Πολλές φορές διαπιστώνω ότι το έλλειμμα
σοβαρότητας στην επικοινωνία είναι ανάλογο του διανοητικού επιπέδου μιας
κοινωνίας.
Δεν είναι ζήτημα μόνο των απατεώνων που βρίσκονται στην
εξουσία αλλά και των ανθρώπων που ακολουθούν τη ρητορική τους.
Ο
Κρέοντας ας πούμε, στην «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, επιμένει ότι η ηρωίδα
χρηματίστηκε από τους πολιτικούς του αντιπάλους, για να παρακούσει την
εντολή του. Αλλά και στον «Ηγεμόνα» του Μακιαβέλι, στον «Ρινόκερο» του
Ιονέσκο και σε πλήθος άλλων μοτίβων ο αυταρχικός ηγέτης χρησιμοποιεί
κάθε τρόπο να πείσει τους οπαδούς του ότι παραμονεύει παντού ο
υποχθόνιος πολιτικός του αντίπαλος.
Επιμένω όμως στους αποδέκτες. Δεν ξέρω
πόσο εύκολο είναι, για παράδειγμα, να υποστηρίξει η Merkel στους
Γερμανούς ότι μία φυσική καταστροφή είναι δόλια ενέργεια κάποιων
σκοτεινών «κέντρων» αποσταθεροποίησης. Ούτε και μπορώ να φανταστώ την
κυβέρνηση της Δανίας να επιμένει πως για τις πλημμύρες, που δεν
αντιμετωπίστηκαν έγκαιρα, φταίει κάποιος αόρατος εχθρός.
Σε έναν λαό όμως, που συνηθίζει να
αποδίδει κάθε αντίξοη συνθήκη, σε συνωμοσίες και σχέδια σατανικών
κοσμικών ή υπερφυσικών δυνάμεων, υπάρχει γόνιμο έδαφος για πολλούς και
πολύχρωμους απατεώνες…
Ο ένας μετά τον άλλον, λοιπόν, οι
υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ, καταγγέλλουν υποκινούμενο «σχέδιο ανωμαλίας» που
θέλει να βλάψει την κυβέρνηση. Πρώτα ο Τόσκας, μετά ο Κοντονής, τώρα
ξεσπάθωσε ο Πολάκης και έπεται συνέχεια στις επόμενες μέρες. Ο
πρωθυπουργός ακόμα αναζητείται για να κορυφώσει ως «άγγελος αποκάλυψης»
τις υποχθόνιες προθέσεις των αντιπάλων.
Και πριν προλάβουν να ανακοινώσουν το
«αφήγημα τη ανωμαλίας», ξεκίνησαν οι φίλα προσκείμενοι δημοσιογράφοι την
παράθεση των «τεκμηρίων». «Ορίστε βρέθηκε εμπρηστικός μηχανισμός, δεν
έχει δίκιο ο υπουργός να μιλάει για υποκινούμενες πυρκαγιές;». Μα, όλες
οι πυρκαγιές σχεδόν υποκινούμενες είναι. Είτε από αμέλεια κάποιου
ανόητου είτε επειδή υπάρχει κάποιος παράφρων εμπρηστής. Ακόμα και
οικοπεδοφάγοι να είναι, Τούρκοι κατάσκοποι, εξωγήινοι… απαλλάσσουν την
οποιαδήποτε εξουσία από τις ευθύνες της;
Είναι τόσο παιδαριώδες το «σχέδιο
ανωμαλίας» που ακούγεται απολύτως κοινότυπο και απλοϊκό. Τα ίδια έκανε
βέβαια και ο Πολύδωρας το 2007 με τις «ασύμμετρες απειλές». Τα ίδια
κάνουν όλοι οι απατεώνες, όταν βρίσκονται στην εξουσία. Είτε υπάρχουν
είτε δεν υπάρχουν «σκοτεινά κέντρα», τα επικαλούνται για να αποφύγουν
τις ευθύνες. Αρκεί να υφίσταται μία κρίσιμη μάζα πολιτών που τους
πιστεύει.
Πάνω κάτω, η τακτική είναι γνωστή για
κάθε ολοκληρωτική διαχείριση. Πρώτα, φοβίζουμε, διογκώνοντας την
φαντασίωση για τον εχθρό, στη συνέχεια, τον καθιστούμε πανίσχυρο και
μόλις χρειαστεί να ξεγλιστρήσουμε από τις δυσκολίες της ανικανότητάς
μας, τον στέλνουμε να κάψει τον Κάλαμο και τα Κύθηρα.
Ο «Μινώταυρος» του νεοφιλελευθερισμού,
έβαλε τη φωτιά στον Κάλαμο, στα Κύθηρα, στην Ζάκυνθο.
Ο «Μινώταυρος»
μουγκρίζει και χώνει τα κέρατα όπου βρει καλό και πονεμένο Αριστερό.
Ο
«Μινώταυρος» βγάζει από τα ρουθούνια του, φλόγες να κάψει την
εθνοσωτήρια κυβέρνηση των μαθητευόμενων επαναστατών.
Δεν έχει νόημα πια να ελπίζει κανείς.
Όπως λέει και ο γητευτής κάπρων, ταύρων και μολοσσών, Πολάκης, η φωτιά
θα σβήσει. ‘Όλες οι φωτιές κάποτε θα σβήσουν. Μόνες τους!
Και μέσα στις
στάχτες θα βρεθούν τα πειστήρια του εγκλήματος.
Λίγα περιττώματα του
«Μινώταυρου» που άφησε πίσω του, εγκαταλείποντας τον τόπο του
εγκλήματος….
Ανδ. Ζαμπούκας-liberal.gr