Αν πιστέψει κανείς τον Φίλη, το ΠΑΣΟΚ βρωμάει.
Υποθέτω ότι την
όσφρησή του συμμερίζεται η συντριπτική πλειοψηφία των στελεχών του
ΣΥΡΙΖΑ - ακόμη κι εκείνοι που προέρχονται από το πιο βρώμικο ΠΑΣΟΚ…
Δικαίωμά τους.
Ο καθείς κι η μύτη του.
Αλλά τότε γιατί θέλουν νταραβέρια με το ΠΑΣΟΚ;
Πώς θα νταραβεριστούν ακριβώς;
Με κλειστές μύτες;
Προ ημερών μάλιστα άκουσα τον Πρωθυπουργό να αποφαίνεται στη Βουλή
ότι η Φώφη «δεν κατάλαβε τίποτα» διότι είναι κάτι σαν τον «Βαμβακούλα».
Και βρώμικη και ηλίθια, λοιπόν.
Τι να την κάνουν στην παρέα;
Να σας πω εγώ. Στον ΣΥΡΙΖΑ αντιλαμβάνονται ότι το μαγαζί καταρρέει
και βγήκαν πάλι στη γύρα για κορόιδα.
Η «Αυγή» λοιπόν φωνάζει: με εμάς ή με τον Μητσοτάκη.
Ελα ρε! Σοβαρά; Τέτοιο δίλημμα;
Καταρχήν κι εξ όσων γνωρίζω, τα ουσιαστικά διλήμματα τίθενται επί
πραγματικών και ιστορικών πολιτικών μεγεθών. Υστερα κι εξ όσων θυμάμαι,
έως το 2012 μέγεθος ΣΥΡΙΖΑ δεν υπήρχε - ακόμη και το Μνημόνιο -
Αντιμνημόνιο με τους Αγανακτισμένους μόδα ήταν και πέρασε.
Μιλάμε για πέντε χρόνων κόμμα. Κι ούτε ξέρει κανείς πού θα κάτσει.
Ολες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν προς το παρόν ότι ο δικομματισμός
εξέπνευσε κι ότι το νέο κομματικό σκηνικό θα έχει ένα κόμμα της
Κεντροδεξιάς του 35-40% και διάφορα κόμματα κάτω από το 20% ή το 15%.
Αν λοιπόν μιλάμε για δίλημμα, μπορώ να δω το ένα σκέλος που είναι η Κεντροδεξιά.
Το άλλο ποιο είναι;
Εκείνοι στους οποίους βρωμάει το ΠΑΣΟΚ;
Που θα βαρούσαν τα νταούλια να χορεύουν οι αγορές; Που διαλαλούσαν «ή εμείς ή αυτοί»;
Εκείνοι που συκοφαντούν τους αντιπάλους, κοροϊδεύουν την κοινωνία
και μηχανεύονται αθλιότητες;
Που οικοδομούν την επιβίωσή τους πάνω στον
διχασμό;
Η «αμφισβήτηση» που λέει κι ο Τζανακόπουλος;
Συγκροτούν όλοι αυτοί πραγματικό κι ιστορικό πολιτικό μέγεθος;
Δύσκολο. Συνεπώς ουσιαστικό δίλημμα για την Κεντροαριστερά δεν
προκύπτει. Καταρχήν, είναι αυτονόητα με τον εαυτό της και με το τμήμα
του ελληνικού λαού που εκπροσωπεί - τόσο όσο!
Και προφανώς δεν θα κάνει τα κουμάντα της τώρα, αλλά όταν έρθει η στιγμή κι αφού πρώτα ψηφίσουμε να μοιραστεί ξανά η τράπουλα.
Διότι μέσα στην Κεντροαριστερά μπορεί να διαφωνούν στα πάντα, αλλά
όλοι συμφωνούν σε ένα: την ανάγκη «στρατηγικής ήττας» του ΣΥΡΙΖΑ.
Τι καταλαβαίνουν από αυτό στον ΣΥΡΙΖΑ;
Οτι θα τους βοηθήσουν να πέσουν στα μαλακά;
Ασε που με τον Βαμβακούλα πήραμε νταμπλ το 1986 και μετά αποκλείσαμε τη Γιουβέντους.
Γ. Πρετεντέρης-ΤΑ ΝΕΑ