Δεν υπάρχει προηγούμενο στα δημοσκοπικά
χρονικά της Ελλάδος, πρωθυπουργός μέσα σε δυόμισι χρόνια να χάνει 60
μονάδες της δημοτικότητας του. (Από το 80% του Μαρτίου 2015 έπεσε στο
20% σήμερα.)
Αποτελεί εξίσου σπάνια περίπτωση, εν
ενεργεία πρωθυπουργός να υστερεί έναντι του αρχηγού της αξιωματικής
αντιπολιτεύσεως στις μετρήσεις δημοτικότητας.
Τόσο ο Κ.Σημίτης, όσο και ο Κ.Καραμανλής υπερτερούσαν των πολιτικών τους αντιπάλων, ανεξαρτήτως της πορείας του κόμματος τους.
Δεν υπάρχει προηγούμενο, αρχηγός
κόμματος του 36% να άγεται και να φέρεται από αρχηγό κόμματος του 3%. Να
εξαναγκάζεται να τον υπερασπισθεί δημοσίως για πράξεις και παραλείψεις
του, που τυγχάνουν δικαστικής διερεύνησης, προκαλώντας την οργή
σημαντικών στελεχών του.
Έγινε φανερό πλέον πως ο Α.Τσίπρας είναι
το βαρίδι για τον ΣΥΡΙΖΑ και όχι το αντίστροφο, όπως διατείνονται οι
αγιογράφοι του. Η ανεπάρκεια του να χειρισθεί με
Και αυτή η ζοφερή εικόνα συμπληρώνεται
από τις εμφανίσεις του πρωθυπουργού στην Βουλή. Δεν παρουσιάζουν καμιά
έκπληξη. Είναι απολύτως προβλέψιμα αυτά που θα πει και το πώς θα τα πει.
Η απόπειρα να μιμηθεί τον τόνο της φωνής
του Α.Παπανδρέου και να κλέψει κάποιες ατάκες του, μόνον θυμηδία
προκαλούν, καθώς ουδείς καταλαβαίνει γιατί ο Α.Τσίπρας βλέπει τον εαυτό
σαν έναν νέο Αντρέα.
Αν πράγματι πιστεύει κάτι τέτοιο, αυτό είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό για την χώρα, για το κόμμα του και για τον ίδιο.
Ο Α.Τσίπρας - την ώρα που ο κυρίως
πολιτικός του αντίπαλος, ο Κυριάκος Μητσοτάκης παρουσιάζει δείγματα
γραφής κατά του νεποτισμού και της πολιτικής των «κολλητών»- έχει δώσει
το δικαίωμα στα στελέχη του να διορίζουν στο Δημόσιο, αδέρφια, ξαδέρφια,
πατεράδες, εραστές και ερωμένες. Και το πάρτι συνεχίζεται.
Τι θα κάνει λοιπόν ο πρωθυπουργός; Η καθοδική πορεία της δημοτικότητας του είναι αναστρέψιμη; Μπορεί να γυρίσει το παιχνίδι;
Είναι δεδομένο πως αυτή η δυσάρεστη, για
τον Α.Τσίπρα κατάσταση, χτίστηκε σταδιακά και γι΄αυτό δύσκολα
αναστρέφεται. Η αξιοπιστία του και η δημόσια εικόνα του δεν κλονίσθηκαν
από ένα συγκεκριμένο γεγονός, αλλά από πλειάδα γεγονότων που σωρευόμενα
έπληξαν το κύρος του.
Και να αναλογιστεί ο αναγνώστης πως
πρόκειται για πολιτικό άντρα, που, ομολογουμένως, δεν έφερε αμαρτίες από
το παρελθόν. Αλλά δημιούργησε πολλές στο παρόν.
Και ο πολίτης δεν ψηφίζει βλέποντας προς τα πίσω, αλλά με τα βιώματα του σήμερα και τις προοπτικές του αύριο.
Ο Α.Τσίπρας πληρώνει το δόγμα που έχει
αναγάγει την επικοινωνία στο βασικό εργαλείο ενός κόμματος ή ενός
πολιτικού, λησμονώντας πως αυτό που προέχει είναι η ύπαρξη μιας σταθερής
πολιτικής γραμμής.
Επικοινωνία χωρίς πολιτική είναι ένα
άδειο πουκάμισο. Και ο πρωθυπουργός έχει το επικοινωνιακό χάρισμα, αλλά
δεν έχει πολιτική. Ή -για να ακριβολογήσω- άλλαξε μέσα σε μικρό διάστημα
τόσες πολλές πολιτικές, που ουσιαστικά δεν έχει πλέον καμιά.
Μετά τις εκλογές και την διαφαινόμενη ήττα, ο πρωθυπουργός θα γνωρίσει ισχυρή εσωκομματική αμφισβήτηση.
Ήδη ακούγονται γκρίνιες για
συγκεκριμένους χειρισμούς του, που θα επιταθούν είτε ολοκληρωθεί η τρίτη
αξιολόγηση με τα επώδυνα μέτρα είτε όχι, καθώς σε αυτήν την περίπτωση
ακυρώνεται το success story του Αυγούστου.
Τούτων δοθέντων, ο ΣΥΡΙΖΑ εισέρχεται στην τελική ευθεία με κουτσό άλογο. Και όσο αντέξει και το «άλογο» και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Σ. Μουμτζής-liberal.gr