλής ποιότητας πολιτικό σκηνικό στο κυνήγι μαγισσών και στην
εισπνοή βαρέων ψεκασμών.
Δυστυχώς, μια ολόκληρη χώρα
δείχνει να χορεύει αμέριμνη το τελευταίο βαλς, προτού ο Τιτανικός
προσκρούσει στο παγόβουνο της χρεοκοπίας και της εξόδου από το ευρώ..