16.2.17

Η NASA ζητά τη βοήθεια των πολιτών για την αναζήτηση του Πλανήτη 9


Η NASA ζητά τη βοήθεια των πολιτών για την αναζήτηση του Πλανήτη 9

Οι ΗΠΑ του Ντόναλντ Τραμπ έχουν αυξημένες διαστημικές φιλοδοξίες και η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) δείχνει να κινείται προς αυτή την κατεύθυνση, επισπεύδοντας τις αποστολές αστροναυτών όχι μόνο στη Σελήνη αλλά και πολύ πιο μακριά.

Ο προσωρινός επικεφαλής της NASA Ρόμπερτ Λάϊτφουτ ανακοίνωσε ότι εξετάζει την αποστολή αστροναυτών κατά την πρώτη κιόλας πτήση του υπό ανάπτυξη Space Launch System, του νέου πυραυλικού φορέα-μαμούθ που προορίζεται για αποστολές στο βαθύ διάστημα.
Με βάση τον αρχικό προγραμματισμό, η πρώτη εκτόξευση θα πραγματοποιείτο στο τέλος του 2018 και δεν θα ήταν επανδρωμένη, αλλά θα γινόταν μόνο για να δοκιμασθούν τα συστήματα του νέου πυραύλου και της κάψουλάς του Orion. Η δεύτερη εκτόξευση, με αστροναύτες, προγραμματιζόταν για το 2021.
Τώρα όμως, σύμφωνα με τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης», ο διοικητής της NASA ενημέρωσε τις εταιρίες που εμπλέκονται στο πρόγραμμα (τη Boeing που κατασκευάζει τον πύραυλο και την Lockheed Martin που κατασκευάζει την κάψουλα Orion) ότι εξετάζεται σοβαρά η δυνατότητα η επανδρωμένη αποστολή να γίνει εξ αρχής και όχι σε δεύτερο χρόνο. Οι δύο εταιρείες εξέφρασαν τη υποστήριξή τους, αν και επεσήμαναν τις πρόσθετες τεχνικές και άλλες δυσκολίες.
Σύμφωνα με τα αρχικά σχέδια, που μπορεί πλέον να αναθεωρηθούν, η Orion (Ωρίων) θα περάσει τρεις εβδομάδες στο διάστημα, θα φθάσει στο φεγγάρι και θα εισέλθει σε τροχιά γύρω από αυτό. Αν όμως μέσα της υπάρχουν και αστροναύτες, το ταξίδι θα είναι μάλλον πιο σύντομο.
Ο κίνδυνος μιας επανδρωμένης αποστολής από την πρώτη κιόλας εκτόξευση ενός νέου πυραύλου είναι σαφώς μεγαλύτερος. Στο ιστορικό πρόγραμμα «Απόλλων», προηγήθηκαν πολλές μη επανδρωμένες αποστολές, εωσότου πετάξουν οι άνθρωποι στο διάστημα με την αποστολή «Απόλλων 7».
Προς το παρόν, η νέα αμερικανική κυβέρνηση υπό τον Τραμπ δεν έχει παρουσιάσει μια ολοκληρωμένη διαστημική στρατηγική, ούτε έχει ακόμη ορίσει νέο μόνιμο διοικητή στη NASA. Όμως ο Λάιτφουτ, μετά τις επαφές του με τη νέα διοίκηση, δήλωσε ότι «η NASA αποτελεί σαφώς προτεραιότητα για τον πρόεδρο και την κυβέρνησή του».
Πλανήτης 9
Στο μεταξύ, η NASA ανακοίνωσε ότι δημιουργεί ένα νέο πρόγραμμα «αστρονομίας των πολιτών» με την ονομασία «Κόσμοι της Πίσω Αυλής: Βρείτε τον Πλανήτη 9», που θα διαθέτει και το σχετικό διαδικτυακό τόπο (Backyard Worlds: Find Planet 9).
Στόχος είναι η αναζήτηση διαστημικών σωμάτων πέρα από τον Ποσειδώνα, στην παγωμένη Ζώνη Κάιπερ και ακόμη παραπέρα στο Νέφος Όορτ, στις εσχατιές του ηλιακού μας συστήματος.
Η περιοχή ανάμεσα στον Ποσειδώνα και στον κοντινότερο στη Γη άστρο, τον Εγγύτατο του Κενταύρου, που εκτείνεται σε απόσταση περίπου τεσσάρων ετών φωτός, παραμένει ανεξερεύνητη σε μεγάλο βαθμό. Ορισμένοι αστρονόμοι θεωρούν πιθανό ότι κάπου εκεί κρύβεται ένας άγνωστος έως τώρα πλανήτης (ο Πλανήτης 9 ή Πλανήτης Χ).
Οι ενδιαφερόμενοι θα μπορούν να ψάξουν -από την ησυχία του σπιτικού υπολογιστή τους- για κινούμενες κουκκίδες φωτός μέσα στον τεράστιο όγκο δεδομένων που είχε συλλέξει ο υπέρυθρος δορυφόρος WISE της NASA κατά τη διετία 2010-11.
Τέλος τα πάμπερς!
Μέσα σε όλα τα άλλα, η NASA βρήκε χρόνο να λύσει ένα άλλο πιο πεζό πρόβλημα: αν ένας αστροναύτης που κάνει βόλτα στο διάστημα, θέλει επειγόντως να κάνει...κακά του, τι γίνεται; Μέχρι στιγμής, θέλοντας και μη, αναγκάζεται να φορά πάμπερς.
Όμως η NASA έκανε διαγωνισμό (Space Poop Challenge) ζητώντας νέες ιδέες και μόλις ανακοίνωσε το νικητή. Είναι ο αξιωματικός της πολεμικής αεροπορίας και γιατρός Θάτσερ Κάρντον, ο οποίος βραβεύθηκε με 15.000 δολάρια για ένα έξυπνο σύστημα αυτόματης αποβολής των κοπράνων από τη διαστημική στολή (χωρίς καθόλου χρήση των χεριών...).
Με το νέο σύστημα, τα ανθρώπινα απόβλητα δεν χρειάζεται να μένουν στο πάμπερ, εωσότου ο αστροναύτης επιστρέψει στο σκάφος του. Μία μικρή τρύπα της διαστημικής στολής βρίσκεται στη μία άκρη ενός αεροστεγούς θαλάμου στη βουβωνική χώρα και ανοίγει αυτόματα, όταν ο τελευταίος γεμίσει.
Το ίδιο σύστημα φροντίζει επίσης να αποβάλει τα ούρα, καθώς και το αίμα της περιόδου των γυναικών αστροναυτών. Και όλα αυτά σε ένα περιβάλλον μικροβαρύτητας, όπου τα πάντα (κόπρανα και κάθε υγρό) αιωρούνται!