Κωστής Τσικλητήρας - Ο χρυσός ολυμπιονίκης από τη Μεσσηνία

Απ΄όλα τα μετάλλια που έχει κατακτήσει η Ελλάδα ( 110 συνολικά) σε όλες τις διοργανώσεις Ολυμπιακών αγώνων ξεχωρίζουν αυτά που κατέκτησε ο Κωνσταντίνος Τσικλητήρας. 
Ο πρώτος και μοναδικός χρυσός Ολυμπιονίκης από τη Μεσσηνία που έφτασε στην κορυφή το 1912 στη Στοκχόλμη. 
Πρόσφερε μέσα σε λίγα χρόνια τόσα πολλά κι αν δεν ήταν οι Βαλκανικοί πόλεμοι του 1912 - 13 ίσως έκανε κι άλλα. Γιατί είχε τέλος που δεν του άξιζε.

Με καταγωγή από τη Μεθώνη ο Τσικλητήρας γεννήθηκε 30 Οκτωβρίου 1888 στη Πύλο και πέθανε 10 Φεβρουαρίου 1913.

 Ήταν μόλις 24 χρόνων όταν προσβλήθηκε από φυματιώδη μηνιγγίτιδα υπηρετώντας τον Ελληνικό Στρατο. 

Δεν ήθελε να τον αποκαλούν «κουραμπιέ» και να είναι στα μετόπισθεν ως ολυμπιονίκης. 

Ακόμη και σήμερα  εξακολουθεί να θεωρείται ο περισσότερο προικισμένος και διεθνώς βραβευμένος αθλητής. Υπήρξε αθλητής Στίβου του Πανελληνίου Γ.Σ και ο πρώτος Τερματοφύλακας του Παναθηναϊκού Α.Ο, συμπαίκτης των Γ. Καλαφάτη, Απόστ. Νικολαΐδη και Μιχ. Παπάζογλου (από τους ιδρυτές του σημερινού Παναθηναϊκού, εξού και γήπεδο Απ.Νικολαΐδης).

Εν όψει Ολυμπιακών Αγώνων ας κάνουμε ένα μικρό αφιέρωμα στον ένδοξο αυτό αθλητή του ύψους και του μήκους χωρίς φόρα.

Ο πατέρας του τον έστειλε στην Αθήνα για να σπουδάσει Οικονομικά, αλλά ο νεαρός Κωστής αντί για το πανεπιστήμιο γράφτηκε στον Πανελλήνιο Γυμναστικό Σύλλογο, ασχολείται με τον αθλητισμό και το 1906 είχε την πρώτη επιτυχία, καθώς κατέκτησε την τρίτη θέση στο μήκος άνευ φοράς, όπως γινόντουσαν τότε οι προσπάθειες, στους Πανελληνίους Αγώνες με επίδοση 2.83 μ. Αμέσως, όμως, έρχεται και η πρώτη απογοήτευση. Στους Μεσολυμπιακούς της Αθήνας, τον ίδιο χρόνο, κατετάγη 6ος στο ύψος άνευ φοράς με 1.30 μ, ενώ στο μήκος άνευ φοράς αποκλείστηκε στον προκριματικό.

Σφίγγει τα δόντια, δουλεύει σκληρά και το 1907 κατακτά τρία χρυσά μετάλλια στους Πανιώνιους Αγώνες της Σμύρνης: στο άλμα εις ύψος με 1.65 μ., στο ύψος άνευ φοράς με 1.40 μ. και στο μήκος άνευ φοράς με 3.14 μ. Την επόμενη χρονιά έρχεται η μεγάλη διάκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Κερδίζει δύο ασημένια μετάλλια: στο ύψος άνευ φοράς με 1.55 μ. και στο μήκος άνευ φοράς με 3.25 μ.

Ο Τσικλητήρας ήταν ψηλός (1.92 μ.) με θαυμάσια αλτικότητα, που οφειλόταν στα δυνατά του πόδια και στο εκπληκτικό «σπάσιμο» της μέσης του.

Στους Ολυμπιακούς της Στοκχόλμης το 1912πάει σαν ολοκληρωμένος αθλητής και ας ήταν μόλις στα 22 – 23 του χρόνια. Με άνεση κερδίζει χρυσό μετάλλιο στο μήκος άνευ φοράς με 3.37 μ. (παγκόσμιο ρεκόρ του ιδίου με 3.47 μ. από την 1η Απριλίου) και χάλκινο στο ύψος άνευ φοράς με 1.55 μ., αφού χρειάστηκε να δώσει σκληρή μάχη και στα δύο αγωνίσματα με τους αδελφούς Άνταμς από τις ΗΠΑ. Ο Τσικλητήρας επέστρεψε τροπαιούχος στην Αθήνα, όπου του επιφυλάχθηκε αποθεωτική υποδοχή, ενώ διθυραμβικά ήταν και τα σχόλια του Τύπου.

ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ: Από το 1906 έως το 1913 ανακηρύχθηκε συνολικά 19 φορές Πρωταθλητής Ελλάδος ενώ κατέλαβε

§  1η θέση Ολυμπιακοί Αγώνες, Στοκχόλμη, 8 Ιουλ. 1912, μήκος άνευ φοράς: 3.37 μ,

§  2η θέση , Ολυμπιακοί Αγώνες, Λονδίνο 20 Ιουλ. 1908, μήκος άνευ φοράς: 3.25 μ,

§  2η θέση Ολυμπιακοί Αγώνες, 23 Ιουλ. Λονδίνο 1908, ύψος άνευ φοράς: 1.55 μ,

§  3η θέση Ολυμπιακοί Αγώνες, Στοκχόλμη 13 Ιουλ. 1912, ύψος άνευ φοράς: 1.55 μ.

Δύο μήνες μετά τον θρίαμβο της Στοκχόλμης ξεσπά ο Α' Βαλκανικός Πόλεμος (4 Οκτωβρίου 1912) και ο Τσικλητήρας στρατεύεται. Του προτείνουν να παραμείνει στο Φρουραρχείο Αθηνών, αλλά ακολουθεί το λόχο του με σκοπό να φτάσουν και να ελευθερώσουν τη Λάρισα, τη Θεσσαλονίκη κλπΛόγω της αγάπης του για τον αθλητισμό όμως αναλαμβάνει κάποιο διάστημα την εκγύμναση των νεοσύλλεκτων στρατιωτών. Άφησε την τελευταία του πνοή στις 10 Φεβρουαρίου 1913.

Τον Κ.Τσικλητήρα αγάπησαν και οι Σουηδοί. 

Πριν 2-3 χρόνια ήρθαν στη Πύλο, στο πατρικό του και με το δήμο Πύλου -Νέστορος, τίμησαν αυτό το σπουδαίο αθλητή. Για πολλά χρόνια ο Πανελλήνιος Γ.Σ. διοργάνωνε προς τιμήν του το διεθνές μήτιγκ «Τσικλητήρια».

Το ονομά του άλλωστε έχει και ο τοπικός ποδοσφαιρικός σύλλογος Πύλου.

Αντώνης Χαζάπης

Μέλος ΠΣΑΤ και ΕΣΗΕΑ