Εκτάσεις γεωργικές που καλλιεργούντο επί πολλά χρόνια έχουν μετατραπεί από τα δασαρχεία σε δασικές εκτάσεις και έτσι προσδιορίζονται στους δασικούς χάρτες.
Υπεύθυνοι δεν είναι άλλοι από τα Δασαρχεία της εποχής εκείνης που προχώρησαν σε φωτοερμηνείες των αεροφωτογραφιών του 1945 και μετέτρεψαν ολόκληρες περιοχές από αγροτικές σε δασικές χωρίς κανένας να μπορούσε να διαμαρτυρηθεί.
Μία ανάλυση της κατάστασης που επικράτησε στην Μεσσηνία φανερώνει τα «εγκλήματα» των δασαρχείων που είχε σαν αποτέλεσμα να ταλαιπωρούν χιλιάδες συμπολίτες μας και μάλιστα με τεράστια πρόστιμα , με ένα κράτος ανίκανο να μπορεί όλα αυτά τα χρόνια να αντιδράσει και να αποδώσει δικαιοσύνη.
Βρισκόμαστε το 1940. Η Μεσσηνία είναι ένας νομός με πλούσια γεωργική παραγωγή και ο πληθυσμός της ασχολείτο επί το πλείστον με την Γεωργία.
Με την είσοδο, το Μάϊο 1941, των στρατευμάτων κατοχής, οι περισσότεροι από τους κατοίκους έφυγαν με τον ανδρικό πληθυσμό να βρίσκεται σε επιστράτευση.
Η Γή της Μακαρίας με τους ελαιώνες τα περιβόλια και χωράφια έμεινε ακαλλιέργητη και μέχρι τον Οκτώβριο του 1944 που έφυγαν οι Γερμανοί, γέμισε από δέντρα ,βελανιδιές ,πουρνάρια , σπάρτα και διάφορους θάμνους.
Έτσι τον Φεβρουάριο του 1945, που ελήφθησαν οι πρώτες αεροφωτογραφίες ( 6 νομίζω για όλο το νομό) από ύψος 10.000 πόδια και πλέον, με κλίμακα 1:42.000, (δηλαδή, ένα τετραγωνικό χιλιοστό για 420 τ.μ.) , όλες σχεδόν οι εκτάσεις του νομού (εκτός από τα συγκροτημένα δάση) να εμφανίζονται ως ακαλλιέργητες με διάφορα ακαθορίστου άγρια χαμηλά φυτά και χαμηλούς θάμνους, που σε κάποιους «καλοθελητές» έδωσαν την ευχέρεια να τις χαρακτηρίζουν ως δασικές , χωρίς να δίνεται η δυνατότητα στους πολίτες να μπορούν να τους αντικρούσουν.
Αυτό ήταν το μεγάλο «έγκλημα» της εποχής εκείνης, που ενώ διακρίνονται ευκρινέστατα στις αεροφωτογραφίες του 1945 τα πραγματικά δάση της Μεσσηνίας , τα οποία δεν κατοικούνται σήμερα , ονόμασαν δασικές εκτάσεις , καλλιεργήσιμες εκτάσεις βάζοντας σε περιπέτειες χιλιάδες πολίτες.
Οι δασικοί χάρτες που αναρτώνται σε όλη την Ελλάδα δείχνουν το πραγματικό πρόβλημα και τις αστοχίες των φωτοερμηνειών του 1945
Χρειάζεται ρεαλισμός και φυσικά τόλμη και θάρρος όχι για να νομιμοποιήσουμε τους «παράνομους» όπως κάποιοι ισχυρίζονται , αλλά για να σταματήσουμε να δημιουργούμε παράνομους και ομήρους, ενώ συγχρόνως πρέπει να αποδοθεί δικαιοσύνη γιατί πολλοί χάνουν περιουσίες σήμερα από τις άστοχες φωτοερμηνείες των δασαρχείων.
Β.Μ