Τα λόγια αυτά ανήκουν σε μια από τις επιφανέστερες φυσιογνωμίες της νεότερης πολιτικής ιστορίας της Ευρώπης στον Otto von Bismark, γνωστό και με το προσωνύμιο «Σιδηρούς Καγκελάριος» (καγκελάριος της Γερμανίας για 20 συνεχόμενα έτη 1871-1890), ο οποίος με τη διατύπωσή του αυτή ήθελε να επισημάνει την αναποτελεσματικότητα των καθηγητών στα δημόσια πράγματα, καθόσον απέχουν τραγικά από την πράξη.
Δυστυχώς, ύστερα
από 140 χρόνια η ιστορική αυτή ρήση βρίσκει σήμερα απόλυτη εφαρμογή στα
ελληνικά πολιτικά πράγματα.
Τρείς υπουργοί
καθηγητές πανεπιστημίου, Πανούσης υπουργός Δημοσίας Τάξεως, Μπαλτάς
υπουργός Παιδείας και Παρασκευόπουλος υπουργός Δικαιοσύνης αδυνατούν να
αντιμετωπίζουν το ζήτημα της κατάληψης του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου
Αθηνών (ΕΚΠΑ) από τους γνωστούς /άγνωστους αντιεξουσιαστές, οι οποίοι σχεδόν επί
20 ημέρες έχουν καταλάβει το κεντρικό κτίριο του ΕΚΠΑ και το έχουν θέσει
ουσιαστικά εκτός λειτουργίας. Η κοινή λογική λέει ότι τα θέματα αυτά πρέπει να
αντιμετωπίζονται εν τη γενέσει τους και με τον τρόπο που καθορίζουν οι
υφιστάμενοι νόμοι.
Οι
συγκεκριμένοι καθηγητές μπορεί να ξεχωρίζουν για την επιστημοσύνη, τη γνώση και
τον τρόπο διδασκαλίας τους, όμως η παρουσία τους στα πολιτικά πράγματα,
αντικειμενικά κρινόμενη, είναι ανύπαρκτη είτε διότι δεν ξέρουν, είτε διότι δεν
θέλουν, είτε διότι δεν μπορούν να χειρισθούν τα προβλήματα της καθημερινότητας.
Όπως και να έχουν τα πράγματα, οι υπόψη συναρμόδιοι υπουργοί με τον τρόπο που σκέφτονται ,ενεργούν και
συμπεριφέρονται δίνουν την εντύπωση ότι στερούνται
παντελώς εμπειρίας αποτελεσματικής
διοίκησης με αποτέλεσμα να μην είναι ικανοί να μοιράσουν δύο γαϊδουριών άχυρο.
Στο σημείο αυτό
πρέπει να επισημανθούν τα εξής:
Πρώτον, οι υπουργοί έχουν διορισθεί για να
διοικούν και να επιβλέπουν την εφαρμογή των νόμων και όχι να ρωτούν αν πρέπει
κάθε φορά που προκύπτει ένα πρόβλημα εάν θα πρέπει να εφαρμόσουν το νόμο,
δεύτερον, εάν εμποδίζονται κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους ή αδυνατούν
λόγω έλλειψης εμπειρίας να ανταποκριθούν σε αυτά, τότε πρέπει να υποβάλουν την
παραίτησή τους, καθόσον η περαιτέρω παραμονή στη θέση τους είναι επιβλαβής
πρωτίστως για τη χώρα και μετά για αυτούς, τρίτον, η αποτελεσματική διοίκηση
υπουργείου προϋποθέτει ότι ο υπουργός διαθέτει γνώση και εμπειρία διότι εάν διαθέτει
γνώση και στερείται εμπειρίας χάνεται στις λεπτομέρειες και αντίστροφα εάν
διαθέτει εμπειρία χωρίς γνώσεις περιορίζεται στις γενικότητες και τέταρτον, ο
δημόσιος λόγος και τα άρθρα του κου Πανούση μπορεί να έχουν θεωρητικό
ενδιαφέρον δεν έχουν όμως καμία πρακτική χρησιμότητα, διότι ο ρόλος του είναι
να αποφασίζει και όχι να κάνει διαπιστώσεις για τα θέματα του υπουργείου του.
Tέλος, πρέπει όλοι να
γνωρίζουν ότι καταλήψεις γίνονταν, γίνονται και θα γίνονται εκείνο όμως που
είναι ανεπίτρεπτο είναι να μην εφαρμόζονται οι νόμοι εξ αιτίας της αδράνειας ή
της αδιαφορίας των υπουργών με αποτέλεσμα να αφήνονται οι καταληψίες
ανενόχλητοι να καταστρέφουν τη δημόσια περιουσία, να εμποδίζουν τη ομαλή
λειτουργία των Πανεπιστημίων και να εκθέτουν διεθνώς τη χώρα
Ιωάννης Δημητρόπουλος
Αντιστράτηγος ε.α – Μαθηματικός