Από το ξέσπασμα της κρίσης κάθε μήνα οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την εφορίες αυξάνονται περίπου κατά 1 δισ. ευρώ.
Τις
στρεβλώσεις αλλά και τους λόγους για τους οποίους μήνα με το μήνα
αυξάνονται ραγδαία οι ληξιπρόθεσμες οφειλές των φορολογούμενων προς το
δημόσιο καταγράφει και αναλύει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο σε
συνοδευτική της ετήσιας έκθεσής του, μελέτη για το φορολογικό σύστημα.
Τα υπέρογκα πρόστιμα που επιβάλλονται για τις φορολογικές παραβάσεις αλλά και η ίδια η κρίση που έχει αναγάγει τη μη πληρωμή φόρων σε πηγή χρηματοδότησης των επιχειρήσεων είναι μερικές από τις αιτίες που τεράστια ποσά φόρων μένουν κάθε μήνα απλήρωτα.
Από το ξέσπασμα της κρίσης κάθε μήνα οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την εφορίες αυξάνοντα περίπου κατά 1 δισ. ευρώ.
Συνολικά οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τη φορολογική διοίκηση προσεγγίζουν τα 95 δισ. ευρώ από τα οποία το 40% είναι πρόστιμα για φορολογικές παραβάσεις και φοροδιαφυγή και μόλις το 44% αφορά άμεσους και έμμεσους φόρους,
Η συνεχής αύξηση των φόρων που δεν πληρώνονται αποδίδονται από το ΔΝΤ στους εξής λόγους:
- Τα φορολογικά πρόστιμα, παρά τις αλλαγές που έγιναν στο ποινολόγιο, εξακολουθούν σε πολλές περιπτώσεις να είναι παράλογα υψηλά με αποτέλεσμα να μην πληρώνονται από τους φορολογούμενους και τις επιχειρήσεις. Το Ταμείο ζητά ουσιαστικά τη συνέχιση της αναμόρφωσης του ποινολογίου της εφορίας.
- Την παρατεταμένη οικονομική κρίση. Η πίεση στα εισοδήματα των φορολογούμενων και τα έσοδα των επιχειρήσεων έχει σαν αποτέλεσμα όλο και περισσότεροι να μην μπορούν πλέον να είναι συνεπείς στις φορολογικές τους υποχρεώσεις. Ενώ πριν την κρίση το ποσοστό είσπραξης των βεβαιούμενων φόρων και προστίμων ήταν 75% έχει πλέον υποχωρήσει στο 45%.
- Πολλές επιχειρήσεις θεωρούν ότι είναι προτιμότερο να χρωστούν στην εφορία παρά να κινδυνεύσουν με χρεοκοπία. Έτσι, επιλέγουν να μην αποδώσουν στο δημόσιο φόρους και να τους χρησιμοποιήσουν ως κεφάλαιο κίνησης αναλαμβάνοντας το σχετικό κόστος.
- Οι φορολογικοί συντελεστές αυξάνονται συνεχώς και επιβάλλονται σε μια διαρκώς συρρικνούμενη φορολογική βάση.
- Φτωχή νοοτροπία πληρωμής φόρων. Αυτό μάλιστα έχει προκληθεί σε σημαντικό βαθμό από την ίδια τη φορολογική διοίκηση. Όπως αναφέρει το ΔΝΤ από το 2001 έως σήμερα έχουν πραγματοποιηθεί 50 έκτακτες ρυθμίσεις οφειλών προς τις εφορίες και τα ασφαλιστικά ταμεία. Το αποτέλεσμα ήταν πολλοί να μην πληρώνουν περιμένοντας την επόμενη ρύθμιση.
- Προβληματικά μέτρα αναγκαστικής είσπραξης. Τα μέτρα που λαμβάνει η εφορία εναντίον όσων δεν πληρώνουν είναι πάγωμα και κατασχέσεις τραπεζικών υπολοίπων, κατασχέσεις ακινήτων, πλειστηριασμοί ακινήτων και εγγραφή υποθήκης σε ακίνητα. Αν και ο αριθμός των κατασχέσεων τραπεζικών λογαριασμών έχει αυξηθεί κατακόρυφα, τα υπόλοιπα μέτρα είναι ελάχιστα. Οι πλειστηριασμοί δεν γίνονται επειδή οι ελάχιστες τιμές εκκίνησης είναι υπερβολικά υψηλές.
Προτάσεις
Στις προτάσεις του ΔΝΤ για να αντιμετωπισθεί το πρόβλημα του υπέρογκου χρέους των φορολογούμενων προς την εφορία περιλαμβάνεται η μη πραγματοποίηση νέων ρυθμίσεων και περαιώσεων για οφειλές, η εντατικοποίηση των κατασχέσεων για όσους μπορούν αλλά δεν πληρώνουν, η εφαρμογή πρακτικών διαγραφής οφειλών σε όσους αποδεδειγμένα δεν μπορούν να πληρώσουν.
Τα υπέρογκα πρόστιμα που επιβάλλονται για τις φορολογικές παραβάσεις αλλά και η ίδια η κρίση που έχει αναγάγει τη μη πληρωμή φόρων σε πηγή χρηματοδότησης των επιχειρήσεων είναι μερικές από τις αιτίες που τεράστια ποσά φόρων μένουν κάθε μήνα απλήρωτα.
Από το ξέσπασμα της κρίσης κάθε μήνα οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την εφορίες αυξάνοντα περίπου κατά 1 δισ. ευρώ.
Συνολικά οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τη φορολογική διοίκηση προσεγγίζουν τα 95 δισ. ευρώ από τα οποία το 40% είναι πρόστιμα για φορολογικές παραβάσεις και φοροδιαφυγή και μόλις το 44% αφορά άμεσους και έμμεσους φόρους,
Η συνεχής αύξηση των φόρων που δεν πληρώνονται αποδίδονται από το ΔΝΤ στους εξής λόγους:
- Τα φορολογικά πρόστιμα, παρά τις αλλαγές που έγιναν στο ποινολόγιο, εξακολουθούν σε πολλές περιπτώσεις να είναι παράλογα υψηλά με αποτέλεσμα να μην πληρώνονται από τους φορολογούμενους και τις επιχειρήσεις. Το Ταμείο ζητά ουσιαστικά τη συνέχιση της αναμόρφωσης του ποινολογίου της εφορίας.
- Την παρατεταμένη οικονομική κρίση. Η πίεση στα εισοδήματα των φορολογούμενων και τα έσοδα των επιχειρήσεων έχει σαν αποτέλεσμα όλο και περισσότεροι να μην μπορούν πλέον να είναι συνεπείς στις φορολογικές τους υποχρεώσεις. Ενώ πριν την κρίση το ποσοστό είσπραξης των βεβαιούμενων φόρων και προστίμων ήταν 75% έχει πλέον υποχωρήσει στο 45%.
- Πολλές επιχειρήσεις θεωρούν ότι είναι προτιμότερο να χρωστούν στην εφορία παρά να κινδυνεύσουν με χρεοκοπία. Έτσι, επιλέγουν να μην αποδώσουν στο δημόσιο φόρους και να τους χρησιμοποιήσουν ως κεφάλαιο κίνησης αναλαμβάνοντας το σχετικό κόστος.
- Οι φορολογικοί συντελεστές αυξάνονται συνεχώς και επιβάλλονται σε μια διαρκώς συρρικνούμενη φορολογική βάση.
- Φτωχή νοοτροπία πληρωμής φόρων. Αυτό μάλιστα έχει προκληθεί σε σημαντικό βαθμό από την ίδια τη φορολογική διοίκηση. Όπως αναφέρει το ΔΝΤ από το 2001 έως σήμερα έχουν πραγματοποιηθεί 50 έκτακτες ρυθμίσεις οφειλών προς τις εφορίες και τα ασφαλιστικά ταμεία. Το αποτέλεσμα ήταν πολλοί να μην πληρώνουν περιμένοντας την επόμενη ρύθμιση.
- Προβληματικά μέτρα αναγκαστικής είσπραξης. Τα μέτρα που λαμβάνει η εφορία εναντίον όσων δεν πληρώνουν είναι πάγωμα και κατασχέσεις τραπεζικών υπολοίπων, κατασχέσεις ακινήτων, πλειστηριασμοί ακινήτων και εγγραφή υποθήκης σε ακίνητα. Αν και ο αριθμός των κατασχέσεων τραπεζικών λογαριασμών έχει αυξηθεί κατακόρυφα, τα υπόλοιπα μέτρα είναι ελάχιστα. Οι πλειστηριασμοί δεν γίνονται επειδή οι ελάχιστες τιμές εκκίνησης είναι υπερβολικά υψηλές.
Προτάσεις
Στις προτάσεις του ΔΝΤ για να αντιμετωπισθεί το πρόβλημα του υπέρογκου χρέους των φορολογούμενων προς την εφορία περιλαμβάνεται η μη πραγματοποίηση νέων ρυθμίσεων και περαιώσεων για οφειλές, η εντατικοποίηση των κατασχέσεων για όσους μπορούν αλλά δεν πληρώνουν, η εφαρμογή πρακτικών διαγραφής οφειλών σε όσους αποδεδειγμένα δεν μπορούν να πληρώσουν.