Το 1825 η Ελληνική Επανάσταση διέτρεχε τεράστιο κίνδυνο. Ο
Ιμπραήμ επέλαυνε, ενώ οι εξεγερμένοι είχαν επιδοθεί σε εμφύλιο
αλληλοσπαραγμό. Το Μάιο ο Παπαφλέσσας, ο οποίος ασκούσε καθήκοντα
υπουργού Στρατιωτικών, αποφάσισε να αναλάβει δράση σε μια προσπάθεια να
αφυπνίσει τους Έλληνες.
Ξεκινά από το Ναύπλιο και φτάνει
στο Μανιάκι της Μεσσηνίας, μια ορεινή περιοχή από την οποία μπορούσε να
εποπτεύει τις κινήσεις του εχθρού.
Ο Ιμπραήμ κινείται εναντίον του
Παπαφλέσσα με 6.000 πεζούς και ιππείς, την ώρα που οι Έλληνες ήταν μόλις
1.300. Στις 19 Μαΐου οι ορδές του Ιμπραήμ φτάνουν στο Μανιάκι και στη
θέα τους, αρκετοί από το στρατόπεδο των Ελλήνων τρομάζουν και αρνούνται
να πολεμήσουν.
Ακολουθεί γενικευμένη διαρροή, με αποτέλεσμα στο
Μανιάκι να παραμείνει ο Παπαφλέσσας με λιγότερους από 600 άνδρες.
Σαν
σήμερα, το πρωί της 20ής Μαΐου του 1825 ξεκινά η περίφημη μάχη η οποία
κράτησε περίπου οκτώ ώρες.
Οι Έλληνες πολεμούν με υπέρμετρη γενναιότητα,
ωστόσο οι Αιγύπτιοι του Ιμπραήμ καταφέρνουν να τους εξοντώσουν σχεδόν
όλους.
Ανάμεσα στα θύματα ήταν κι ο ίδιος ο Παπαφλέσσας, ο οποίος
αποκεφαλίστηκε.
Ο Ιμπραήμ διέταξε τους στρατιώτες του να
προσδέσουν το κεφάλι του Παπαφλέσσα στο σώμα του, λέγοντας τα εξής
λόγια:
«Πράγματι αυτός ήτο ικανός και γενναίος άνθρωπος. Καλύτερα να
επαθαίναμεν άλλην τόσην ζημίαν, αλλά να τον επιάναμεν ζωντανόν».