Χιλιάδες άνθρωποι που έχασαν τις δουλειές τους ή
έκλεισαν τις επιχειρήσεις τους θα βγουν στο δρόμο εξαιτίας της βίας των
μνημονίων.
Η ΕΚΠΟΙΖΩ σημειώνει πολύ εύλογα:
"Όμως, και η πρόταση της κυβέρνησης όπως
διαρρέει, δεν αναμένεται να εξυπηρετήσει τους σκοπούς του Ν.3869/2010,
αν τεθεί ως όριο του ύψους των οφειλών το ποσό των 250.000 ευρώ.
Σε μια
τέτοια περίπτωση, οφειλέτες με μεγάλα στεγαστικά δάνεια που χορηγήθηκαν
τον καιρό της φούσκας των ακινήτων, θα κινδυνεύσουν να χάσουν την
κατοικία τους. Εξάλλου, δεν είναι δίκαιο να στερηθεί το δικαίωμα της
προστασίας ένας οφειλέτης με μεγάλες έστω οφειλές, που κατά τα λοιπά
υπάγεται στις διατάξεις του νόμου".
Και σε νεότερη ανακοίνωση:
"Οι τελευταίες πληροφορίες που
δημοσιεύτηκαν, αναφέρουν ως προτεινόμενο από την κυβέρνηση όριο οφειλών
το ποσό των 200.000 ευρώ. Από μία πρώτη επεξεργασία ενός μέρους των
στοιχείων της ΕΚΠΟΙΖΩ, προκύπτει ότι τουλάχιστον 1 στα 3 νοικοκυριά έχει
οφειλές που ξεπερνούν τις 200.000 ευρώ. Αν ληφθούν υπόψη και τα άλλα
δύο κριτήρια (ετήσιο εισόδημα, αντικειμενική αξία της κατοικίας), τα
οποία υποχρεωτικά συνυπολογίζονται, τότε είναι προφανές ότι με
πλειστηριασμό θα κινδυνεύσει ένα πολύ μεγάλο ποσοστό οφειλετών, ακόμα κι
αν το δικαστήριο κρίνει ότι υπάγονται στις λοιπές διατάξεις του νόμου".
Είναι σε κάθε περίπτωση αδιανόητο να
ανοίξει ένας κύκλος κατασχέσεων ακινήτων οικογενειών οι οποίες δεν
πληρώνουν τα δάνειά τους επειδή έχουν πληγεί από την κρίση. Η εφαρμογή
του πορτογαλικού και ισπανικού προτύπου στην Ελλάδα, θα ήταν
καταστροφική.
Στη ζώνη του υψηλού κινδύνου μπαίνουν
άλλωστε, σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, 100.000 οφειλέτες άνω των
5.000 ευρώ, που δεν έχουν μπει σε ρύθμιση ή δεν έχουν καταφέρει να την
τηρήσουν.
Οι αντιδράσεις στις χώρες του Νότου έναντι του ξεσπιτώματος
ήταν δυναμικές, αλλά φανταστείτε τι θα γίνει στην Ελλάδα αν έχουμε
πλειστηριασμούς με μια "αριστερή κυβέρνηση".
Μια απελευθέρωση των πλειστηριασμών θα
δημιουργούσε μείζον πολιτικό και κοινωνικό ζήτημα κάτι που σε καμία
περίπτωση δεν θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ τη δεδομένη χρονική στιγμή. Κάτι που δεν
θέλουν και οι τράπεζες γιατί έχουν λιγότερα να κερδίσουν από τους
πλειστηριασμούς, σε σχέση με το τι μπορούν να αποκομίσουν από την
εξυπηρέτηση των δανείων.
Από το "μέτωπο" των σπιτιών έχουμε δύο
ενδεχόμενα. Το ένα είναι ο επικοινωνιακός χειρισμός. Αν υπερισχύει αυτό
το σενάριο, ο επικοινωνιακός χειρισμός του θέματος δεν είναι τίποτε άλλο
παρά κέρδος χρόνου για την κυβέρνηση, στο γνωστό μοτίβο "έκανα ότι
μπορούσα".
Η δεύτερη περίπτωση είναι να υπάρχει εδώ
πραγματική διαπραγμάτευση με "ανταλλάγματα". Διευθετούμε το ζήτημα των
πλειστηριασμών, υπερισχύει η πρόταση ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή, αλλά στα υπόλοιπα
μέτωπα έχουμε πλήρη εφαρμογή των προτάσεων των θεσμών.
Αν δεν παραμείνει το αρραγές μέτωπο για
την πρώτη κατοικία, πολλοί άνθρωποι που έχασαν τις δουλειές τους ή
έκλεισαν τις επιχειρήσεις τους θα βγουν στο δρόμο εξαιτίας της βίας των
μνημονίων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ υπέγραψε μνημόνιο αλλά διατείνεται ότι δεν έγινε
μνημονιακός.
Αυτό θα το δούμε, για ακόμη μια φορά, στην πράξη. Εν
προκειμένω, η προστασία του μέσου νοικοκυριού, είναι ζήτημα αριστερής
ηθικής. Ίσως το μεγαλύτερο ζήτημα αριστερής ηθικής.
Σε κάθε περίπτωση, οι πλειστηριασμοί δεν
θα περάσουν ανώδυνα. Το είδαμε αυτό στην Πορτογαλία, εκεί που ο Κοέλιο
πέφτει με κρότο. Σε μια Πορτογαλία βέβαια, που το Κομμουνιστικό της
Κόμμα έδωσε το "πράσινο φως" για αριστερή κυβέρνηση συμμαχίας,
ανταποκρινόμενο θετικά στο κάλεσμα των Σοσιαλιστών και του Αριστερού
Μπλόκου για να πάρουν από κοινού την εξουσία της χώρας.
News247