Ο ΣΥΡΙΖΑ μιλάει εδώ και καιρό σε ένα
μικρό ακροατήριο.
Απευθύνεται στον πυρήνα εκείνων που τον στήριξαν στα
πέτρινα χρόνια.
Τότε που λίγοι ψήφοι έκριναν κάθε φορά αν θα ήταν μέσα ή
έξω από την Βουλή.
Το πρόβλημα για τον Αλέξη είναι ότι αυτό το 3% σε
έναν μεγάλο βαθμό έχει εγκαταλείψει.
Μου αρέσει που κάποιοι φίλοι
εξακολουθούν και ανακαλύπτουν αρετές στην επικοινωνιακή πολιτική του
ΣΥΡΙΖΑ. Είναι τόσο παραμυθιασμένοι με τις δυνατότητες του «κτήνους» που
σε λίγο θα μας πουν ότι όχι μόνο ο γάιδαρος πετάει, αλλά ότι έχει φτάσει
και στο φεγγάρι. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ανακαλύπτει θέματα για να «ξεχνάει» ο
κόσμος την καθημερινότητα. Απλά, ο κόσμος ανακάλυψε, έστω και αργά, την
άλλη πλευρά του φεγγαριού. Όπως πριν από λίγο καιρό οι ψηφοφόροι τους
έβρισκαν τα πάντα τέλεια, τώρα οι ίδιοι άνθρωποι τους πετροβολάνε όπου
τους βρίσκουν.
Έχουν πει και έχουν
κάνει πολλές
χοντράδες. Εντάξει! Μέχρι πριν από λίγο καιρό ο κόσμος αντιδρούσε
διαφορετικά. Έλεγε, δεν μπορεί! Κάτι θα ξέρουν τα παλικάρια. Απέδιδε τα
πάντα σε μία διαβολική δύναμη που κατείχαν. Κατούραγαν στο πηγάδι; Ο
κόσμος έλεγε ότι είχαν βρει τρόπο να βγάζουν πετρέλαιο από το κάτουρο.
Κοίταζαν όλοι μαζί στον ουρανό σαν χάνοι; Ποιος ξέρει το βλέπουν οι
ημίθεοι, έλεγε ο πάνσοφος λαός.
Κι από το ένα σημείο περάσαμε στο άλλο.
Ό,τι και να κάνουν, ό,τι και να πουν τρώνε κατάρες. Ακόμη κι αν βγει
αύριο ο Τσίπρας και υποσχεθεί έκτακτο επίδομα 3.000 ευρώ, ο κόσμος θα
συνεχίσει να τους βρίζει, να τους αμφισβητεί. Κι αυτό το ξέρουν. Γι αυτό
κι έχουν στραφεί προς το παλαιό και μικρό τους ακροατήριο.
Προετοιμάζουν το έδαφος για τις κρύες εκείνες νύκτες που θα χώνονται στα
ταβερνεία για να πιούνε τα τσίπουρα. Δεν είναι εύκολο πράγμα να αφήνεις
τα κότερα και τις βίλες και να επιστρέφεις στα τσιπουράδικα της
γειτονιάς. Προετοιμάζουν, λοιπόν, το έδαφος. Και λένε ιστορίες σαν κι
εκείνες που έλεγαν στα πέτρινα χρόνια. Για τους καπεταναίους του
εμφυλίου και τους «ήρωες» της ΟΠΛΑ. Μόνο που από τότε μέχρι σήμερα
πέρασε μεγάλος χρόνος. Κι είναι μεγάλος ο χρόνος που έχει μεσολαβήσει
από τότε που ήσαν «από κάτω». Το θέμα είναι αν θα μπορέσουν να ξαναμπούν
σε εκείνα τα ταβερνεία και να κοιτάξουν εκείνους τους παλαιούς
συντρόφους τους στα μάτια.
Αναφέρονται σε ιστορίες από το παρελθόν,
επειδή δεν βλέπουν μέλλον. Και έρχονται διάφοροι και λένε «μην πέφτετε
στην παγίδα τους». Με μία τόσο φοβική Δεξιά, καταλαβαίνει κανείς γιατί
κυριάρχησε ιδεολογικά η Αριστερά τόσα χρόνια. Και φίλοι εκεί στη Νέα
Δημοκρατία μην ανησυχείτε. Τα καθημερινά προβλήματα δεν τα ξεχνάει ο
Έλληνας επειδή γίνεται (επιτέλους) η συζήτηση για τα εγκλήματα του
Στάλιν. Τα καθημερινά προβλήματα τα ζει ο κάθε ένας από εμάς με ένταση
κι αποκλείεται έτσι να τα ξεχάσει. Δεν θα τους χαριστούμε σε τέτοια
θέματα!
Άκουγα χτες έναν υπουργό της κυβέρνησης
να λέει ότι δεν θα ανεχτούν τους… αναθεωρητές της Ιστορίας! Μιλάμε για
τέτοιο θράσος. Ποια Ιστορία αναθεωρήθηκε και τι έλεγε αυτή; Αντί να
ξεφουρνίζουν, λοιπόν, κάποιοι, ανοησίες, εκεί στην αντιπολίτευση, ότι
δήθεν θα τρομάξουν οι… κεντρώοι ψηφοφόροι, ας αφήσουν τις δημόσιες
σχέσεις κι ας κάνουν την δουλειά που δεν έκαναν οι προκάτοχοί τους.
Είπαμε! Να βάλουμε μία γραμμή και ορθώς το είπαμε και το κάναμε. Αλλά
όχι και να ξαναγράψουμε την Ιστορία, επειδή το θέλει ο Κοντονής. Θα
τρίζουν τα κόκαλα…
Θανάσης Μαυρίδης-liberal.gr