28.5.16

Εν τούτω καρα-νίκα

Κανείς δεν δικαιούται να προσποιείται τον έκπληκτο από το παραληρηματικό λόγο ορισμένων βουλευτών της πλειοψηφίας καθώς και συγκεκριμένων συμβούλων του Μαξίμου.

 Ομοίως δεν μπορεί να παριστάνει κανείς τον εμβρόντητο από τις μαυρογιαλούρειες διαχειριστικές τεχνικές κάποιων υπουργών της κυβέρνησης.

H επιχειρούμενη νομιμοποίηση από το παράθυρο των πλαστών πτυχίων επιδεικνύει πελατειακό σεβασμό προς χιλιάδες διορισμένους δημόσιους υπαλλήλους με μαϊμού εφόδια.  Είναι μια κίνηση αντίστοιχη της ευλάβειας με την οποία έγινε δεκτή στο Πεντάγωνο με τιμές αρχηγού κράτους μια θαυματουργή εικόνα. Αμφότερες οι πρακτικές πιστοποιούν την χαλαρή κυβερνητική αντίληψη περί της επάρκειας του δυναμικού της χώρας σε κράτος και άμυνα.

Στο ίδιο γόνιμο έδαφος της λατρείας του φαντασιακού βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος, πρώην διευθύντρια πολεοδομίας, θεμελιώνει μακαρίως την ευεργετική διάσταση των νέων μέτρων λιτότητας στο λιτοδίαιτο του Έλληνα. Ο οποίος μπορεί να την βγάλει, κατά τις προσφιλείς συνταγές αναπληρώτριας υπουργού, με φτηνά μαγειρευτά γεμιστά με κουκουνάρια. Γιατί όχι και μόνο με φθηνότερα, ωμά κουκουνάρια;.

Παρομοίως, ηθοποιός-βουλευτής της πλειοψηφίας εκθειάζει την λαϊκή ανθεκτικότητα στις χάρες της σκλαβιάς συγκρίνοντας το 99χρονο Υπερταμείο με την 400ετή Τουρκοκρατία, με μια επιθεωρησιακή περφόρμανς που ελάχιστα απέχει από εκείνη της βιντεοταινίας “Βαγγελίτσα παρ΄τη γκλίτσα”.

Δεν πρόκειται, ωστόσο, για μεμονωμένα περιστατικά αμετροέπειας προς άγρα αφελών κλακαδόρων. Συνιστούν τις έκδηλες, ανεπιθύμητες ούτως ή άλλως,  παρενέργειες μιας επιδιωκόμενης πολιτικής ηγεμονίας που κλυδωνίζεται μετά το τελεσίδικο ιδεολογικό της Βατερλό.

Αναπόφευκτα οι αενάως ζηλωτές της ετερόκλητης ποικιλίας κάθε άνοστης μπαρούφας, αφού χλαπάκιασαν την αναμενόμενη ιδεολογικοπολιτική ήττα τους σε αλλεπάλληλες βασανιστικές δόσεις, προσφέρουν χύδην ρητορική γραφικότητα και ακατέργαστη διαχειριστική ιλαρότητα για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.

Σε αυτό το μοτίβο εντάσσεται και  η ανακάλυψη νεοορκισθέντα βουλευτή ότι η κυβέρνηση διεξάγει έναν ακήρυκτο ταξικό πόλεμο,  μετακυλίοντας όσο μπορεί τα βάρη στους “μενουμευρωπαίους”. Προφανώς ο  επιτυχημένος ευθυμογράφος ασκεί το ταλέντο του στο χιούμορ για όσους ακόμα προθυμοποιούνται να “μασήσουν” σε διχαστικά τρολαρίσματα.  Ειδάλλως, για τους φαν του κλαυσίγελου υπάρχουν μαγνητοσκοπημένες οι ακροβατικές πιρουέτες του πρωθυπουργού μετά τα περσινό δημοψήφισμα. 

Κακά τα ψέματα. Κάθε κυβερνητική πολιτική που κουβαλάει την ευθύνη της σε κάθε σκαλοπάτι σοβαρότητας  αδειάζει  πίσω της τόνους από σκουπίδια στον κάδο απορριμμάτων της Ιστορίας. Μαζί, όμως με την υποτιθέμενη συνέπεια της συρρικνώνεται πικρόχολα και η οποία δημοφιλία της.

Ως αντίδοτο στη φθορά τής απομένει να σκορπάει χασκόγελα , να χαρίζει χαβαλέ, να μοιράζει ασύστολα καλαμπούρια. Παρόλο που αυτά εκφέρονται  μνημειωδώς  ανιαρά με στυφή σοβαροφάνεια,  δεν πρόκειται ακριβώς για αστεία αλλά για ζωντανά ανέκδοτα . Μαζί, όμως, με τα επίσημα ψέμματα ολοκληρώνουν  τη γκροτέσκο ατμόσφαιρα μια ατέλειωτης κυβερνητικής φάρσας.

Εν προκειμένω η παρούσα κυβέρνηση φαίνεται να έχει αναθέσει  εργαλειακά το βιτριολικό  σερβίρισμα των ισχνών χιουμοριστικών επιδόσεων της σε πρώην μπάρμαν και νυν πρωθυπουργικό σύμβουλο. Ήδη η μακιγιαρισμένη κυνικά  άγνοια του εκδηλώθηκε με μπαφιασμένη συνηγορία υπέρ  κομπογιαννίτικης και επικίνδυνης για τη δημόσια υγεία θεραπευτικής προσέγγισης.

Σε επόμενο τόνο ίσως παροτρύνει, υπό τη συμβολική του ιδιότητα, τους πολίτες να χρησιμοποιούν για καθαριστικό του νεροχύτη πυρηνικά απόβλητα. Το στοίχημα είναι ανοικτό για το πόσο εύκολα μπορούν  οι πολιτικοί  εκφραστές της ασυνέπειας και της αναξοπιστίας  να  «δουλέψουν» περεταίρω όλους εκείνους  που πίστεψαν στις  δεσμεύσεις και τις υποσχέσεις τους. 

  Δ. Παγαδάκης-ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ