Του Γιώργου ΚούρουΈνας στους πέντε πολίτες υποβαθμισμένων συνοικιών καταφεύγει στα συσσίτια και τα κοινωνικά παντοπωλεία.
Τρεις στους δέκα δεν απολαμβάνουν παροχές θέρμανσης και ζεστό νερό, ενώ σχεδόν ένας στους τέσσερις απ’ όσους ζουν σε πολυκατοικία έχει να ανάψει το καλοριφέρ από το 2010, σύμφωνα με έρευνα του Συνηγόρου του Πολίτη.
Η Ελλάδα έχει τη χειρότερη επίδοση σε ό,τι αφορά τους ανθρώπους με ικανότητες, δεξιότητες και πτυχία οι οποίοι δεν απορροφώνται στον τομέα εργασίας τα τελευταία χρόνια. Η Ελλάδα, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ, βρίσκεται στη δεύτερη θέση των χωρών με τη μεγαλύτερη ανεργία, ενώ την πρώτη καταλαμβάνει η Νότια Αφρική.
Κατά τ’ άλλα οι αγρότες ετοιμάζονται να κόψουν την Ελλάδα στα δυο, το κέντρο της Αθήνας παραλύει καθημερινά από το «κίνημα της γραβάτας», οι επενδύσεις… σκουριάζουν και η ανάπτυξη, με βάση και τα στοιχεία του ΙΟΒΕ, δεν θα μας επισκεφθεί ούτε το 2016.
Αλήθεια, ποιος ασχολείται με την Ελλάδα και πολύ περισσότερο με τους πολίτες της;
Ανόητοι, ουδείς στον κόσμο. Αλλωστε, και οι ηγέτες στο χιονισμένο Νταβός ασχολούνται με σοβαρότερα προβλήματα.
Δεν κάθονται να χάσουν χρόνο μ’ εμάς. Το πολύ πολύ η τρόικα να ρίξει μια ματιά στα βιβλία για το αν βγαίνει ο «λογαριασμός».
Ο οποίος και προφανώς δεν μπορεί να βγει. Οχι μόνο διότι με μαθηματική ακρίβεια εντός του έτους θα αναβιώσει το κίνημα «δεν πληρώνω», αφού ούτε οι μέχρι πρότινος συνεπείς φορολογούμενοι θα μπορούν σε λίγους μήνες να αντεπεξέλθουν στο φορολογικό Αρμαγεδδώνα.
Όχι μόνο διότι το Ασφαλιστικό, εάν περάσει χωρίς μεγάλες τροποποιήσεις, θα οδηγήσει σε αφανισμό δεκάδες χιλιάδες ελεύθερους επαγγελματίες, αγρότες, φαρμακοποιούς, γιατρούς και όποιον φυσικά έχει σχέση με τον ιδιωτικό τομέα.
Διότι, πολύ απλά, οι πολιτικοί μας δεν μπορούν να κάτσουν σε ένα τραπέζι και να συζητήσουν πώς θα καταφέρουμε επιτέλους να βγούμε από το σπιράλ του «θανάτου» της κρίσης.
Σύντροφοι, ο Ιωσήφ Στάλιν το είχε πει ακόμη πιο απλά: «Οι Ελληνες δεν έχουν συνηθίσει να συζητούν, γι’ αυτό αλληλοσφάζονται».
Αντί να κοιτάμε πώς θα λύσουμε όλοι μαζί τα προβλήματα και μετά να «σφαχτούμε», το μόνο που μας νοιάζει είναι εάν θα κάνουμε εξεταστικές επιτροπές.
Το μόνο που μας νοιάζει είναι εάν το bonus του πρώτου κόμματος θα είναι 50 ή 30 ή 20 έδρες στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση.
Το μόνο που μας νοιάζει είναι πόσα κόμματα και ποια θα μπαίνουν στη Βουλή, ώστε και πρώτοι να μην είμαστε, αλά Πορτογαλία, να μη χάνουμε κάθε φορά την εξουσία.
Χάσαμε την ουσία, όμως, γιατί ξεχάσαμε τι έλεγε ο Αριστοτέλης, ότι το ελληνικό γένος «ζει ελεύθερα και διοικείται άριστα και θα μπορούσε να κυριαρχήσει, αν ήταν πολιτικά ενωμένο».
Άρα, τα χειρότερα είναι ακόμη μπροστά…
πηγή