Μια ιστορία που μας έκανε να δακρύσουμε
Μια
μοναδικά συγκινητική ιστορία μας μεταφέρει η πρόεδρος του συλλόγου
γονέων και κηδεμόνων του δημοτικού σχολείου Σαγείκων δυτικής Αχαΐας αλλά
και μέλος του "Φωτεινού Αστεριού" Άντα Γκριμπούρα.
Εδώ και μέρες και στο πλαίσιο των φιλανθρωπικών της δραστηριοτήτων η κ. Γκριμπούρα φροντίζει μια οικογένεια από τη δυτική Αχαΐα.
Ο μικρότερος γιος της οικογένειας που δεν έχει ούτε καν σπίτι να μείνει, άφησε το μοναδικό του μπουφάν στο σπίτι, πάνω σε μια ελιά. Όταν τον ρώτησε γιατί, ο μικρός είπε "Με την ελπίδα να ξαναέρθω..."
"Οικογένεια με 8 παιδάκια στην Δυτική Αχαΐα χρειάζεται στήριξη. Ο πατέρας άνεργος. Τα παιδιά όλα ανήλικα και το μικρότερο μόλις 9 μηνών. Δύσκολες οι συνθήκες με το μεγαλύτερο παιδί ηλικίας 15 ετών μένει με την γιαγιά του γιατί δεν χωρούσαν στο σπιτάκι.
Υπάρχει άμεση ανάγκη για κούνια και καρότσι.Το να ακούς από τα λίγο μεγαλύτερα παιδιά να ζητούν καρότσι για να πηγαίνουν όλα μαζί στην γιαγιά σε κάνει να λυγίζεις...
Στη γιαγιά πηγαίνουν για λίγο φαγητό περισσότερο.
Κάνει κρύο μου είπε το μικρότερο, ξύλα έχουμε λίγα...
Επί τρεις μέρες συνεχόμενες έρχονταν σπίτι μου.
Ο μικρότερος άφησε το μπουφάν του πάνω σε μια ελιά.
Με την ελπίδα να ξανάρθει εδώ. Δεν υπολόγισε το κρύο. "Εσύ μαγειρεύεις καλά" μου είπε λίγο πριν φύγει. Μια οικογένεια ακόμα που στηρίζει το Φωτεινό Αστέρι.
Γιατί όλοι μαζί μπορούμε", συμπληρώνει η κ. Γκριμπούρα.
Εδώ και μέρες και στο πλαίσιο των φιλανθρωπικών της δραστηριοτήτων η κ. Γκριμπούρα φροντίζει μια οικογένεια από τη δυτική Αχαΐα.
Ο μικρότερος γιος της οικογένειας που δεν έχει ούτε καν σπίτι να μείνει, άφησε το μοναδικό του μπουφάν στο σπίτι, πάνω σε μια ελιά. Όταν τον ρώτησε γιατί, ο μικρός είπε "Με την ελπίδα να ξαναέρθω..."
"Οικογένεια με 8 παιδάκια στην Δυτική Αχαΐα χρειάζεται στήριξη. Ο πατέρας άνεργος. Τα παιδιά όλα ανήλικα και το μικρότερο μόλις 9 μηνών. Δύσκολες οι συνθήκες με το μεγαλύτερο παιδί ηλικίας 15 ετών μένει με την γιαγιά του γιατί δεν χωρούσαν στο σπιτάκι.
Υπάρχει άμεση ανάγκη για κούνια και καρότσι.Το να ακούς από τα λίγο μεγαλύτερα παιδιά να ζητούν καρότσι για να πηγαίνουν όλα μαζί στην γιαγιά σε κάνει να λυγίζεις...
Στη γιαγιά πηγαίνουν για λίγο φαγητό περισσότερο.
Κάνει κρύο μου είπε το μικρότερο, ξύλα έχουμε λίγα...
Επί τρεις μέρες συνεχόμενες έρχονταν σπίτι μου.
Ο μικρότερος άφησε το μπουφάν του πάνω σε μια ελιά.
Με την ελπίδα να ξανάρθει εδώ. Δεν υπολόγισε το κρύο. "Εσύ μαγειρεύεις καλά" μου είπε λίγο πριν φύγει. Μια οικογένεια ακόμα που στηρίζει το Φωτεινό Αστέρι.
Γιατί όλοι μαζί μπορούμε", συμπληρώνει η κ. Γκριμπούρα.