Τέσσερις άντρες και μια γυναίκα (όλοι καθολικοί) ήταν σε μια καφετέρια... Κάποια στιγμή, στην συζήτηση πάνω, καυχιόντουσαν για τα παιδιά τους. Λέει λοιπόν ο πρώτος:
-Ο γιός μου είναι παππάς. Όταν περπατάει σε ένα δωμάτιο, όλοι τον φωνάζουν πατέρα!
-Ο δικός μου, λέει ο δεύτερος, είναι επίσκοπος κι όταν περπατάει τον φωνάζουν μακαριώτατο!
-Ο δικός μου γιός είναι καρδινάλιος κι όταν περπατάει σε έναν χώρο τον αποκαλούν εξοχότατο! λέει ο τρίτος.
-Ε, κι εμένα ο δικός μου είναι ο πάπας κι όταν περπατά τον αποκαλούν Αγιότατο!!! λέει ο τέταρτος.
Η γυναίκα της παρέας καθόταν σιωπηλή και απολάμβανε τον καφέ της.
Ο τέταρτος της παρέας, κοιτώντας την, της λέει με ανυπομονησία:
-Λοιπόν…?
Κι εκείνη:
-Έχω μια κόρη, αδύνατη, ψηλή, περιφέρει α στήθους 38cm, μέσης 24cm και γοφών 34cm.
Όταν λοιπόν περπατά σε ένα δωμάτιο, όλοι την φωνάζουν ΘΕΕ ΜΟΥ!!!
-Ο γιός μου είναι παππάς. Όταν περπατάει σε ένα δωμάτιο, όλοι τον φωνάζουν πατέρα!
-Ο δικός μου, λέει ο δεύτερος, είναι επίσκοπος κι όταν περπατάει τον φωνάζουν μακαριώτατο!
-Ο δικός μου γιός είναι καρδινάλιος κι όταν περπατάει σε έναν χώρο τον αποκαλούν εξοχότατο! λέει ο τρίτος.
-Ε, κι εμένα ο δικός μου είναι ο πάπας κι όταν περπατά τον αποκαλούν Αγιότατο!!! λέει ο τέταρτος.
Η γυναίκα της παρέας καθόταν σιωπηλή και απολάμβανε τον καφέ της.
Ο τέταρτος της παρέας, κοιτώντας την, της λέει με ανυπομονησία:
-Λοιπόν…?
Κι εκείνη:
-Έχω μια κόρη, αδύνατη, ψηλή, περιφέρει
Όταν λοιπόν περπατά σε ένα δωμάτιο, όλοι την φωνάζουν ΘΕΕ ΜΟΥ!!!