«Εμείς δε χαρίζουμε κάστανα!».
Βρισκόμαστε στην Μάνη, πέντε χρόνια μετά την έναρξη της ελληνικής επανάστασης (1826).
Ο Ιμπραήμ,
ύστερα από απανωτές αποτυχημένες προσπάθειες να καταλάβει τη Μάνη,
συνειδητοποίησε ότι με μάχη δεν πρόκειται ποτέ να επιτύχει τον σκοπό
του.
Έβαλε σε εφαρμογή ένα άλλο σχέδιο:
Έστειλε μέσα στα χωριά της Μάνης κατασκόπους, ντυμένους σεκαστανάδες.
Αυτοί, για να πληροφορηθούν από τις γυναίκες και τα παιδιά πού βρίσκονται κρυμμένοι οι άντρες τους, άρχιζαν να χαρίζουν τα κάστανά τους, αντί να τα πουλάνε.
Αυτοί, για να πληροφορηθούν από τις γυναίκες και τα παιδιά πού βρίσκονται κρυμμένοι οι άντρες τους, άρχιζαν να χαρίζουν τα κάστανά τους, αντί να τα πουλάνε.
Κάτι που έβαλε τους
κατοίκους της Μάνης σε υποψία. Κινητοποιήθηκαν άμεσα, έπιασαν τους
καστανάδες και τους ανάγκασαν να ομολογήσουν την αλήθεια.
Όταν οι κατάσκοποι ρώτησαν τρέμοντας, τι θα τους έκαναν τώρα που είπαν την αλήθεια, οι Μανιάτες αποκρίθηκαν:
«Εμείς δε χαρίζουμε κάστανα!».
Αντώνης Χαζάπης