Ο Τσίπρας από χθες έχει ένα επιπλέον
σοβαρό πρόβλημα. Η ιλαροτραγική εμφάνισή του πλάι στον Τραμπ και οι
κολακείες του γι' αυτόν, σε συνδυασμό με τα 2,4 δις ευρώ που θα
καταβάλει η φτωχευμένη χώρα μας στις ΗΠΑ για να ενισχύσει την απασχόλησή
της (!), είναι κάτι που δύσκολα χωνεύεται πολιτικά από εναπομείναντες
ανιδιοτελείς ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ. Πως άλλωστε να συμβεί αυτό, όταν ο
αρχηγός στον οποίο τόσο πίστεψαν ανακάλυψε κοινές αξίες με τον Τραμπ ;
Και παρότι, το φαινομενικά παράδοξο των κοινών αξιών, έχει ουσιαστική
βάση, οι ψηφοφόροι αυτοί, άλλα πίστευαν. Ο Τσίπρας, πρέπει επειγόντως ν'
ανακαλύψει κάτι αριστερό για να σώσει την παρτίδα.
Αν κάποιος μελετήσει λίγο τον τρόπο με
τον οποίο πολιτεύονται οι δυο ηγέτες (Τσίπρας-Τραμπ) και τις αναφορές με
τις οποίες αναρριχήθηκαν στην εξουσία, θα διαπιστώσει πολλά κοινά
χαρακτηριστικά. Τον ανέξοδο συνθηματολογικό λαϊκισμό, ο οποίος ως
υποκατάστατο της πολιτικής πρότασης, βρήκε μεγάλη ανταπόκριση σε
κουρασμένα, από την πολύχρονη διαχείριση που έκαναν παραδοσιακά κόμματα,
ακροατήρια. Την ψεύτικη αντισυστημικότητα επάνω στην οποία επένδυσαν,
ενώ την ίδια στιγμή ο ένας είναι χαρακτηριστικό προϊόν του συστήματος
και ο δεύτερος ένας άξιος διάδοχός και αναπαραγωγέας του. Οι
στοχευμένες επιθέσεις και προσπάθειες ελέγχου των μέσων ενημέρωσης που
δεν εκφράζουν καθημερινά το δέος τους για τους δυο ηγέτες. Και άλλα
πολλά.
Ωστόσο, το εκλογικό ακροατήριο των δυο,
είναι διαφορετικό. Και αν περιοριστούμε σε αυτό του Τσίπρα, θα
διαπιστώσουμε ότι κατά ένα μεγάλο μέρος πρόκειται για ανθρώπους που
πίστεψαν σε μια πιο ηθική πολιτική διαχείριση της εξουσίας και στην
προώθηση στοιχειωδών θεσμικών αλλαγών που δεν θα έφερναν πιο κοντά τον
σοσιαλισμό, αλλά τουλάχιστον τη χώρα με τον σύγχρονο κόσμο.
Προφανώς και
όλοι δεν περίμεναν από τον Έλληνα πρωθυπουργό να σταθεί πλάι στον
επικίνδυνο Τραμπ και να τον εγκαλέσει για όσα αρνητικά η χώρα του έχει
κάνει στο παρελθόν στη δική μας.
Αλλά επίσης δεν περίμενε ότι ο Έλληνας
πρωθυπουργός θα έλεγε πως «μπορεί ο τρόπος που αντιμετωπίζει ο Τράμπ την
πολιτική να μοιάζει ορισμένες φορές διαβολικός, αλλά γίνεται για καλό»!
Οι ψηφοφόροι αυτοί-και προφανώς πολλοί
περισσότεροι- θα αναρωτιούνται για τις καλές προθέσεις που έχει η
πολιτική του Αμερικανού προέδρου, όπως θα αναρωτιούνται και για την
αναγκαιότητα καταβολής των 2,4 δις., τα οποία σύμφωνα με τον Καμμένο δεν
είναι τόσα, αλλά 1.1 δις, τα υπόλοιπα είπε ότι αφορούν σε προγράμματα
βοήθειας και αντισταθμιστικά. Ειδικά γι αυτό το τελευταίο, θα θυμίσουμε
τα αντισταθμιστικά του παρελθόντος (1987 και 2000), όπου προβλεπόταν από
τις κατασκευάστριες των F-16 και Μιράζ ανάλογα οφέλη όπως αγορά
ελληνικών παπουτσιών από τους Γάλλους και ελληνικού καλαμποκιού από τους
Αμερικάνους! Και τα οποία δεν συνέβησαν φυσικά.
Ο Τσίπρας, έχει ανάγκη να παραμείνει
στην εξουσία με κάθε τρόπο.
Αλλά τέτοιες εμφανίσεις με τα ανάλογα
αποτελέσματα, δεν τον βοηθάνε ιδιαίτερα. Το ακροατήριο που τον είδε με
ικανοποίηση να πηγαίνει στην κηδεία του Κάστρο, δεν μπορεί να ανεχτεί
και την εμφάνιση στον Λευκό Οίκο.
Ο Τσίπρας και οι επιτελείς του, πρέπει
να βρουν ένα δήθεν αριστερό πυροτέχνημα για να τους συγκρατήσουν στο
μαντρί.
Κάτι, ιδιαίτερα δύσκολο ωστόσο έτσι όπως τα έχει καταφέρει ως
τώρα…
Γ. Παντελάκης-liberal.gr