Όμως, δεν ισχύει το ίδιο για τον «Σκοτεινό Ιστό» (Dark Web), που τελικά μόνο ιστός δεν είναι, σύμφωνα με την πρώτη «χαρτογράφηση» των διασυνδέσεών του που επεχείρησαν ερευνητές.
Η βασική διαπίστωσή τους είναι ότι το 87% των «σκοτεινών» διαδικτυακών ιστότοπων είναι απολύτως μοναχικά, δηλαδή δεν έχουν τον παραμικρό σύνδεσμο με κανέναν άλλο ιστότοπο. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα κατ' όνομα δίκτυο «σκοτεινών σιλό», απομονωμένων μεταξύ τους.
Το Διαδίκτυο είναι ένα αχανές και εν πολλοίς αόρατο μέρος.
Κάτω από την επιφάνειά του, που βλέπουν οι περισσότεροι χρήστες και στην οποία έχουν πρόσβαση μέσω των μηχανών αναζήτησης όπως η Google, βρίσκεται ένα «Bαθύ Διαδίκτυο» (Deep Web) που, σύμφωνα με μία εκτίμηση, είναι 500 φορές μεγαλύτερο από το ορατό τμήμα.
Αυτό το βαθύτερο και πολύ λιγότερο προσβάσιμο ψηφιακό περιεχόμενο βρίσκεται ασφαλισμένο σε κρυμμένες βάσεις δεδομένων, στις οποίες υπάρχει πρόσβαση μόνο με κωδικούς.
Και κάπου μέσα σε αυτό το «βαθύ» διαδίκτυο, υπάρχει μια ακόμη πιο απόκρυφη γωνιά, το «σκοτεινό» διαδίκτυο, που απαιτεί ειδικά προγράμματα ανώνυμης πλοήγησης όπως το Tor. Εκεί μπορεί να βρει κανείς από μαύρες αγορές ναρκωτικών και προϊόντων-μαϊμούδων, έως πράκτορες, κακοποιούς και πάσης φύσεως αντιρρησίες.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον επιστήμονα της πληροφορικής Βίρτζιλ Γκρίφιθ της Συμμαχίας Έρευνας και Τεχνολογίας Σιγκαπούρης-ΜΙΤ, που έκαναν τη σχετική προδημοσίευση στον ιστότοπο arXiv, σύμφωνα με το "Science", χαρτογράφησαν το «σκοτεινό» διαδίκτυο, χρησιμοποιώντας έναν ειδικό αλγόριθμο.
Βρήκαν μόνο 7.178 ιστοτόπους συνδεδεμένους με κάποιον άλλο ιστότοπο, μέσω συνολικά μόνο 25.104 συνδέσμων (ιστοσελίδες χωρίς καθόλου συνδέσμους δεν ήταν δυνατό να καταγραφούν).
«Έίναι μάλλον παράξενο και θα το ερμήνευα ότι οι άνθρωποι που δημιουργούν σκοτεινούς ιστότοπους, είναι μάλλον λιγότερο κοινωνικοί τύποι. Το σκοτεινό διαδίκτυο κάθε άλλο παρά κοινωνικός μηχανισμός είναι, ενώ αντίθετα το ορατό διαδίκτυο ασφαλώς είναι» δήλωσε ο Γκρίφιθ.