Οι 53+ τάσσονται κατά οποιασδήποτε σκέψης για
οικουμενική κυβέρνηση «όχι απλώς λόγω ιδεολογικής εμμονής ή ιδεολογικής
καθαρότητας, αλλά γιατί πιστεύουμε βαθιά ότι η διαχωριστική γραμμή
Αριστερά-Δεξιά είναι κάτι παραπάνω από υπαρκτή στο σύνολο σχεδόν των
ζητημάτων».
«Αν
συνεχιστούν οι εκβιασμοί και τα πραξικοπήματα από τους “δανειστές”,
προτιμάμε να πέσουμε αντιστεκόμενοι ηρωικά από εσωτερική ή εξωτερική
τρόικα και όχι ταπεινωτικά από την ίδια την κοινωνία», αναφέρει μεταξύ
άλλων η πρωτοβουλία 53+ μελών του ΣΥΡΙΖΑ, σε κείμενο 11 σημείων εν όψει
του συνεδρίου του κόμματος.
Στο κείμενό τους οι 53+ παρατηρούν ότι «ενώ η “συμφωνία” του
καλοκαιριού εξηγήθηκε -σωστά- ως προϊόν αδίστακτου εκβιασμού, ως
πραξικόπημα -εύστοχα είχε ειπωθεί “με το πιστόλι στον κρόταφο”-,
σταδιακά η πολιτική αυτή εξήγηση αποδυναμώθηκε, με αποτέλεσμα να
φαίνεται ή να εκλαμβάνεται από τον λαϊκό κόσμο ότι οι μνημονιακές
δεσμεύσεις συγκροτούν το δικό μας πρόγραμμα, το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ και
της Αριστεράς».
Τονίζουν επίσης ότι η σύγκριση μνημονίων, «το δικό μας είναι
καλύτερο των άλλων» δεν βοηθάει. «Γιατί μπορεί η “συμφωνία” που
υπογράφηκε “με το πιστόλι στον κρόταφο” να είναι ηπιότερη σε σχέση με
όσα ήταν έτοιμη να υπογράψει η Ν.Δ. -αυτό είναι γεγονός-, ωστόσο απέχει
έτη φωτός από ένα αριστερό, κοινωνικά και ταξικά προσανατολισμένο
πρόγραμμα», συμπληρώνουν.
Παράλληλα, στέκονται στην ανάγκη επιτάχυνσης, εμπλουτισμού και
προβολής του «παράλληλου προγράμματος», ενώ απαντούν και στο ερώτημα
«πάση θυσία στην κυβέρνηση;», λέγοντας ότι «είμαστε στην κυβέρνηση όχι
πάση θυσία, αλλά όσο θεωρούμε ότι μέσα σε αυτές τις ασφυκτικές συνθήκες
και τους ποικίλους εκβιασμούς μπορούμε με αριστερή οπτική να ασκήσουμε
πολιτική προς όφελος των ασθενέστερων κοινωνικών στρωμάτων».
«Το δικό μας χρέος, ως κόμμα, είναι ακριβώς αυτό. Να αμβλύνουμε και
να αποδυναμώνουμε τις επιπτώσεις από την εφαρμογή του μνημονίου, να
ανοίγουμε δρόμους μετασχηματισμού, να διαμορφώνουμε νέες συνειδήσεις και
νέους συσχετισμούς. Συνεπώς, το ερώτημα ως δίλημμα είναι κάλπικο.
Ασφαλώς μας ενδιαφέρει να είμαστε στην κυβέρνηση όσο οι κοινωνικές μας
συμμαχίες μάς επιτρέπουν να παίζουμε το ρόλο μας», επισημαίνουν.
Συνεχίζοντας, σημειώνουν: «Αν χαθεί, με δική μας ευθύνη ή λόγω
συνεχών εκβιασμών, η σχέση μας με τα ασθενέστερα και λαϊκά κοινωνικά
στρώματα, με τα ριζοσπαστικοποιημένα τμήματα της κοινωνίας, αν διαρραγεί
οριστικά η σχέση μας με τα ριζοσπαστικά κοινωνικά κινήματα, δεν έχει
καμία σημασία η παραμονή σε μια κυβέρνηση, που θα έχει χάσει, στην
ουσία, την κοινωνική στήριξη. Σήμερα οι ασθενέστεροι και οι κοινωνικά
αδύναμοι, παρά τις αμφιβολίες και τις ενστάσεις τους, στηρίζουν τις
ελπίδες τους στον ΣΥΡΙΖΑ ακριβώς επειδή αντιλαμβάνονται ότι δεν είναι
όλοι το ίδιο. Και γι’ αυτό άλλωστε σύσσωμο το μιντιακό και πολιτικό
κατεστημένο επιτίθεται με σφοδρότητα στον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι σαφές, λοιπόν,
ότι αν συνεχιστούν οι εκβιασμοί και τα πραξικοπήματα από τους
“δανειστές”, προτιμάμε να πέσουμε αντιστεκόμενοι ηρωικά από εσωτερική ή
εξωτερική τρόικα και όχι ταπεινωτικά από την ίδια την κοινωνία».
Οι 53+ τάσσονται κατά οποιασδήποτε σκέψης για οικουμενική κυβέρνηση
«όχι απλώς λόγω ιδεολογικής εμμονής ή ιδεολογικής καθαρότητας, αλλά
γιατί πιστεύουμε βαθιά ότι η διαχωριστική γραμμή Αριστερά-Δεξιά είναι
κάτι παραπάνω από υπαρκτή στο σύνολο σχεδόν των ζητημάτων». Υπενθυμίζουν
επίσης ότι στο παρελθόν ο ΣΥΡΙΖΑ «πλήρωσε ακριβά προσχωρήσεις
“παραγόντων” που ελάχιστη σχέση είχαν με την Αριστερά».
Μεταξύ άλλων προειδοποιούν ότι θα επιμείνουν σε ζητήματα δημοκρατίας
εντός του κόμματος, ενώ καταθέτουν και τις προτάσεις τους για το
μεταναστευτικό – προσφυγικό «ενάντια σε λογικές και πρακτικές της
κυρίαρχης Ευρώπης, που αντικειμενικά ενισχύουν το ρατσισμό, τη
ξενοφοβία, αλλά και την ισλαμοφοβία».