Πρώτα τα καλά νέα, με χαρές και υπογραφές, σεμνά και ταπεινά (εδώ).
Μετά ένα βιντεάκι, για να ευθυμήσουμε λιγάκι (εδώ).
Αλήθεια, ο σύντροφος που έλεγε αυτό εδώ, παραμένει στη θέση του;
Δεν χρειάζονται περισσότερα.....
ο εξευτελισμός (πρέπει να) έχει όρια.
Ή όχι;