3.12.15

Ένας αργός θάνατος που επιταχύνεται

του Αντώνη Λαμπρινίδη

 Η μαγευτική περιοχή της νότιας Πελοποννήσου μεταξύ Νεάπολης Βοιών - Ελαφονήσου και Κυθήρων εδώ και αρκετά χρόνια ταλαιπωρείται και υποβαθμίζεται από τη διαρκή παρουσία μεγάλων φορτηγών και πετρελαιοφόρων πλοίων που αγκυροβολούν ανεξέλεγκτα στην περιοχή.
Για το θέμα έχουν γραφτεί πάμπολλα άρθρα που σχετίζονται με κάθετες αντιρρήσεις των γειτνιαζόντων Περιφερειών και δήμων της περιοχής, καθώς και με την καθολική άρνηση των κατοίκων των περιοχών γι' αυτή την κατάσταση, η οποία όχι μόνον, παραβιάζει κάθε έννοια λογικής αλλά και προσβάλλει σοβαρά το περιβάλλον που ανήκει σε περιοχή Natura και σε μία από τις σημαντικότερες περιοχές ενάλιων αρχαιολογικών θησαυρών.
Πρόσφατη μελέτη του ΕΛΚΕΘΕ, που αναφέρει το μέγεθος της περιβαλλοντολογικής καταστροφής της υποθαλάσσιας χλωρίδας καθώς και του βυθού της περιοχής από τις επιπτώσεις της χρήσης των αγκυρών των πλοίων, θα παρουσιαστεί σύντομα από την Περιφέρεια Πελοποννήσου.
Αντί όλα αυτά να αποτελέσουν τροχοπέδη στις αφειδώς διδόμενες άδειες αγκυροβολίας από την τοπική λιμενική αρχή, αντίθετα φαίνεται ότι εκτραχύνουν την κατάσταση και το τελευταίο διάστημα η θαλάσσια περιοχή μεταξύ Νεάπολης Βοιών - Ελαφονήσου και Κυθήρων θυμίζει «ράδα της Ελευσίνας», όταν ήταν η εποχή που έδεναν τα πλοία λόγω μη ύπαρξης ναύλων.
Αξίζει να σημειωθεί ότι εάν τα ίδια πλοία αγκυροβολούσαν στην περιοχή του λιμένα της Καλαμάτας, θα πλήρωναν τουλάχιστον τα τέλη λιμένος, ενώ δεν συμβαίνει το ίδιο στην εν λόγω περιοχή. Επίσης, καλό θα ήταν να γνωρίζουν όλοι ότι η δήθεν δικαιολογία περί καταφυγής είναι τουλάχιστον αστεία όσον αφορά μεγάλα bulkcarriers και τάνκερς, που είναι σχεδιασμένα έτσι ώστε να ταξιδεύουν υπό εξαιρετικά δυσμενείς καιρικές συνθήκες και επί ημέρες σε όλες τις θάλασσες. Είναι λοιπόν πραγματικά περίεργη η όλη κατάσταση και καλό θα ήταν πια, ύστερα από τόσες εκκλήσεις και διαμαρτυρίες, Περιφερειών, δήμων, συλλόγων, πολιτών αλλά και βουλευτών των περιοχών, και μάλιστα και του νυν υπουργού Ναυτιλίας κ. Δρίτσα, όταν βρισκόταν στην αντιπολίτευση, να δοθεί πλέον ένα τέλος και μια οριστική λύση σε αυτό το θέμα.
Επίσης, να υπενθυμίσουμε εδώ ότι πρόσφατα υπήρξε μια τεράστια διαφυγή πετρελαίου και εκτεταμένη ρύπανση της Β.Α. περιοχής των Κυθήρων, η οποία ακόμη δεν έχει αποκατασταθεί, παρά μόνο μερικώς σε ορισμένες παραλίες και με τη βοήθεια εθελοντών κατοίκων, ενώ η απουσία της υπηρεσίας προστασίας θαλασσίου περιβάλλοντος είναι φανερά αισθητή.

Άραγε, θα υπάρξει κάποια συγκράτηση των δεκάδων πετρελαιοφόρων και φορτηγών που κατακλύζουν τα όμορφα παράλια των περιοχών;
Άραγε, θα εκδοθεί επιτέλους κάποια εγκύκλιος από το αρμόδιο υπουργείο, που να συγκρατεί την παρούσα λιμενική αρχή της περιοχής από την υπογραφή πολλαπλών αδειών ημερησίως σε τούρκικα, ρουμάνικα, μαλτέζικα και κάθε σημαίας πλοία που εκμεταλλεύονται την κατάσταση και αγκυροβολούν περιμένοντας οδηγίες και εξοικονομώντας πόρους για τους ιδιοκτήτες τους;
Άραγε, ο κ. υπουργός Ναυτιλίας θα θυμηθεί τις επερωτήσεις του και θα πάρει επιτέλους μια απόφαση ή υπάρχει κάποια παράγραφος που δεν έχει γίνει γνωστή στη σύμβαση με τους εταίρους η οποία το απαγορεύει και αυτό;
Και, τελικά, πλέον θα πρέπει να διευκρινιστεί: Θα συνεχιστεί ο αργός θάνατος της τουριστικής αυτής περιοχής, βασισμένος στα ελάχιστα συμφέροντα κάποιων λίγων, που πάντα καταφέρνουν και βρίσκουν τρόπους διαφυγής και διάσωσης, ή θα επικρατήσει η λογική και η θέληση της συντριπτικής πλειονότητας των κατοίκων της περιοχής για πλήρη απελευθέρωση από αγκυροβολούντα πλοία;
Αυτό απομένει να το δούμε στην πράξη και να αποφύγουμε τον αργό θάνατο μιας ολόκληρης τουριστικής και πανέμορφης περιοχής.