Μόνο 1 στους 4 που υποφέρουν από πόνους στην πλάτη απευθύνθηκαν σε γιατρό
Με
αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Αρθρίτιδας που εορτάζεται κάθε χρόνο στις 12
Οκτωβρίου, η Πρόεδρος του Συλλόγου Σκελετικής Υγείας «Πεταλούδα» Μέμη
Τσεκούρα» έδωσε στη δημοσιότητα τα στοιχεία έρευνας που διεξήγαγε ο
Σύλλογος, αναφορικά με δύο σημαντικές μυοσκελετικές παθήσεις, την κύφωση
και τη σκολίωση.
Η ανάλυση έγινε στα στοιχεία 3.000 ατόμων (άντρες, γυναίκες και παιδιά) από το Σύλλογο Σκελετικής Υγείας «Πεταλούδα» και σύμφωνα με τα αποτελέσματά της 8 στα 10 άτομα δεν είχαν εξεταστεί ποτέ για κύφωση ή για σκολίωση.
Επίσης, μόνο 2 στα 10 παιδιά κάτω των 18 ετών έχουν εξεταστεί στη σπονδυλική τους στήλη, παρόλο που οι 9 στους 10 θεωρούν σοβαρή πάθηση την κύφωση και τη σκολίωση.
Όπως διαπιστώθηκε στην έρευνα, 1 στα 3 άτομα που δεν έχουν εξεταστεί:
Όπως επεσήμανε η κ. Τσεκούρα, με τον όρο σκολίωση εννοούμε την παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης με κύρια χαρακτηριστικά την πλάγια κλίση της (μεγαλύτερη των 11ο) με ταυτόχρονη στροφή των σπονδύλων γύρω από τον επιμήκη άξονα.
Τα προβλήματα που δημιουργούνται από τη σκολίωση μπορεί να αφορούν χρόνια μυοσκελετικά επώδυνα σύνδρομα, δυσμορφία του σκελετού και επιβάρυνση του καρδιοαναπνευστικού συστήματος.
Ενώ ως κύφωση χαρακτηρίζεται η πάθηση κατά την οποία η ράχη του ανθρώπου (θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης) παρουσιάζει αυξημένη κύρτωση (καμπούρα). Η κύφωση διαχωρίζεται σε δύο μεγάλες ομάδες: τη νεανική και αυτή των μεσηλίκων – υπερηλίκων.
Η κ. Τσεκούρα αναφέρθηκε και σε μία ακόμα σημαντική πάθηση, την οστεοπόρωση, λέγοντας ότι έτσι ονομάζουμε την κατάσταση του οστού κατά την οποία έχει χάσει τη φυσιολογική αντοχή του τόσο ώστε να διατρέχει υψηλό κίνδυνο να υποστεί ένα κάταγμα.
Όπως είπε, η οστεοπόρωση σε προχωρημένο γήρας μπορεί να αποτελεί και μια φυσιολογική κατάσταση, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει την αδιαφορία του θεράποντος ιατρού.
Σύμφωνα με την κ. Τσεκούρα, η οστεοπόρωση αφορά και τα δύο φύλα, με μεγαλύτερη συχνότητα τις γυναίκες και ιδιαίτερα της καυκάσιας φυλής. Η οστεοπόρωση μπορεί να είναι πρωτοπαθής ή δευτεροπαθής.
Πρωτοπαθή οστεοπόρωση ονομάζουμε την οστεοπόρωση η οποία οφείλεται στην κληρονομικότητα και είναι γονιδιακή, έχοντας αποκλείσει κατά τον κλινικό και εργαστηριακό έλεγχο οποιαδήποτε άλλη αιτία. Ενώ δευτεροπαθή οστεοπόρωση ονομάζουμε την οστεοπόρωση κατά την οποία υπάρχει μια σαφή αιτία η οποία έχει προκαλέσει την διαταραχή της φυσιολογίας του οστού. Αιτίες διαταραχής του οστού και πρόκληση μείωσης της αντοχής αυτού είναι: η παρατεταμένη χρήση κορτικοειδών, χημειοθεραπευτικών σχημάτων, αντικαταθλιπτικών φαρμάκων, διαταραχές του παραθυρεοειδούς αδένα, έλλειψη βιταμίνης D3 και άλλοι παράγοντες.
Η ανάλυση έγινε στα στοιχεία 3.000 ατόμων (άντρες, γυναίκες και παιδιά) από το Σύλλογο Σκελετικής Υγείας «Πεταλούδα» και σύμφωνα με τα αποτελέσματά της 8 στα 10 άτομα δεν είχαν εξεταστεί ποτέ για κύφωση ή για σκολίωση.
Επίσης, μόνο 2 στα 10 παιδιά κάτω των 18 ετών έχουν εξεταστεί στη σπονδυλική τους στήλη, παρόλο που οι 9 στους 10 θεωρούν σοβαρή πάθηση την κύφωση και τη σκολίωση.
Όπως διαπιστώθηκε στην έρευνα, 1 στα 3 άτομα που δεν έχουν εξεταστεί:
- Υποφέρει από συχνούς πόνους στην πλάτη
- Δεν ασκείται καθόλου
- Χρησιμοποιεί τον υπολογιστή για παραπάνω από 3 ώρες/ημέρα
Όπως επεσήμανε η κ. Τσεκούρα, με τον όρο σκολίωση εννοούμε την παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης με κύρια χαρακτηριστικά την πλάγια κλίση της (μεγαλύτερη των 11ο) με ταυτόχρονη στροφή των σπονδύλων γύρω από τον επιμήκη άξονα.
Τα προβλήματα που δημιουργούνται από τη σκολίωση μπορεί να αφορούν χρόνια μυοσκελετικά επώδυνα σύνδρομα, δυσμορφία του σκελετού και επιβάρυνση του καρδιοαναπνευστικού συστήματος.
Ενώ ως κύφωση χαρακτηρίζεται η πάθηση κατά την οποία η ράχη του ανθρώπου (θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης) παρουσιάζει αυξημένη κύρτωση (καμπούρα). Η κύφωση διαχωρίζεται σε δύο μεγάλες ομάδες: τη νεανική και αυτή των μεσηλίκων – υπερηλίκων.
Η κ. Τσεκούρα αναφέρθηκε και σε μία ακόμα σημαντική πάθηση, την οστεοπόρωση, λέγοντας ότι έτσι ονομάζουμε την κατάσταση του οστού κατά την οποία έχει χάσει τη φυσιολογική αντοχή του τόσο ώστε να διατρέχει υψηλό κίνδυνο να υποστεί ένα κάταγμα.
Όπως είπε, η οστεοπόρωση σε προχωρημένο γήρας μπορεί να αποτελεί και μια φυσιολογική κατάσταση, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει την αδιαφορία του θεράποντος ιατρού.
Σύμφωνα με την κ. Τσεκούρα, η οστεοπόρωση αφορά και τα δύο φύλα, με μεγαλύτερη συχνότητα τις γυναίκες και ιδιαίτερα της καυκάσιας φυλής. Η οστεοπόρωση μπορεί να είναι πρωτοπαθής ή δευτεροπαθής.
Πρωτοπαθή οστεοπόρωση ονομάζουμε την οστεοπόρωση η οποία οφείλεται στην κληρονομικότητα και είναι γονιδιακή, έχοντας αποκλείσει κατά τον κλινικό και εργαστηριακό έλεγχο οποιαδήποτε άλλη αιτία. Ενώ δευτεροπαθή οστεοπόρωση ονομάζουμε την οστεοπόρωση κατά την οποία υπάρχει μια σαφή αιτία η οποία έχει προκαλέσει την διαταραχή της φυσιολογίας του οστού. Αιτίες διαταραχής του οστού και πρόκληση μείωσης της αντοχής αυτού είναι: η παρατεταμένη χρήση κορτικοειδών, χημειοθεραπευτικών σχημάτων, αντικαταθλιπτικών φαρμάκων, διαταραχές του παραθυρεοειδούς αδένα, έλλειψη βιταμίνης D3 και άλλοι παράγοντες.