Με μισθούς πείνας και «μισές» δουλειές μειώνεται η ανεργία στην Ελλάδα

Η αποκλιμάκωση της ανεργίας αποτελεί ένα από τα βασικά επιχειρήματα των κυβερνητικών στελεχών στην υπεράσπιση της αποτελεσματικότητας της κυβέρνησης.

 Και πράγματι ο αριθμός των εγγεγραμμένων ανέργων μειώνεται άλλα αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο στη δημιουργία 4ωρων θέσεων απασχόλησης με αμοιβές 342 ευρώ καθαρά! 

Τα αριθμητικά και στατιστικά στοιχεία από την ΕΡΓΑΝΗ δείχνουν ότι οι συμβάσεις πλήρους απασχόλησης υποχωρούν, και στην αγορά εργασίας κυριαρχούν οι συμβάσεις μερικής ή εκ περιτροπής εργασίας.

Επίσης ο μέσος μισθός κατρακυλάει συνεχώς και μέσα σε διάστημα 12 μηνών ( Μάρτιος 2016- Μάρτιος 2017) έχει υποχωρήσει από τα  984,21 ευρώ στα 957,3 ευρώ μικτά. Ο μέσος καθαρός μισθός (χωρίς φόρους και ασφαλιστικές εισφορές) ήταν τον περασμένο Μάρτιο  763 ευρώ. 

Το ζοφερό οικονομικό και κοινωνικό σκηνικό μέσα στο οποίο ζουν οι Ελληνες ολοκληρώνουν τα στοιχεία της Eurostat για το 2016. Αυτά δείχνουν ότι 1 στους 3 Ελληνες στερούνται βασικά υλικά και κοινωνικά αγαθά με το βιοτικό επίπεδο να είναι οριακά καλύτερο από την Ρουμανία και τη Βουλγαρία.      

Νοέμβριος του 2017: 169.819 προσλήψεις – 209.040 αποχωρήσεις & απολύσεις

Τα στοιχεία της ΕΡΓΑΝΗ για το μήνα Νοέμβριο δείχνουν αρνητικό ισοζύγιο προσλήψεων – αποχωρήσεων κατά 39.221 θέσεις εργασίας το Νοέμβριο. Ειδικότερα, οι αναγγελίες πρόσληψης ανήλθαν σε 169.819, ενώ οι αποχωρήσεις σε 209.040. Σημειώνεται ότι είναι η χειρότερη επίδοση το Νοέμβριο από το 2011.

Από τις 209.040 συνολικά αποχωρήσεις, οι 64.693 προήλθαν από οικειοθελείς αποχωρήσεις και οι 144.347 από καταγγελίες συμβάσεων αορίστου χρόνου ή λήξεις συμβάσεων ορισμένου χρόνου

Εκείνο ωστόσο που προκαλεί μεγαλύτερη εντύπωση είναι τα συνολικά στοιχεία από 1/1/2017 έως 30/11/2017.

Σύμφωνα λοιπόν με τα στοιχεία στο σύνολο του ενδεκαμήνου από τις 2.228.334 προσλήψεις που έγιναν οι 1.010.106 ήταν πλήρους απασχόλησης ενώ οι υπόλοιπες ήταν για μερική ή εκ περιτροπής απασχόληση. Τουτέστιν, μόλις το 45,33% ήταν προσλήψεις πλήρους απασχόλησης. Το 40,83% ήταν μερικής απασχόλησης και το 13,84% ήταν εκ περιτροπής απασχόληση.

Οι λόγοι που κατρακυλάει ο μέσος μισθός

Σύμφωνα με τα στοιχεία από την επεξεργασία των Περιοδικών Αναλυτικών Δηλώσεων του ΙΚΑ την περασμένη εβδομάδα προέκυψε πως στον ιδιωτικό τομέα ο μέσος μισθός  διαμορφώθηκε τον Μάρτιο στα 957,3 ευρώ μεικτά πέφτοντας από τα 984,21 ευρώ που ήταν τον Μάρτιο του 216.

1. Πρώτος βασικός λόγος είναι η επέκταση της μερικής απασχόλησης. Τον Μάρτιο του 2016, οι καταγεγραμμένοι μερικώς απασχολούμενοι ήταν 531.664. Τον Μάρτιο του 2017 μετρήθηκαν 582.041. Η αύξηση φτάνει στο 10% μέσα σε μόλις έναν χρόνο. Λογικό είναι να πέφτει ο μέσος μισθός στην Ελλάδα όταν προστίθενται ολοένα και περισσότεροι μερικώς απασχολούμενοι οι οποίοι αμείβονται με 407 ευρώ τον μήνα. Πληθυσμός 582.041 ατόμων ο οποίος μάλιστα αυξάνεται με ρυθμό της τάξεως του 10%, καταλήγει να ζει με 342 ευρώ καθαρά αν αφαιρεθούν και οι ασφαλιστικές εισφορές.
2. Ο δεύτερος βασικός λόγος είναι η απόσυρση των παλαιότερων και υψηλότερα αμοιβόμενων εργαζομένων (κυρίως λόγω συνταξιοδότησης) και η αντικατάστασή τους από «φρέσκο» εργατικό δυναμικό το οποίο αμείβεται και με σαφώς χαμηλότερες αποδοχές. Δεν είναι τυχαία η συνεχιζόμενη μείωση του μέσου μισθού για τους εργαζόμενους με πλήρες ωράριο και κανονικό μισθό. Ο μέσος μισθός πλήρους απασχόλησης έχει υποχωρήσει τον Μάρτιο του 2017 στα 1199 ευρώ μεικτά. Τον Μάρτιο τυο 2016 ήταν στα 1219 ευρώ μεικτά. Ακόμη και ο «τυχερός» που διατηρεί μια θέση με 8ωρη απασχόληση, αναγκάζεται να τα βγάζει πέρα με 919 ευρώ καθαρά τα οποία μάλιστα θα γίνουν και λιγότερα μέσα στην επόμενη 2ετία λόγω της μείωσης του αφορολογήτου.

Σε επίπεδα Ρουμανίας και Βουλγαρίας η ζωή για 1έναν στους 3 Ελληνες

ΟΙ Ελληνες μετά τους Ρουμάνους και τους Βούλγαρους στερούνται τα περισσότερα κοινωνικά και υλικά αγαθά όπως προκύπτει από τα στοιχεία της Eurostat για το 2016. Συγκεκριμένα ένας στους τρεις Έλληνες ή το 32%, το 2016, δεν είχε τη δυνατότητα να απολαύσει βασικά υλικά, αλλά και κοινωνικά αγαθά.

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι δεν μπορούν :

– Να αντιμετωπίσουν έκτακτα έξοδα
– Να κάνουν μία εβδομάδα διακοπές
– Να μην καθυστερούν την πληρωμή υποθηκών, ενοικίων, λογαριασμών κοινής ωφέλειας ή δόσεων από αγορά καταναλωτικών προϊόντων
– Να έχουν ένα γεύμα με κρέας, κοτόπουλο, ψάρι ή λαχανικά κάθε δεύτερη μέρα
– Να έχουν θέρμανση στο σπίτι
– Να διατηρούν αυτοκίνητο ή βαν για προσωπική τους χρήση
– Να αντικαταστήσουν έπιπλα στο σπίτι τους, αν έχουν φθαρεί
– Να ανανεώσουν τα φθαρμένα ρούχα τους
– Να έχουν δύο ζευγάρια παπούτσια που ταιριάζουν τέλεια στα πόδια τους
– Να ξοδεύουν λίγα χρήματα για τον εαυτό τους κάθε εβδομάδα
– Να έχουν τακτικές δραστηριότητες αναψυχής
– Να βγαίνουν μια φορά το μήνα με την οικογένεια ή με φίλους για ποτό ή φαγητό
– Να έχουν σύνδεση στο Διαδίκτυο

Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, το 2016 το 16% του πληθυσμού της ΕΕ (75.000.000 άτομα) υπέστη υλική και κοινωνική στέρηση.

Το 2016, το υψηλότερο ποσοστό υλικών και κοινωνικής στέρησης, το οποίο ισχύει για το ήμισυ περίπου του πληθυσμού, καταγράφηκε στη Ρουμανία (50%) και στη Βουλγαρία (48%), ακολουθούμενες από χώρες στις οποίες επλήγη ένα στα τρία άτομα: Ελλάδα (36%), Ουγγαρία (32%) και Λιθουανία (29%).

Αντίθετα, τα σκανδιναβικά κράτη μέλη και το Λουξεμβούργο ανέφεραν τα χαμηλότερα μερίδια υλικής και κοινωνικής στέρησης: 3% στη Σουηδία, 4% στη Φινλανδία, 5% στο Λουξεμβούργο και 6% στη Δανία.

Σε όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ, το ποσοστό υλικής και κοινωνικής στέρησης είναι υψηλότερο μεταξύ των ατόμων με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο (δευτεροβάθμιας ή χαμηλότερης) εκπαίδευσης.

Ένα στα τέσσερα άτομα (25%) με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο στην ΕΕ πάσχει από υλική και κοινωνική στέρηση, ενώ το ποσοστό αυτό μειώνεται σε ένα στα επτά επτά (14%) για τα άτομα με ανώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και επιπλέον σε ένα στα 20 (5% ) μεταξύ των ατόμων με ανώτερη (τριτοβάθμια) εκπαίδευση.

TheTOC