Πρόκειται για μια γραφική,
ναυτική πολιτεία, χτισμένη αμφιθεατρικά μπροστά από τον κόλπο του
Ναυαρίνου, που βλέπει το ηλιοβασίλεμα, πάνω από το νησάκι Σφακτηρία.
Το
μάτι του ταξιδευτή γαληνεύει μόλις την αντικρίζει κι αμέσως αποζητά λίγο
ξαπόσταμα σε έναν παλιό καφενέ ή μια ψαροταβέρνα για ένα πιάτο με
θαλασσινά.
Αλλά και για τους λάτρεις της θάλασσας, η περιοχή της Πύλου
κρύβει υπέροχες αμμουδιές, με πρώτη και καλύτερη την περίφημη
Βοϊδοκοιλιά.
Το πρώτο που βλέπεις μπαίνοντας στην Πύλο, είναι τα παλιά σπίτια, δείγματα τοπικής αρχιτεκτονικής, που διατηρούν μια απέριττη αρχοντιά.
Την ξεχωρίζεις αμέσως στο σπίτι του ολυμπιονίκη Κώστα Τσικλητήρα,
που βρίσκεται στο λιμάνι και έχει πρόσφατα ανακαινιστεί, προκειμένου να
στεγάσει τη Βιβλιοθήκη και την Πινακοθήκη του δήμου Πύλου.
Με το βλέμμα
στραμμένο προς το αρχοντικό, θα διακρίνετε αριστερά την κεντρική
πλατεία της πόλης, την Πλατεία Ναυάρχων, αφιερωμένη
στην περίφημη Ναυμαχία του Ναυαρίνου και τους πρωταγωνιστές της.
Εδώ
έχει στηθεί και το ομώνυμο μνημείο, ενώ εκατέρωθέν του, είναι
τοποθετημένα δύο κανόνια, ένα βενετσιάνικο και ένα
τούρκικο.
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι το λιμάνι της Πύλου είναι
από τα μεγαλύτερα και ασφαλέστερα του κόσμου, προικισμένο από τη φυσικά
οχυρωμένη θέση του.
Η νήσος Σφακτηρία, στο βάθος του
ορίζοντα, διαμορφώνει έναν φυσικό βραχίονα, που αφήνει δύο μικρά
ανοίγματα για την είσοδο των καραβιών στον κόλπο.
Την ασφάλεια επιτείνει
το γεγονός ότι το βάθος του λιμανιού φτάνει τα 50 μέτρα.
Στη νότια πλευρά της βρίσκεται από το
1959 μνημείο για τους Έλληνες πεσόντες της μάχης της Σφακτηρίας, με τα ονόματα των Τσαμαδού, Σαχίνη και Αναγνωσταρά.
Βορειότερα θα δείτε τον τάφο του Παύλου Βοναπάρτη, ανιψιού του Ναπολέοντα, που έχασε τη ζωή του το 1827.
Σε σημείο της ακτής, βρίσκεται το μνημείο του φιλέλληνα κόμη Σανταρόζα,
που σκοτώθηκε στη μάχη της Σφακτηρίας στις 26 Απριλίου1825. Πάνω στη
Σφακτηρία υπάρχουν, ακόμη, ένα μνημείο των Ρώσων πεσόντων και το ρωσικού
ρυθμού εκκλησάκι του Αγίου Νικόλαου.
Στα νότια της Σφακτηρίας βρίσκεται η νησίδα Πύλος ή
Τσιχλί-μπαμπά ή Φανάρι. Στο νησάκι αυτό, το 1890, η Γαλλική Δημοκρατία
έστησε μνημείο για τους Γάλλους νεκρούς της Ναυμαχίας του Ναυαρίνου.
Το
στενό πέρασμα της Συκιάς, που θα δείτε στο βόρειο
κομμάτι της Σφακτηρίας είναι κλειστό για τα καράβια από το 1571, όταν οι
Τούρκοι βύθισαν εκεί κατεστραμμένα πλοία της Ναυμαχίας της Ναυπάκτου.
Από το λιμάνι της Πύλου, μπορείτε με βαρκάκι να επισκεφτείτε το νησάκι Χελωνάκι,
που βρίσκεται μέσα στην είσοδο του λιμανιού.
Πάνω του, το ελληνικό
κράτος έφτιαξε το μνημείο των πεσόντων Άγγλων, κατά την ιστορική
ναυμαχία.
Πριν ακολουθήσετε, όμως, τους θαλασσινούς δρόμους προς τα γύρω
νησιά και τις μνήμες τους, ρίξτε το βλέμμα σας νότια και κάντε τον κόπο
να ανεβείτε στο Νιόκαστρο, που δεσπόζει πάνω από το λιμάνι, σε λόφο κατάφυτο από πεύκα.
Ο επισκέπτης μπορεί να δει εδώ την Ακρόπολη του κάστρου, το Ναό Μεταμόρφωσης Σωτήρος και τη συλλογή του Γάλλου φιλλέληνα Rene Puaux, αριστερά της σημερινής εισόδου του κάστρου στους λεγόμενους “στρατώνες του Μαιζώνος”.
Η
συλλογή περιλαμβάνει χαρακτικά, έγγραφα και ενθύμια του αγώνα, τα
οποία δώρισε ο Γάλλος δημοσιογράφος και φιλέλληνας στην Πύλο.
Ο Puaux
ανακηρύχθηκε επίτιμος δημότης Πύλου το 1930 και το 1937, αμέσως μετά το
θάνατό του, η χήρα του παρέδωσε τα κειμήλια στο δήμο.
Η συλλογή
επρόκειτο να στεγαστεί στο κτίριο που κατασκευάστηκε με δωρεά του
μετανάστη γιατρού Χρήστου Αντωνόπουλου, αλλά, για την ώρα, μετά την
συντήρηση των κειμηλίων που έγινε στην Αθήνα, στεγάζεται στους
στρατώνες.
Στο Αντωνοπούλειο Μουσείο της Πύλου, που
βρίσκεται στο δρόμο για τη Μεθώνη, φιλοξενούνται, αυτό τον καιρό,
εκθέματα από την Μυκηναϊκή, Αρχαιϊκή, Ελληνιστική και Ρωμαϊκή Εποχή.
Από το 1987, όταν και ολοκληρώθηκε η αποκαστάσταση του κάστρου, τέθηκε σε λειτουργία και το Ελληνικό Κέντρο Υποβρύχιας Αρχαιολογίας Πύλου.
Από το 1987, όταν και ολοκληρώθηκε η αποκαστάσταση του κάστρου, τέθηκε σε λειτουργία και το Ελληνικό Κέντρο Υποβρύχιας Αρχαιολογίας Πύλου.
Οι φίλοι της ελληνικής ιστορίας, αλλά και της ελληνικής φύσης,
αφήνουν πίσω τους την Πύλο και τραβάνε για τη λιμνοθάλασσα της Γιάλοβας
(ή Διβάρι) και την παραλία της Βοϊδοκοιλιάς.
Ο όρμος
της Βοϊδοκοιλιάς είναι από τις πιο χαρακτηριστικές ακτές της ελληνικής
επικράτειας και η εικόνα του έχει ταξιδέψει στα πέρατα του κόσμου ως ένα
αληθινό μνημείο της φύσης.
Τόσο η χρυσαφιά άμμος και τα πρασινογάλαζα
νερά όσο και το απίστευτα καλοδουλεμένο από τις παραξενιές της φύσης
σχήμα της, κάνουν τη Βοϊδοκοιλιά ένα μέρος που επιβάλλεται να δείτε και
από κοντά αλλά και από τις επάλξεις του Παλαιόκαστρου του Ναυαρίνου, που
βρίσκεται σε τοποθεσία αρκετά ψηλότερα, πλάι στη Σφακτηρία.
Το Παλαιόκαστρο είναι ένα αρκετά μεγάλο σε
μέγεθος οικοδόμημα της εποχής της Τουρκοκρατίας, που, δυστυχώς, έχει
εγκαταλειφθεί στην τύχη του, αλλά προσφέρει απίστευτη θέα προς τη γύρω
περιοχή. Στην εποχή της ακμής του πρόσφερε και θαυμάσια οχύρωση στους
κατοίκους της περιοχής και για το λόγο αυτό έπαιξε σημαντικό ρόλο, σε
όλα τα ιστορικά γεγονότα που διαμόρφωσαν την ιστορία της Πύλου, τους
τελευταίους αιώνες. Ξεκίνησε να χτίζεται το 1572 και χρειάστηκε πολύ
δουλειά για να ολοκληρωθεί, κυρίως σε ό,τι αφορούσε στην παροχή νερού,
αφού στο σημείο δεν υπήρχαν καθόλου πηγές.
Για το λόγο αυτό
κατασκευάστηκαν μέσα στο κάστρο δεξαμενές και δυο υδραγωγεία που
συναντιόντουσαν στη θέση Καμάρες. Εκτός από τις Καμάρες, τμήματα των
υδραγωγείων θα δείτε στην περιοχή του Χείμαρου Ξεριά και στον Άγιο
Κωνσταντίνο, στο δρόμο για την Καλαμάτα.
Η περιοχή κάτω από το Κάστρο προσφέρει ευκαιρίες παρατήρησης και στους φυσιοδίφες. Η λιμνοθάλασσα Διβάρι,
που διακρίνεται καθαρά από το Κάστρο του Ναυαρίνου, πίσω από τη
Βοϊδοκοιλιά, παρουσιάζει και οικολογικό ενδιαφέρον.
Έχει έκταση 6
χιλιάδες στρέμματα και αποτελεί σημαντικό μεταναστευτικό σταθμό πουλιών.
Εδώ φιλοξενούνται και πληθυσμοί της χελώνας καρέτα-καρέτα, που έχουν
διαλέξει το Διβάρι για την αναπαραγωγή τους, αλλά και του αφρικάνικου χαμαιλέοντα, είδος που κινδυνεύει με εξαφάνιση. Στην περιοχή έχουν καταγραφεί 255 είδη πουλιών, από τα οποία τα 79 είναι προστατευόμενα.
Η περιήγησή σας στην περιοχή της Πύλου θα πρέπει να ολοκληρωθεί με το ανάκτορο του Νέστορα.
Η μυκηναϊκή εποχή άφησε τα ίχνη της στην Πύλο και οι ανασκαφές έφεραν
στο φως σημαντικά ευρήματα στον λόφο του Άνω Εγκλιανού, μόλις 4
χιλιόμετρα από την κωμόπολη Χώρα.
Η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως τρία
κεντρικά συγκροτήματα απλωμένα στο μισό οροπέδιο.
Στα ερείπια
διακρίνονται καθαρά τα διαμερίσματα της βασίλισσας, οι αποθήκες
κρασιού, οι σκευοθήκες, εργαστήρια κατασκευής όπλων και ίχνη ενός
αγωγού νερού.
Γύρω από το παλάτι βρέθηκαν θολωτοί τάφοι με κτερίσματα.
Οι εκτιμήσεις των αρχαιολόγων κάνουν λόγο για ένα ανάκτορο ισάξιο
εκείνου των Μυκηνών και αρκετά καλά διατηρημένο.
Είναι το καλύτερα
διατηρημένο μυκηναϊκό ανάκτορο και διαφέρει από τα υπόλοιπα στο ότι δεν
περιβάλλεται από κυκλώπεια τείχη. Στη Χώρα υπάρχει αρχαιολογικό μουσείο με σημαντικά ευρήματα από την περιοχή.