Η ομοιότητα της περίπτωσης Σώρρα με την περίπτωση του πρωθυπουργού
και του υπουργικού συμβουλίου είναι σκανδαλώδης.
Η διαφορά έγκειται στο
ότι ο μεν Σώρρας είναι φυγόδικος, ενώ οι δεύτεροι κυβερνάνε.
Την 1η Οκτωβρίου του 2011 ο τότε πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, σε ομιλία του στην Κεντρική Επιτροπή του καλούσε τα στελέχη και τους βουλευτές του κόμματος να αρνηθούν να καταβάλουν την εισφορά για τα ακίνητα «επειδή είναι παράνομη και αντισυνταγματική». Ακριβώς όπως ο Σώρρας!
Στις 13 Νοεμβρίου του 2012, με ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ βεβαιώνει ότι ούτε το 2012 ο κ Τσίπρας δεν πλήρωσε το τέλος ακινήτων, αλλά, «σκεφτόταν να καταθέσει το αντίτιμο στο ΚΕΘΕΑ»…
Τήν 1η Οκτωβρίου του 2011 ο τότε πρόεδρος του κόμματος προχώρησε ακόμα πιο πέρα και κάλεσε τα
στελέχη και τους βουλευτές να μην πληρώνουν ούτε τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, παρά να καταθέτουν το αντίτιμο στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων! Ο Σώρρας κάλεσε σε γενική άρνηση πληρωμής της ΔΕΗ…
Στο ίδιο πνεύμα, ο συγκυβερνήτης Π Καμμένος, με τηλεοπτικό του μήνυμα κάλεσε τους πολίτες να καταθέσουν προσφυγή κατά της πληρωμής του ΕΝΦΙΑ, ως νόμου «πού παραβιάζει το Σύνταγμα». Ο ευφάνταστος πολιτικός δεν σταμάτησε εκεί. Κάλεσε τους πολίτες να κατεβάσουν από το διαδίκτυο την προσφυγή που είχε ετοιμάσει το κόμμα του, και να την καταθέσουν! Για όποιον αμφιβάλλει, η τηλεοπτική του ανακοίνωση εδώ.
Ταυτόχρονα, από το 2012 ο κ Τσίπρας ενθάρρυνε την άρνηση πληρωμής των διοδίων με τη θέση ότι «είναι πράξη αντίστασης και αξιοπρέπειας», που τη διατύπωνε και στη Βουλή.
Ο μεν κ Τσίπρας στήριζε τη ρητορική του στην ανοησία ότι το κράτος λειτουργεί όπως φαντασιωνόταν, ο δε Αρτέμης Σώρρας στήριζε τη ρητορική του στη βεβαιότητά του ότι υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες άλλοι ηλίθιοι που θα τον πίστευαν, και από τα λεφτά των οποίων θα πλούτιζε.
Ο κ Τσίπρας και ο κ Σώρρας βρέθηκαν κάποια στιγμή στην ίδια θέση. Το μεν πρώτο θα τον κυνηγούσε η δικαιοσύνη και οι δανειστές και θα έχανε την καρέκλα του αν συνέχιζε να διακηρύσσει και να εφαρμόζει όλα τα παραπάνω, τον δε δεύτερο τον κυνηγάει ήδη η δικαιοσύνη.
Και οι δύο έκαναν την ίδια στροφή. Ο μεν Τσίπρας όχι απλώς δεν εφάρμοσε όσα συνιστούσε στους άλλους να κάνουν, αλλά εφάρμοσε ακριβώς τα αντίθετα! Έσφαξε τους πολίτες με πρόσθετο τέλος ακινήτων, αύξησε την τιμή της ΔΕΗ που την ξεπουλάει ήδη σε ξένους (!), και κυνηγάει αστυνομικά καθέναν που αρνείται να πληρώσει «τα διόδια των εργολάβων», με τους οποίους έχει γίνει κολλητός.
Την 1η Οκτωβρίου του 2011 ο τότε πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, σε ομιλία του στην Κεντρική Επιτροπή του καλούσε τα στελέχη και τους βουλευτές του κόμματος να αρνηθούν να καταβάλουν την εισφορά για τα ακίνητα «επειδή είναι παράνομη και αντισυνταγματική». Ακριβώς όπως ο Σώρρας!
Στις 13 Νοεμβρίου του 2012, με ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ βεβαιώνει ότι ούτε το 2012 ο κ Τσίπρας δεν πλήρωσε το τέλος ακινήτων, αλλά, «σκεφτόταν να καταθέσει το αντίτιμο στο ΚΕΘΕΑ»…
Τήν 1η Οκτωβρίου του 2011 ο τότε πρόεδρος του κόμματος προχώρησε ακόμα πιο πέρα και κάλεσε τα
στελέχη και τους βουλευτές να μην πληρώνουν ούτε τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, παρά να καταθέτουν το αντίτιμο στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων! Ο Σώρρας κάλεσε σε γενική άρνηση πληρωμής της ΔΕΗ…
Στο ίδιο πνεύμα, ο συγκυβερνήτης Π Καμμένος, με τηλεοπτικό του μήνυμα κάλεσε τους πολίτες να καταθέσουν προσφυγή κατά της πληρωμής του ΕΝΦΙΑ, ως νόμου «πού παραβιάζει το Σύνταγμα». Ο ευφάνταστος πολιτικός δεν σταμάτησε εκεί. Κάλεσε τους πολίτες να κατεβάσουν από το διαδίκτυο την προσφυγή που είχε ετοιμάσει το κόμμα του, και να την καταθέσουν! Για όποιον αμφιβάλλει, η τηλεοπτική του ανακοίνωση εδώ.
Ταυτόχρονα, από το 2012 ο κ Τσίπρας ενθάρρυνε την άρνηση πληρωμής των διοδίων με τη θέση ότι «είναι πράξη αντίστασης και αξιοπρέπειας», που τη διατύπωνε και στη Βουλή.
Ο μεν κ Τσίπρας στήριζε τη ρητορική του στην ανοησία ότι το κράτος λειτουργεί όπως φαντασιωνόταν, ο δε Αρτέμης Σώρρας στήριζε τη ρητορική του στη βεβαιότητά του ότι υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες άλλοι ηλίθιοι που θα τον πίστευαν, και από τα λεφτά των οποίων θα πλούτιζε.
Ο κ Τσίπρας και ο κ Σώρρας βρέθηκαν κάποια στιγμή στην ίδια θέση. Το μεν πρώτο θα τον κυνηγούσε η δικαιοσύνη και οι δανειστές και θα έχανε την καρέκλα του αν συνέχιζε να διακηρύσσει και να εφαρμόζει όλα τα παραπάνω, τον δε δεύτερο τον κυνηγάει ήδη η δικαιοσύνη.
Και οι δύο έκαναν την ίδια στροφή. Ο μεν Τσίπρας όχι απλώς δεν εφάρμοσε όσα συνιστούσε στους άλλους να κάνουν, αλλά εφάρμοσε ακριβώς τα αντίθετα! Έσφαξε τους πολίτες με πρόσθετο τέλος ακινήτων, αύξησε την τιμή της ΔΕΗ που την ξεπουλάει ήδη σε ξένους (!), και κυνηγάει αστυνομικά καθέναν που αρνείται να πληρώσει «τα διόδια των εργολάβων», με τους οποίους έχει γίνει κολλητός.
Ο δε Σώρρας, φυγόδικος και κρυμμένος, με 8 χρόνια φυλάκισης στην
πλάτη του για απάτη, και με χιλιάδες μηνύσεις να τον περιμένουν, κάλεσε
χτες τους οπαδούς του, όπως ο Τσίπρας, να πληρώσουν με ζεστό χρήμα αυτά
που τους έλεγε ότι θα γλίτωναν με τα … ομόλογά του!
Το κωμικοτραγικό είναι ότι και ο κ Τσίπρας και ο κ Σώρρας
χρησιμοποιούν το ίδιο επιχείρημα για να βάλουν τους οπαδούς τους να
πληρώσουν! Χτες ο Σώρρας κάλεσε τους οπαδούς του να πληρώσουν με ζεστό
χρήμα τα χρέη τους στο δημόσιο και τη ΔΕΗ γιατί «αυτός είναι ο μόνος
δρόμος να απελευθερωθούν από αυτό το τέρας που είναι το σύστημα»!!
Ακριβώς το ίδιο λέει και στους πολίτες ο κ Τσίπρας όταν τους καλεί να
πληρώσουν με διαρκή λιτότητα και δυσβάσταχτα χαράτσια γιατί «αυτός
είναι ο μόνος τρόπος να απαλλαγούν από τα μνημόνια που τους επιβάλλει ο
κακός καπιταλισμός»!!
Τώρα ο Σώρρας, παίζοντας το τελευταίο του χαρτί καλεί τους
εξυπνάκηδες που το πίστεψαν, να καταθέσουν τα λεφτά στα γραφεία του αντί
για τα κρατικά ταμεία! Προφανώς για να οικονομήσει, εξασφαλίζοντας το
μέλλον του!
Όπως ακριβώς ο Τσίπρας υποχρεώνει τους πολίτες να καταθέτουν τα
περισσέματα και τα υστερήματά τους στα υπέρογκα πλεονάσματα του κρατικού
ταμείου και όχι στις ανάγκες ή στις αποταμιεύσεις τους, προκειμένου να
εξαγοράσει με ψευτοπαροχές την ψήφο τους για να εξασφαλίσει το πολιτικό
μέλλον του.
Ο κ Τσίπρας και ο κ Σώρρας έχουν ένα βασικό κοινό χαρακτηριστικό:
Μπορούν και υπάρχουν χάρη στην ανοησία ενός πλήθους.
Κι αυτό είναι
δύσκολο να αλλάξει σε μια χώρα όπου νόμος είναι το δίκιο του κάθε
απατεώνα.
Γ. Παπαδόπουλος Τετράδης
liberal.gr