Παραδεχόμενος ότι το 2015 είχε αυταπάτες για τη διαπραγμάτευση με τους δανειστές, ο Αλέξης Τσίπρας εμμέσως υποστηρίζει ότι πλέον είναι ρεαλιστής και δεν λειτουργεί με βάση τον βολονταρισμό της Αριστεράς. Σωστά;
Θεωρεί λοιπόν ο πρωθυπουργός ότι η επανεκκίνηση της
οικονομίας θα τροφοδοτηθεί με κονδύλια που θα εισρεύσουν στα κρατικά
ταμεία από νέους φόρους. Ο κ. Τσίπρας, που στο παρελθόν έχει δηλώσει για
τον εαυτό του ότι θα ήταν δικαιολογημένο να έχει οίηση επειδή κατάφερε
να γίνει πρωθυπουργός στα 40 του, πιστεύει λοιπόν ότι η φορομπηχτική
πολιτική που έχει κλιμακώσει η κυβέρνησή του θα έχει αποτέλεσμα και θα
οδηγήσει την οικονομία σε... απογείωση και την Ελλάδα συνολικά σε έξοδο
από την κρίση.
Δυστυχώς, τα πραγματικά δεδομένα φαίνεται πως είναι διαφορετικά από την αίσθηση που έχει ο κ. Τσίπρας.
Όσοι μπορούν και πληρώνουν ακόμη τους φόρους τους νιώθουν ότι είναι ηλίθιοι. Οι άλλες δύο κατηγορίες φορολογουμένων είτε δεν έχουν να πληρώσουν τα χαράτσια είτε απλούστατα «αρνούνται» να πληρώσουν για να μην καταστραφούν.
Παρά τις μεγαλόστομες διακηρύξεις των στελεχών στο οικονομικό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ η φοροδιαφυγή γιγαντώνεται. Όσοι μπορούν δεν κόβουν αποδείξεις. Τα παλαιά χρέη μεταξύ ιδιωτών τείνουν να... παραγραφούν. Τα συναλλακτικά ήθη οδηγούνται σε κατάρρευση και όσοι μπορούν να αποφύγουν τις υποχρεώσεις τους λειτουργούν σαν τον τηλεοπτικό «ακάλυπτο» του παλιού καλού καιρού.
Την ίδια ώρα οι ΣΥΡΙΖΑίοι και οι ψεκασμένοι πανηγυρίζουν που στο Μνημόνιο της Αριστεράς περιλαμβάνονται φόροι και βαυκαλίζονται ότι είναι και επίτευγμά τους να μην κουρευτούν μισθοί και συντάξεις. Είναι μάλιστα κι ένας βουλευτής των ΑΕΛ που με τσιριχτή φωνή από το πρωί μέχρι το βράδυ ουρλιάζει στα κανάλια ότι οι ΣΑΝΕΛ δεν έβαλαν το χέρι στο μέλι όπως οι προηγούμενοι, θέλοντας να μας πείσει ότι επειδή δεν κλέβουν, όποια απόφαση κι αν λάβουν ο Αλέξης Τσίπρας με τον Πάνο Καμμένο είναι σοφή, σωστή και δίκαιη.
Προφανώς όλα μένει να αποδειχθούν, όμως είναι τουλάχιστον παράδοξο να λες ότι είσαι έντιμος όταν έχεις γεμίσει τον κρατικό μηχανισμό με ένα στρατό κομματικών συμβούλων που λαμβάνουν προκλητικές αμοιβές οι οποίες προέρχονται από την καταιγίδα φόρων που επιβάλλεται στους στραπατσαρισμένους αλλά φαινομενικά απαθείς Έλληνες.
Τι θα κάνουν οι αριστεροί που κυβερνούν την χώρα όταν οι Εφορίες ξεκινήσουν κατασχέσεις σε όσους δεν πληρώνουν τους φόρους τους; Και τι θα κάνουν όταν κληθούν να ενεργοποιήσουν τον «κόφτη» δαπανούν που θα μειώνει μισθούς δημοσίων υπαλλήλων και συντάξεις, αφού έτσι συμφώνησαν να κάνουν αν δεν βγαίνουν τα νούμερα;
Σήμερα, όλοι αυτοί που υφίστανται τα αποτελέσματα της φορομπηχτικής πολιτικής σήμερα ψάχνουν πώς θα αποφύγουν τη φοροκαταιγίδα. Αναζητούν τρόπους φοροαποφυγής, μεταβιβάζουν σε συγγενικά τους πρόσωπα περιουσιακά τους στοιχεία, σκέφτονται πώς θα πετύχουν την οικονομική τους επιβίωση.
Αν ρωτήσεις τον μέσο Έλληνα τι πιστεύει για ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και το υπόλοιπο πολιτικό σύστημα, θα σου απαντήσει: Όλοι τα ίδια είναι. Η άποψη αυτή είναι στ’ αλήθεια επικίνδυνη και δυνητικά καταστροφική. Διότι αν αποκρυσταλλωθεί η άποψη πως όλοι οι πολιτικοί είναι το ίδιο, δεν θέλω να σκέφτομαι ποιον θα επιλέξουν για να βάλει τάξη στο χάος.
Εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν. Για να βγούμε από τον βάλτο στον οποίο έχουμε κολλήσει χρειάζεται συνολική, μεγάλη και εντατική προσπάθεια. Όλων των Ελλήνων. Δηλαδή ιδρώτας, δάκρυα, πόνος και αίμα, όπως είχε «υποσχεθεί» στους Βρετανούς ο Τσώρτσιλ στην αρχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ετούτοι εδώ όμως υπόσχονται έξοδο από τα Μνημόνια, απογειώσεις, έξοδο στις αγορές το... 2017! Και συνεχίζουν να μας αντιμετωπίζουν όλους τους Έλληνες σαν εκείνους τους λίγους που πίστευαν στους ψεκασμούς ή τους άλλους τους... σανοφάγους. Για να νοικοκυρευτεί ο τόπος θέλει δουλειά πολλή. Και οι πολιτικοί πρέπει να βάλουν στο χρονοντούλαπο το λαϊκισμό και τις εύκολες λύσεις. Θέλει να ζητήσουν συγγνώμη για τις αυταπάτες ή αλλιώς να κάνουν στην άκρη.
Δυστυχώς, τα πραγματικά δεδομένα φαίνεται πως είναι διαφορετικά από την αίσθηση που έχει ο κ. Τσίπρας.
Όσοι μπορούν και πληρώνουν ακόμη τους φόρους τους νιώθουν ότι είναι ηλίθιοι. Οι άλλες δύο κατηγορίες φορολογουμένων είτε δεν έχουν να πληρώσουν τα χαράτσια είτε απλούστατα «αρνούνται» να πληρώσουν για να μην καταστραφούν.
Παρά τις μεγαλόστομες διακηρύξεις των στελεχών στο οικονομικό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ η φοροδιαφυγή γιγαντώνεται. Όσοι μπορούν δεν κόβουν αποδείξεις. Τα παλαιά χρέη μεταξύ ιδιωτών τείνουν να... παραγραφούν. Τα συναλλακτικά ήθη οδηγούνται σε κατάρρευση και όσοι μπορούν να αποφύγουν τις υποχρεώσεις τους λειτουργούν σαν τον τηλεοπτικό «ακάλυπτο» του παλιού καλού καιρού.
Την ίδια ώρα οι ΣΥΡΙΖΑίοι και οι ψεκασμένοι πανηγυρίζουν που στο Μνημόνιο της Αριστεράς περιλαμβάνονται φόροι και βαυκαλίζονται ότι είναι και επίτευγμά τους να μην κουρευτούν μισθοί και συντάξεις. Είναι μάλιστα κι ένας βουλευτής των ΑΕΛ που με τσιριχτή φωνή από το πρωί μέχρι το βράδυ ουρλιάζει στα κανάλια ότι οι ΣΑΝΕΛ δεν έβαλαν το χέρι στο μέλι όπως οι προηγούμενοι, θέλοντας να μας πείσει ότι επειδή δεν κλέβουν, όποια απόφαση κι αν λάβουν ο Αλέξης Τσίπρας με τον Πάνο Καμμένο είναι σοφή, σωστή και δίκαιη.
Προφανώς όλα μένει να αποδειχθούν, όμως είναι τουλάχιστον παράδοξο να λες ότι είσαι έντιμος όταν έχεις γεμίσει τον κρατικό μηχανισμό με ένα στρατό κομματικών συμβούλων που λαμβάνουν προκλητικές αμοιβές οι οποίες προέρχονται από την καταιγίδα φόρων που επιβάλλεται στους στραπατσαρισμένους αλλά φαινομενικά απαθείς Έλληνες.
Τι θα κάνουν οι αριστεροί που κυβερνούν την χώρα όταν οι Εφορίες ξεκινήσουν κατασχέσεις σε όσους δεν πληρώνουν τους φόρους τους; Και τι θα κάνουν όταν κληθούν να ενεργοποιήσουν τον «κόφτη» δαπανούν που θα μειώνει μισθούς δημοσίων υπαλλήλων και συντάξεις, αφού έτσι συμφώνησαν να κάνουν αν δεν βγαίνουν τα νούμερα;
Σήμερα, όλοι αυτοί που υφίστανται τα αποτελέσματα της φορομπηχτικής πολιτικής σήμερα ψάχνουν πώς θα αποφύγουν τη φοροκαταιγίδα. Αναζητούν τρόπους φοροαποφυγής, μεταβιβάζουν σε συγγενικά τους πρόσωπα περιουσιακά τους στοιχεία, σκέφτονται πώς θα πετύχουν την οικονομική τους επιβίωση.
Αν ρωτήσεις τον μέσο Έλληνα τι πιστεύει για ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και το υπόλοιπο πολιτικό σύστημα, θα σου απαντήσει: Όλοι τα ίδια είναι. Η άποψη αυτή είναι στ’ αλήθεια επικίνδυνη και δυνητικά καταστροφική. Διότι αν αποκρυσταλλωθεί η άποψη πως όλοι οι πολιτικοί είναι το ίδιο, δεν θέλω να σκέφτομαι ποιον θα επιλέξουν για να βάλει τάξη στο χάος.
Εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν. Για να βγούμε από τον βάλτο στον οποίο έχουμε κολλήσει χρειάζεται συνολική, μεγάλη και εντατική προσπάθεια. Όλων των Ελλήνων. Δηλαδή ιδρώτας, δάκρυα, πόνος και αίμα, όπως είχε «υποσχεθεί» στους Βρετανούς ο Τσώρτσιλ στην αρχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ετούτοι εδώ όμως υπόσχονται έξοδο από τα Μνημόνια, απογειώσεις, έξοδο στις αγορές το... 2017! Και συνεχίζουν να μας αντιμετωπίζουν όλους τους Έλληνες σαν εκείνους τους λίγους που πίστευαν στους ψεκασμούς ή τους άλλους τους... σανοφάγους. Για να νοικοκυρευτεί ο τόπος θέλει δουλειά πολλή. Και οι πολιτικοί πρέπει να βάλουν στο χρονοντούλαπο το λαϊκισμό και τις εύκολες λύσεις. Θέλει να ζητήσουν συγγνώμη για τις αυταπάτες ή αλλιώς να κάνουν στην άκρη.
Μ. Πολλάτος-ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ