Το Γ΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας, με τις υπ΄ αριθμ. 1461 και 1462/2015, αποφάσεις του αποφάνθηκε ότι η κατοχή και μόνο κινητού τηλεφώνου από μαθητή, ανεξάρτητα αν είναι απενεργοποιημένο ή όχι, κατά την διάρκεια των Πανελλαδικών απολυτηρίων εξετάσεων, αυτομάτως μηδενίζει το γραπτό δοκίμιο.
Να σημειωθεί ότι η εκπαιδευτική νομοθεσία προβλέπει ότι οι μαθητές κατά την είσοδό τους στην αίθουσα εξετάσεων δεν επιτρέπεται να έχουν μαζί τους βιβλία, τετράδια, σημειώσεις, διορθωτικό (blanco), κινητά τηλέφωνα, υπολογιστές, ηλεκτρονικά μέσα μετάδοσης πληροφοριών, κ.λπ. Σε περίπτωση που βρεθούν στην κατοχή τους τα επίμαχα αντικείμενα το γραπτό μηδενίζεται.
Ειδικότερα, κατά της πανελλαδικές εξετάσεις του Μαΐου του 2013 στο Γενικό Λύκειο Βούλας Αττικής εξεταζόμενος μαθητής, κατά την διενέργεια των γραπτών απολυτηρίων εξετάσεων ζήτησε να πάει στην τουαλέτα.
Όμως, κατά την μετάβασή του έγινε αντιληπτό από καθηγητή-επιτηρητή ότι είχε κινητό τηλέφωνο. Στην συνέχεια ο μαθητής κλήθηκε στην Λυκειακή Επιτροπή, αλλά αρνήθηκε να προσέλθει, με αποτέλεσμα τον μηδενισμό του γραπτού του.
Ακόμη, τον προηγούμενο Μάιο (2012), κατά την διενέργεια των απολυτηρίων εξετάσεων σε Γενικό Λύκειο Σταυρούπολης, μαθητής ζήτησε να πάει στην τουαλέτα, αλλά την ώρα που πήγαινε, επιτηρήτρια διαπίστωσε ότι ο εξεταζόμενος είχε κινητό τηλέφωνο.
Όπως διαπιστώθηκε από την Λυκειακή Επιτροπή το κινητό τηλέφωνο ήταν απενεργοποιημένο και όπως προέκυψε κατά το χρόνο των εξετάσεων το επίμαχο κινητό τηλέφωνο δεν δέχθηκε ούτε κλήσεις ούτε μηνύματα, αλλά το γραπτό δοκίμιο του μαθητή μηδενίστηκε.
Οι δύο μαθητές προσέφυγαν στην Διοικητική Δικαιοσύνης (Διοικητικό Εφετείο Πειραιά και Θεσσαλονίκης) και δικαιώθηκαν.
Στην συνέχεια, τόσο ο υπουργός Παιδείας, όσο και η Γενική Επίτροπος της Επικρατείας των Διοικητικών Δικαστηρίων άσκησαν έφεση στο Συμβούλιο της Επικρατείας υπέρ του νόμου κατά των δύο επίμαχων εφετειακών αποφάσεων.
Αναγκαίο είναι να αναφερθεί ότι οι αποφάσεις που εκδίδονται επί εφέσεων υπέρ του νόμου δεν μετατρέπουν το αποτέλεσμα των εφετειακών αποφάσεων.
Απλώς, έχουν νομολογιακό χαρακτήρα, δηλαδή, αποτελούν κατευθυντήριες οδηγίες για να αντιμετωπίσουν με τον ίδιο τρόπο όλα τα Διοικητικά Δικαστήρια παρόμοιες υποθέσεις.
Το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι η απαγόρευση κατοχής ορισμένων αντικειμένων από τους εξεταζόμενους, κατά την διάρκεια των εξετάσεων, αφορά και το χρόνο προσωρινής απομάκρυνσης των εξεταζομένων από την αίθουσα εξετάσεων.
Ακόμη, αναφέρουν οι αποφάσεις του ΣτΕ ότι για την επιβολή της κύρωσης μηδενισμού του γραπτού δοκιμιού αρκεί η κατοχή ενός από τα μη επιτρεπόμενα αντικείμενα, μέσα στα οποία συμπεριλαμβάνεται και το κινητό τηλέφωνο,«χωρίς να είναι απαραίτητος να αποδεικνύεται η χρήση του».
Σε άλλο σημείο των δικαστικών αποφάσεων αναφέρεται ότι κινητό τηλέφωνο, πέραν από μέσο επικοινωνίας, αποτελεί ταυτόχρονα μέσο αποθήκευσης δεδομένων. Κατά συνέπεια η απαγόρευση κατοχής κινητού τηλεφώνου κατά την διάρκεια των εξετάσεων και η συνακόλουθη κύρωση του μηδενισμού του γραπτού δοκιμίου του κατόχου του, αποτελούν «αναλογικό περιορισμό του δικαιώματος του εξεταζομένου για ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας του και πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση».
Παράλληλα, οι αποφάσεις του Ανωτάτου Ακυρωτικού Διακαστηρίου, αναφέρουν ότι η εκπαιδευτική νομοθεσία που προβλέπει τον μηδενισμό του γραπτού στις περιπτώσεις εκείνες κατά τις οποίες ο εξεταζόμενος έχει επάνω του κινητό τηλέφωνο, δεν παραβιάζει την συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή της αναλογικότητας, καθώς, αφενός τα νομοθετικά αυτά μέτρα «αποβλέπουν στην εξασφάλιση ίσων όρων συμμετοχής στις εξετάσεις όλων των εξεταζομένων, αφετέρου δε, τα αντικείμενα και τα μέσα των οποίων απαγορεύεται η κατοχή, είναι πρόσφορα να χρησιμοποιηθούν για δολίευση των εξετάσεων».