Είναι ο ξυλοδαρμός των «αντιπάλων»
πολιτική δράση;
Οι καταδρομικές επιθέσεις σε δημόσιες υπηρεσίες ή Μέσα
Ενημέρωσης;
Οι λεκτικές επιθέσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης; Τι
ακριβώς σημαίνει πολιτική δράση;
Ποιος είναι ο ρόλος του νόμου;
Μπορεί
ένας δημοσιογράφος να εκφράζει τη γνώμη του;
Ζούμε σε ταραγμένους καιρούς.
Αναμφισβήτητα. Ο διάλογος απουσιάζει παντελώς από τον δημόσιο βίο και τη
θέση του την έχει καταλάβει η τυφλή βία. Και το χειρότερο όλων είναι
ότι έχουμε συνηθίσει σε αυτό.
Δεν αντιδρά κάποιος. Στην αρχή ήταν οι
αγανακτισμένοι και τα γιαούρτια, στη συνέχεια κάτι περισσότερο και έτσι
φτάσαμε στον ξυλοδαρμό του Βουλευτή κ. Οικονόμου. Το επόμενο βήμα είναι
να
δούμε ανθρώπους να πέφτουν νεκροί από σφαίρες ή από τα καδρόνια των
παλικαράδων που απλά δεν «γουστάρουν» να βλέπουν στη γειτονιά τους
«ανεπιθύμητους».
Οι ευθύνες της ελληνικής αστυνομίας και
της πολιτικής ηγεσίας είναι βαρύτατες. Είναι υπεύθυνοι για τα όσα
μπορούν να συμβούν από εδώ και πέρα. Έτσι κι αλλιώς είναι επιφορτισμένοι
με το έργο της δημόσιας ασφάλειας των πολιτών. Αλλά αυτήν τη φορά
υπάρχει και κάτι ακόμη: Οι άπειρες προειδοποιήσεις από τη δράση
συγκεκριμένων ομάδων.
Στο όνομα του λαού, του Θεού ή του
φωτισμένου ηγέτη έχουν γίνει τα χειρότερα εγκλήματα της ανθρωπότητας.
Δεν είναι η πρώτη φορά που συναντάμε τη βαρβαρότητα. Κάποτε ήταν οι
φασίστες εκείνοι που έσπαγαν πόρτες και τρομοκρατούσαν τους αντιπάλους
τους. Σήμερα είναι κάποιοι άλλοι που αυτοπροσδιορίζονται ως
«αντιεξουσιαστές». Βρείτε το λάθος…
Βασικές αρχές της Δημοκρατίας είναι η
ασφάλεια του πολίτη και το δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση. Και βασική
υποχρέωση του κράτους είναι η διαφύλαξή τους ως κόρη οφθαλμού.
Θανάσης Μαυρίδης-liberal.gr