23.3.17

ΜΕ ΕΠΙΤΥΧΙΑ Η ΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ OLIVECLIMA ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑ

ΚΟΡΥΦΑΙΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ ΕΔΩΣΑΝ ΤΟ ΠΑΡΩΝ ΜΕ επιστημονικές αναρτήσεις που προάγουν την ορθή γεωργική πρακτική ολοκληρώθηκε επιτυχώς στην Κυπαρισσία η Ενημερωτική ημερίδα στην οποία παρουσιάστηκαν από εισηγητές οι βασικές ενέργειες του έργου oLIVECLIMA, που αφορά την εφαρμογή νέων καλλιεργητικών πρακτικών στην Ελαιοκομία με στόχο το μετριασμό των επιπτώσεων και την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή. Η εκδήλωση διοργανώθηκε από το Τμήμα Εδαφολογίας Αθηνών, του Ινστιτούτου Εδαφοϋδατικών Πόρων του ΕΛΓΟ – ΔΗΜΗΤΡΑ σε συνεργασία με την Δνση Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής Τριφυλίας και με τον Σύλλογο Γεωπόνων Τριφυλίας.. Βασικός στόχος του έργου είναι η αξιοποίηση του ελαιοδάσους της χώρας μας σαν εργαλείο αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής, αλλά και η καλύτερη προσαρμογή των ελαιώνων στις νέες κλιματικές συνθήκες.
Στο χαιρετισμό του ο κ. Παρασκευόπουλος ευχαρίστησε τους διοργανωτές αλλά κα την επιστημονική κοινότητα που υλοποιεί το έργο καθώς και τον ΕΛΓΟ Δήμητρα, εκτιμώντας ότι παραγωγοί βρίσκονται ένα βήμα μπροστά στην καταπολέμηση εχθρών κι ασθενειών της ελιάς όσο ποτέ χάρη στις συλλογικές προσπάθειες, ενώ παρουσίασε τους ομιλητές για τις καινοτόμες εργασίες που παρουσιάστηκαν. Στην ηημερίδα ήρθαν παραγωγοί από περιοχές της Πελοποννήσου μαζί με ερευνητές, ενώ συνέδεσε το διήμερο γευσιγνωσίας που διεξάγεται αυτή την εποχή στην περιοχή μας, βελτιώνοντας μέσω των εργασιών το μέλλον των αγροτών. 
Χαιρετισμό έκανε ο έκανε ο κ. Θεοχαροπουλος από το Ινστιντιούτο του ΕΛΓΟ, τιμώντας τον κ. Παρασκευόπουλο για την ημερίδα, τονίζοντας ότι υπάρχουν νέες
πρωτότυπες ιδέες για την ελιά αλλά και την ερευνητική ομάδα που υλοποίησε το έργο λέγοντας ότι μπορούμε με συγκεκριμένες μεθόδους να απαλλάξουμε την ελιά από προβλήματα, μήκυτες και προσβολές.
ΑΕΙΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ
Η αρχική Παρουσίαση του έργου Oliveclima έγινε από τον επικεφαλή της ερευνητικής ομάδας κ. Καββαδίας Βίκτωρ, ο οποίος σημείωσε ότι η συλλογική δράση απέκτησε καρπούς με ένα ολοκληρωμένο έργο το οποίο μάλιστα έχει δημοσιεύσει 4 βίντεο για τις νέες πρακτικές που οδηγούν σε διαφύλαξη της παραγωγής, την αειφορία της ελιάς αλλά και την εισαγωγή νέων πρακτικών στην ελαιοκαλλιέργεια περιορίζοντας στο ελάχιστο την κλιματική αλλαγή που επεμβαίνει πλέον στον πρωτογενή τομέα.
Τις Πρακτικές αειφορικής διαχείρισης εδαφικού συστήματος ανέλυσε η κα Βαβουλίδου Ευαγγελία για την θρέψη και βελτίωση της παραγωγής, έχουν στόχο τον περιορισμό του διοξειδίου του άνθρακα ώστε να προστατεύεται το περιβάλλον, ενώ ανέπτυξε τις εδαφολογικές πρακτικές καθώς το έδαφος έχει 45% ανόργανη ύλη, 25% αέρα, 5% νερό εκτιμώντας ότι υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης της ελαιοκαλιέργειας...
Ακολούθως για την διάβρωση των εδαφών στους ελαιώνες μίλησε ο Θεοχαρόπουλος Σίδερης λόγω
των κλιματικών παραγόντων που επηρεάζουν το έδαφος, ενώ υπογράμμισε ότι η σωστή θρέψη αποτελεί σοβαρό παράγοντα για υγιή καρπό απαλλαγμένο από υπολλείμματα φαρμάκων και φυσικά χωρίς να απαιτείται αυξημένο καλλιεργητικό κόστος. 
ΣΤΟ ΜΙΚΡΟΣΚΟΠΙΟ ΟΙ ΝΕΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ
Την Παραγωγή οργανικού λιπάσματος-κομπόστ χρησιμοποιώντας υπολείμματα και απόβλητα της ελαιοκομίας και ελαιουργίας στη συνέχεια ανέλυσε Καββαδίας Βίκτωρ, καθώς το θέμα έχει απασχολήσει στο παρελθόν την Μεσσηνία κυρίως
για τον πυρήνα της ελιάς αλλά και την αξιοποίηση των κομμένων κλαδιών από τα ελαιοπερίβολα μαζί με άλλες πρακτικές. Τις Καλλιεργητικές πρακτικές στα αγροτεμάχια της Ο.Π. Νηλέα εξήγησε επίσης Κόκκινος Γιώργος.  ενώ ενδιαφέρον είχε η εισήγηση με θέμα Εχθροί και ασθένειες
της ελαιοκαλλιέργειας (με έμφαση σε Δάκο,Γλοιοσπόριο, Κερκόσπορα) για την οποία μίλησε ο Παρασκευόπουλος Αντώνης καθώς έχει παρουσιαστεί στην Τριφυλία, όπου έχουν γίνει ερευνητικές εργασίες. Τέλος το θέμα για την Περιβαλλοντική πιστοποίηση (PEF) του ελαιολάδου με βάση τις πρακτικές του οLIVE CLIMA - Μια νέα παγκόσμια μοναδικότητα της ελιάς εισηγήθηκε ο Μιχαλόπουλος Γιώργος.
Στην εκδήλωση ήταν φανερή πάντως η απουσία εκπροσώπου του Δήμου Τριφυλίας, ενώ έδωσαν το παρών εκπρόσωποι από αγροτικούς συλλόγους, παραγωγούς, γεωπόνους. ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΠΟΖΙΚΑΣ


            
ΑΦΙΕΡΩΜΑ- ΓΙΑΤΙ Η ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑ ΛΗΣΜΟΝΗΣΕ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΚΑΤΣΑΡΟ; 
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΓΕΩΡΓΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στην Κυπαρισσία συναντιούνται η Ιστορία,η Παράδοση,η Ομορφιά και ο Πολιτισμός καθώς η πόλη αυτοί ανέδειξε ανθρώπους που διακρίθηκαν σε πολλούς τομείς και κυρίως αγωνιστές και ανθρώπους των γραμμάτων.Άλλοι έκαναν πολύ μεγάλη καριέρα και άλλοι έφθασαν σε καλό επίπεδο,αλλά προσπάθησαν ως λυρικοί και τοπικοί ποιητές και λογοτέχνες να αναδεικνύουν όσο μπορούν την πόλη που αγάπησαν.
Τέτοιος υπήρξε και ο Κώστας Κατσαρός,ο οποίος γεννήθηκε το 1912 στην Κυπαρισσία και πέθανε το 1982.Από μικρός είχε έφεση στα γράμματα και έγραφε σε τοπική εφημερίδα ποιήματα. Κατόπιν,σπούδασε για λίγο καιρό Νομική στην Αθήνα.Η πολυομυελίτιδα  όμως τον ανάγκασε να εγκαταλείψει τις σπουδές του και έκτοτε εγκαταστάθηκε στην Κυπαρισσία.
Διάβαζε όμως πολύ και μάλιστα γνώριζε καλά αρκετές ξένες γλώσσες και εργάστηκε ως αρθρογράφος και μεταφραστής ξένων μεγάλων Καλλιτεχνών,όπως Δάντη,Λεοπάρντη,Πιραντέλλο και άλλων.Εργάστηκε επίσης και συνταξιοδοτήθηκε από την Ηλεκτρική Εταιρεία της Κυπαρισσίας.Το ποιητικό του έργο αγγίζει τα 100 ποιήματα και πολλά έργα που δημοσιεύτηκαν.Θα κάνω λόγο στο ποίημα που ήταν ο ύμνος στην Κυπαρισσία που τόσο πολύ αγάπησε και λάτρεψε.Και δεν είναι άλλο από το Ξάφνιασμα που για χρόνια βρισκόταν ως επιγραφή σε μαρμάρινη πλάκα στο πάρκο Κατσαρός στο λιμάνι της Κυπαρισσίας κοντά και το οποίο κάποιοι έσπασαν και απομάκρυναν και για το οποίο αδιαφόρησε η Πολιτεία για την αναδημιουργία και επανεγκατάσταση σου.Κρίμα.Αφήνουμε τον Πολιτισμό μας να χάνεται,τη στιγμή που έρχονται άλλοι και τον θαυμάζουν από άλλους τόπους.Παραθέτω τους στίχους του ποιήματος.    
ΞΑΦΝΙΑΣΜΑ

Μανιάζει στην κοιλάδα τα'αγιοκέρι
Μα η σκέψη μου στο τόπο μου γυρνά

Όπως του Νώε το πρώτο περιστέρι
Στη Κιβωτό που γύρισε ξανά

Σαν κείνο, ν'απαγκιάσει πουθενά
δεν βρήκε και μια στράτα να τη φέρει
σε μιας καινούργιας πίστης τα'Άγια μέρη
δεν είδε ούτε στης Γνώσης τα βουνά

Και πάει για να λουστεί τούτην αυγή
στων παιδικών ονείρων την πηγή,                                                          
σε χώρα, που τα λιόδενδρα καρπίζουν.
Εκεί γελούν τα πέλαγα γλαυκά
κι είναι τόσο τα χινόπωρα γλυκά
που ξεγελούν τις λεμονιές κι'ανθίζουν.

Αδελρφός του υπήρξε ο διεθνούς φήμης Μιχάλης Κατσαρός που θα κάνουμε λόγο σε άλλη ευκαιρία.

Ο Κώστας Κατσαρός ασθένησε από καρκίνο. Από μικρός όμως είχε προβλήματα υγείας. Αρχικά, η φυματίωση, στη συνέχεια η πολιομυελίτιδα με την
αναπηρία που του άφησε στο ένα πόδι, κατόπιν το ψυχικό τραύμα και τέλος ο καρκίνος που του στέρησε αν και δεν ήταν τόσο μεγάλος τη ζωή. Πέθανε στις 28 Αυγούστου 1982 στο Κρατικό Νοσοκομείο της Κυπαρισσίας και όταν σφάλησε τα μάτια του βύθισε σε πένθος τους φίλους του και όσους τον αγαπούσαν πολύ. Αν και δεν γνώρισε την αναγνώριση του αδερφού του Μιχάλη, τα έργα του οποίου έγιναν γνωστά στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό, ωστόσο εκείνο που τον έκανε γνωστό ήταν τα ποιήματα, η προσωπικότητα, το ήθος, η σεμνότης και η αξιοπρέπεια που τον συνόδευαν στην ζωή του. Φέτος θα συμπληρωθούν 35 χρόνια από το θάνατο του και όμως δεν έχει ακόμη αναγνωρισθεί η προσφορά και το έργο του. Υπάρχει το πατρικό του σπίτι, διατηρητέο, θα πέσει σε λίγο καιρό γιατί η πολιτεία δεν μεριμνά για την αναπαλαίωση του αν και απέχει από το Δημαρχείο λιγότερα από 100 μέτρα. Κρίμα. Στεναχωριέμαι και λυπάμαι εκείνους που έσπασαν τη μαρμάρινη πλάκα αλλά και και τους κυβερνώντες της μικρής μας πόλεως. Τι θα ήταν καλό να γίνει είναι προφανές. Να αναπαλαιωθεί το πατρικό τους Κατσαρού, να δημιουργηθεί οδός με το όνομα του, να αποκατασταθεί η μαρμάρινη πλάκα καθώς επίσης και να φτιάξουν άγαλμα του ποιητή Κώστα Κατσαρού.Τόσο πολύ αγάπησε την Κυπαρισσία ο ποιητής.