Στη φωτογραφία βλέπουμε και την
άλλη πλευρά των Συριζαίων που έκαναν τη Βουλή σαν τα μούτρα τους. Ο
εργολάβος και υπουργός Επικρατείας μπάρμπα Αλέκος Φλαμπουράρης
ξεκουράζεται, ενώ ο προστατευόμενός του οδεύει προς το βήμα για να
βγάλει έναν από τους γνωστούς μελιστάλαχτους λόγους του.
Ουδέποτε πίστεψα στους Εσωτερικάκηδες,
οι οποίοι κατά καιρούς είχαν διαφορετικά ονόματα [ΚΚΕεσωτ, ΕΑΡ, Συνασπισμός κ.λπ.]. Είναι τόσο παλιοί όσο και οι
λάσπες. Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι με τις ανοησίες που καθημερινά ξεστομίζουν για το δήθεν παλιό πολιτικό
κατεστημένο, θα εξακολουθήσουν να εξαπατούν τους ψηφοφόρους. Ήσαν υπεραρκετοί
οι επτά μήνες στην κυβερνητική εξουσία του ΑΝΙΚΑΝΟΥ
Τσίπρα και της αλλοπρόσαλλης κυβέρνησής του για να καταδειχτεί ότι είμαστε
άτυχοι. Ναι, είμαστε άτυχοι γιατί χάσαμε πολύτιμο χρόνο με τους πειραματισμούς
και τις ιδεοληψίες τους, γιατί πολλοί πίστεψαν ότι ένας «νέος» πολιτικός θα
σώσει τη χώρα.
Ο Τσίπρας δεν υπήρξε νέος. Ως παιδί του κόμματος είναι παλιός όσο
και το κόμμα του. Και δεν έδειξε ότι έχει ικανότητες να κυβερνήσει τη
χώρα και να την οδηγήσει στο δρόμο της ανάπτυξης. Παντελώς άσχετος,
κατάφερε να μπερδέψει τους ψηφοφόρους, λέγοντας ψέματα κατ’ εξακολούθηση και ανερυθρίαστα.
Πρέπει να είναι ηλίθιος κανείς για να μην έχει καταλάβει ότι ο Τσίπρας
ήταν ένας αλμπάνης που έκανε καθ’ ομολογία του περίπου έξι μήνες να
διαπιστώσει ότι ο υπουργός του που έκανε την βασική διαπραγμάτευση,
δηλαδή ο Βαρουφάκης, ήταν ένα ανυπόληπτο πρόσωπο και οι Ευρωπαίοι τον είχαν του κλότσου και του μπάτσου...
Είναι δυνατόν να γίνει πιστευτός τώρα ότι δήθεν θα έχει
έτοιμο ένα «παράλληλο πρόγραμμα» για να το εφαρμόσει… παράλληλα με το Μνημόνιο;;;; Το βέβαιο είναι πως αυτοί
οι Συριζαίοι έχουν μια ικανότητα να κάνουν το κρέας… ψάρι και να προσφέρουν φύκια
για μεταξωτές κορδέλες!!! Δεν έχει νόημα πια να επαναλαμβάνουμε τις ανοησίες τους
και τις αντιφάσεις τους. Ούτε φυσικά να παραθέτουμε όσα κατά καιρούς έλεγαν:
άλλα ο ένας κι άλλα ο άλλος. Δεν ξέρει ο απλός ψηφοφόρος ποιον να πιστέψει – τον
Βούτση λόγου χάρη που έλεγε ότι τα capital controls ήταν διαπραγματευτικό
όπλο της κυβέρνησης ή τον Φλαμπουράρη
που έλεγε προσφάτως ότι το επέβαλαν οι δανειστές;;;;
Τα στελέχη της κυβέρνησης του Τσίπρα ήσαν – μηδενός εξαιρουμένου
– πρόσωπα ανίκανα να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα.
Αποδείχτηκε ότι ζουν σε άλλες εποχές. Δεν θα σταθώ στο γεγονός ότι μέσα σε πολύ
λίγο χρόνο έγιναν σαράντα κομμάτια, διότι πάντα έτσι ήσαν οι Εσωτερικάκηδες. Κι
ένας να μείνει, θα κοπεί στα δυο!!!!
Επειδή λοιπόν έχουν μέσα τους διαλυτικά στοιχεία, το μόνο
που κατάφεραν στους μήνες που βρέθηκαν στην εξουσία ήταν να σπείρουν τη
διχόνοια στην ελληνική κοινωνία. Αυτό άλλωστε το είχαν διακηρύξει: ή εμείς ή
αυτοί… Έτσι, ανέλαβαν ο Μπαλτάς να
διαλύσει την παιδεία, ο Παρασκευόπουλος
ν’ απελευθερώνει εγκληματίες, ο Πανούσης
να περιφέρεται ως τουρίστας και συνεντευξιαζόμενος στα τηλεοπτικά κανάλια, ο Σκουρλέτης ν’ αφήνει ανέγγιχτες τις προσφορές
επενδυτικών ομίλων και να κλείνει την επιχείρηση στις Σκουριές αφήνοντας
χιλιάδες εργαζομένων στην ανεργία, ο Κουρουμπλής
να καταστρέφει ό,τι είχε απομείνει στον ευαίσθητο χώρο της υγείας, οι οικονομολόγοι
να φέρνουν το πιο σκληρό Μνημόνιο, η Χριστοδουλοπούλου να λιάζεται στην
Ομόνοια… Όλοι αποδείχτηκαν μοιραίοι για τη χώρα. Και το αποκορύφωμα των
επιλογών του Τσίπρα ήταν η Κωνσταντοπούλου
που εδώ δεν μπορώ πλέον να την σχολιάσω. Οι πάντες την έμαθαν.
Είναι για γέλια όλοι τους και κυρίως ο Τσίπρας όταν
εξακολουθεί να λέει ότι εάν δεν υπέγραφε το Μνημόνιο, θα χρεοκοπούσε η
χώρα!!! Τι διαφορετικό είχε πει ο Παπανδρέου όταν προχώρησε σ’ αυτό τον
σκληρό δρόμο, που προηγούμενός του δεν υπήρξε;;; Ο Παπανδρέου φώναζε τότε ότι η
χώρα βρέθηκε μπροστά στο φάσμα της χρεοκοπίας και αναγκάστηκε να προχωρήσει
στην υπογραφή εκείνης της συμφωνίας. Ο Τσίπρας, ο αντιμνημονιακός, που εκεί ακριβώς στήριξε την αντιπολιτευτική
τακτική του, τι έκανε;; Τον ανάγκασε κανείς να υπογράψει νέο μνημόνιο;;; Γιατί
δεν κυβερνούσε χωρίς μνημόνιο;;; Πολέμησε με νύχια και με δόντια τον Παπανδρέου
και την πολιτική του τότε, όπως άλλωστε έκαναν όλα τα κόμματα. Όπως έκανε και ο
αντιμνημονιακός Σαμαράς που τελικά
υπόγραψε το δεύτερο μνημόνιο.
Αν όλοι τότε είχαν στηρίξει την προσπάθεια του
Παπανδρέου, δεν θα είχαμε φτάσει εδώ που βρισκόμαστε σήμερα. Αλλά τι κάθομαι
και γράφω; Είμαι βέβαιος ότι όλοι –πολιτικοί και δημοσιογράφοι– έχουν καταλάβει
την αλήθεια εκείνης της εποχής, αλλά στέκονται σε γραφικές αναφορές [π.χ. Καστελλόριζο]
για να επιχειρηματολογήσουν]. Κι εδώ φυσικά μένω μονάχα στο ζήτημα του
Μνημονίου και όχι σε άλλες πλευρές της διακυβέρνησης του Παπανδρέου, που είναι
ένα θέμα προς συζήτηση από εκείνους που δεν είναι προκατειλημμένοι.
Εν πάση περιπτώσει, είμαστε ξανά έτοιμοι να περάσουμε από
του βελονιού τον κώλο κι όποιος αντέξει. Όμως εάν ξανά οι ψηφοφόροι στηρίξουν
τον Τσίπρα να κυβερνήσει με τ’ απολειφάδια του άλλοτε κραταιού ΠΑΣΟΚ, τότε
κανείς δεν θα μπορεί να μας σώσει και η Ελλάδα θα κάνει πολλά χρόνια ν’ ανακάμψει.
Ας λάβουν υπόψη τους ότι Φόρους άνω των 12,4 δισ. ευρώ καλούνται να πληρώσουν φυσικά πρόσωπα
και επιχειρήσεις για τα ακίνητα που διαθέτουν, τα αυτοκίνητα, τον φόρο
εισοδήματος, τον φόρο μισθωτών υπηρεσιών, την αυξημένη εισφορά αλληλεγγύης και
τα τέλη κυκλοφορίας, οι περισσότεροι εκ των οποίων θα καταβληθούν μετά τις
εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου. Έχει γι’ αυτό κάτι να πει ο κύριος Τσίπρας;;