Θλιβερές και ανησυχητικές όχι μόνο στην τσέπη των Ελλήνων αλλά και στην υγεία τους, είναι οι συνέπειες που έχει επιφέρει η κρίση, που μπήκε ξαφνικά και με το έτσι θέλω στη ζωή τους .
Χρέη, φόροι, ανεργία, άγχος και αυξημένες υποχρεώσεις, με τον πολίτη να σφίγγει συνεχώς το ζωνάρι λόγω των οικονομικών πολιτικών που ακολουθούνται, νιώθοντας να πιέζεται από παντού ασφυκτικά, συνθέτουν ένα σκηνικό καταστάσεων που δε θέλει και πολύ να κλονίσει την υγεία και να στέλνει μια ώρα αρχύτερα στα... κυπαρισσάκια.
Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνουν τα αυξημένα καρδιακά επεισόδια, τα εγκεφαλικά και τα προβλήματα πίεσης, που καθημερινά μας ανεβαίνει με όλα αυτά τα σκληρά φορομπηχτικά μέτρα που ακούμε να μας έρχονται από 'δω και από 'κει.
Τα τέτοιου είδους προβλήματα υγείας τα χρόνια της κρίσης "χτυπούν" όλο και πιο πολύ νέους ανθρώπους, προκαλώντας έντονο προβληματισμό στην κοινωνία.
Όμως το κακό δε σταματά εδώ... Στοιχεία έρευνας φέρνουν στο φως άλλη μια ανησυχητική παράμετρο που εμφανίστηκε την περίοδο της κρίσης:
Το γεγονός ότι μέσα σε όλα τ' άλλα φαίνεται να μειώνεται και το προσδόκιμο ζωής των Ελλήνων, και μάλιστα κατά... 2,1 χρόνια.
Ειδικά στις περιπτώσεις που σχετίζεται με το χαμηλό κοινωνικό-οικονομικό επίπεδο ενός ανθρώπου.
Έτσι, ο σύγχρονος Έλληνας της κρίσης "φεύγει" χωρίς να έχει "πατήσει" την 8η δεκαετία της ζωής του, όταν το προσδόκιμο ζωής προ κρίσης άγγιζε τα 85 χρόνια.
Τι αποκάλυψε έρευνα
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα, το χαμηλό κοινωνικό-οικονομικό επίπεδο ενός ανθρώπου συνδέεται με σημαντικά μικρότερο προσδόκιμο ζωής (κατά περίπου δύο χρόνια) και θα πρέπει να θεωρηθεί σημαντικός παράγοντας κινδύνου για διάφορες ασθένειες και για πρόωρο θάνατο.
Η μελέτη μάλιστα επισημαίνει ότι ο εν λόγω παράγοντας κινδύνου έχει μέχρι σήμερα υποτιμηθεί.
Πιο αναλυτικά, οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρ. Σίλβια Στρινγκίνι του Πανεπιστημίου και του Νοσοκομείου της Λοζάνης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "The Lancet", ανέλυσαν στοιχεία από 48 μελέτες, που αφορούσαν συνολικά πάνω από 1,7 εκατ. ανθρώπους σε πολλές χώρες του κόσμου.
Η μελέτη συσχέτισε το επάγγελμα καθενός ατόμου με την κατάσταση της υγείας του και την ηλικία θανάτου του.
Διαπιστώθηκε ότι οι άνθρωποι με χαμηλό κοινωνικό-οικονομικό στάτους είναι 46% πιθανότερο να πεθάνουν πριν τα 85 τους, σε σχέση με τους ανθρώπους υψηλού κοινωνικοοικονομικού επιπέδου. Μεταξύ των φτωχότερων, το 15,2% των ανδρών και το 9,4% των γυναικών πέθαναν προτού γίνουν 85 ετών, ενώ μεταξύ των πλουσιότερων τα αντίστοιχα ποσοστά ήταν 11,5% και 6,8%.
Κατά μέσο όρο, το χαμηλό κοινωνικό-οικονομικό επίπεδο σχετίζεται με μείωση του προσδόκιμου ζωής κατά 2,1 χρόνια. Η μείωση αυτή είναι μικρότερη από εκείνη που επιφέρουν στο προσδόκιμο ζωής το κάπνισμα (4,8 χρόνια) και ο διαβήτης (3,9 χρόνια), αλλά μεγαλύτερη από τη μείωση στην προσδοκώμενη διάρκεια της ζωής λόγω της υπέρτασης (1,6 χρόνια), της παχυσαρκίας (0,7 χρόνια) και του πολύ αλκοόλ (0,5 χρόνια).
«Δεδομένης της τεράστιας επίπτωσης του κοινωνικοοικονομικού επιπέδου στην υγεία, είναι ζωτικό οι κυβερνήσεις να το αποδεχτούν ως μείζονα παράγοντα κινδύνου και να σταματήσουν να το αποκλείουν από την πολιτική για την υγεία», δήλωσε η δρ. Στρινγκίνι.
«Η μείωση της φτώχιας, η αναβάθμιση της εκπαίδευσης και η δημιουργία ασφαλών συνθηκών στέγασης, μόρφωσης και εργασίας είναι κεντρικές για το ξεπέρασμα των επιπτώσεων λόγω της κοινωνικοοικονομικής υστέρησης. Βελτιώνοντας το κοινωνικό-οικονομικό στάτους των ανθρώπων, θα βελτιωθεί και η υγεία πολλών», πρόσθεσε.
Ωστόσο, ένας περιορισμός της νέας μελέτης είναι ότι χρησιμοποίησε μόνο το επάγγελμα ως αντιπροσωπευτικό δείκτη του κοινωνικοοικονομικού επιπέδου, κάτι που σε ένα βαθμό συνιστά υπεραπλούστευση της πολυπλοκότητας των παραγόντων που καθορίζουν το στάτους ενός ανθρώπου.
Χρέη, φόροι, ανεργία, άγχος και αυξημένες υποχρεώσεις, με τον πολίτη να σφίγγει συνεχώς το ζωνάρι λόγω των οικονομικών πολιτικών που ακολουθούνται, νιώθοντας να πιέζεται από παντού ασφυκτικά, συνθέτουν ένα σκηνικό καταστάσεων που δε θέλει και πολύ να κλονίσει την υγεία και να στέλνει μια ώρα αρχύτερα στα... κυπαρισσάκια.
Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνουν τα αυξημένα καρδιακά επεισόδια, τα εγκεφαλικά και τα προβλήματα πίεσης, που καθημερινά μας ανεβαίνει με όλα αυτά τα σκληρά φορομπηχτικά μέτρα που ακούμε να μας έρχονται από 'δω και από 'κει.
Τα τέτοιου είδους προβλήματα υγείας τα χρόνια της κρίσης "χτυπούν" όλο και πιο πολύ νέους ανθρώπους, προκαλώντας έντονο προβληματισμό στην κοινωνία.
Όμως το κακό δε σταματά εδώ... Στοιχεία έρευνας φέρνουν στο φως άλλη μια ανησυχητική παράμετρο που εμφανίστηκε την περίοδο της κρίσης:
Το γεγονός ότι μέσα σε όλα τ' άλλα φαίνεται να μειώνεται και το προσδόκιμο ζωής των Ελλήνων, και μάλιστα κατά... 2,1 χρόνια.
Ειδικά στις περιπτώσεις που σχετίζεται με το χαμηλό κοινωνικό-οικονομικό επίπεδο ενός ανθρώπου.
Έτσι, ο σύγχρονος Έλληνας της κρίσης "φεύγει" χωρίς να έχει "πατήσει" την 8η δεκαετία της ζωής του, όταν το προσδόκιμο ζωής προ κρίσης άγγιζε τα 85 χρόνια.
Τι αποκάλυψε έρευνα
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα, το χαμηλό κοινωνικό-οικονομικό επίπεδο ενός ανθρώπου συνδέεται με σημαντικά μικρότερο προσδόκιμο ζωής (κατά περίπου δύο χρόνια) και θα πρέπει να θεωρηθεί σημαντικός παράγοντας κινδύνου για διάφορες ασθένειες και για πρόωρο θάνατο.
Η μελέτη μάλιστα επισημαίνει ότι ο εν λόγω παράγοντας κινδύνου έχει μέχρι σήμερα υποτιμηθεί.
Πιο αναλυτικά, οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρ. Σίλβια Στρινγκίνι του Πανεπιστημίου και του Νοσοκομείου της Λοζάνης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "The Lancet", ανέλυσαν στοιχεία από 48 μελέτες, που αφορούσαν συνολικά πάνω από 1,7 εκατ. ανθρώπους σε πολλές χώρες του κόσμου.
Η μελέτη συσχέτισε το επάγγελμα καθενός ατόμου με την κατάσταση της υγείας του και την ηλικία θανάτου του.
Διαπιστώθηκε ότι οι άνθρωποι με χαμηλό κοινωνικό-οικονομικό στάτους είναι 46% πιθανότερο να πεθάνουν πριν τα 85 τους, σε σχέση με τους ανθρώπους υψηλού κοινωνικοοικονομικού επιπέδου. Μεταξύ των φτωχότερων, το 15,2% των ανδρών και το 9,4% των γυναικών πέθαναν προτού γίνουν 85 ετών, ενώ μεταξύ των πλουσιότερων τα αντίστοιχα ποσοστά ήταν 11,5% και 6,8%.
Κατά μέσο όρο, το χαμηλό κοινωνικό-οικονομικό επίπεδο σχετίζεται με μείωση του προσδόκιμου ζωής κατά 2,1 χρόνια. Η μείωση αυτή είναι μικρότερη από εκείνη που επιφέρουν στο προσδόκιμο ζωής το κάπνισμα (4,8 χρόνια) και ο διαβήτης (3,9 χρόνια), αλλά μεγαλύτερη από τη μείωση στην προσδοκώμενη διάρκεια της ζωής λόγω της υπέρτασης (1,6 χρόνια), της παχυσαρκίας (0,7 χρόνια) και του πολύ αλκοόλ (0,5 χρόνια).
«Δεδομένης της τεράστιας επίπτωσης του κοινωνικοοικονομικού επιπέδου στην υγεία, είναι ζωτικό οι κυβερνήσεις να το αποδεχτούν ως μείζονα παράγοντα κινδύνου και να σταματήσουν να το αποκλείουν από την πολιτική για την υγεία», δήλωσε η δρ. Στρινγκίνι.
«Η μείωση της φτώχιας, η αναβάθμιση της εκπαίδευσης και η δημιουργία ασφαλών συνθηκών στέγασης, μόρφωσης και εργασίας είναι κεντρικές για το ξεπέρασμα των επιπτώσεων λόγω της κοινωνικοοικονομικής υστέρησης. Βελτιώνοντας το κοινωνικό-οικονομικό στάτους των ανθρώπων, θα βελτιωθεί και η υγεία πολλών», πρόσθεσε.
Ωστόσο, ένας περιορισμός της νέας μελέτης είναι ότι χρησιμοποίησε μόνο το επάγγελμα ως αντιπροσωπευτικό δείκτη του κοινωνικοοικονομικού επιπέδου, κάτι που σε ένα βαθμό συνιστά υπεραπλούστευση της πολυπλοκότητας των παραγόντων που καθορίζουν το στάτους ενός ανθρώπου.