Σαν σήμερα, πριν από ακριβώς 35 χρόνια, καταργείται στην Ελλάδα, με την ψήφιση σχετικού νόμου, η ποινική δίωξη της μοιχείας.
Στον ελλαδικό χώρο, η πράξη της μοιχείας αποτελούσε αδίκημα από αρχαιοτάτων χρόνων:
Στην
αρχαία Αθήνα συνιστούσε έγκλημα και η τιμωρία των μοιχών αποφασιζόταν
στα δικαστήρια. Ένας από τους νόμους του νομοθέτη Δράκοντα, ωστόσο,
άφηνε το περιθώριο σε εκείνον που έπιανε επ' αυτοφώρω τους μοιχούς να
αποφασίζει για την τύχη τους!
Αργότερα,
ο Σόλων πρόσφερε στον απατημένο σύζυγο τρεις εναλλακτικές: Ή να
σκοτώσει και τους δυο μοιχούς, ή να ευνουχίσει τον μοιχό, ή να τον…
εξαναγκάσει με βασανιστήρια να εξαγοράσει τη ζωή του. Από την ίδρυση του
νεοελληνικού κράτους, το άρθρο 286 του ποινικού νόμου που ίσχυσε έως
και το Δεκέμβριο του 1950, η διάπραξη μοιχείας χαρακτηριζόταν ως
πλημμέλημα.
Ως
τέτοιο παρέμεινε και στον ποινικό κώδικα που ίσχυσε από την 1η
Ιανουαρίου του 1951: Το άρθρο 357 του Π.Κ. όριζε ποινή φυλάκισης ενός
έτους για τους μοιχούς. Ωστόσο, για να στοιχειοθετηθεί το αδίκημα , θα
έπρεπε οι μοιχοί να συλληφθούν επ' αυτοφώρω! Τελικά, η αποποινικοποίηση
της μοιχείας στην Ελλάδα έγινε στις 24 Ιουλίου του 1982, επί
πρωθυπουργίας Ανδρέα Παπανδρέου.
Η
αντίδραση της Εκκλησίας , που φοβόταν για κλονισμό του θεσμού της
οικογένειας, ήταν έντονη, ωστόσο η πρώτη κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ επέμεινε.
Λίγους
μήνες, εξάλλου, αργότερα, η μοιχεία έπαψε να αποτελεί αιτία διαζυγίου,
σε περίπτωση που δεν έχουν διαταραχθεί ανεπανόρθωτα οι συζυγικές
σχέσεις.