11.2.18

Πυλιακή Γη: Ένα εγχείρημα με όπλα την παράδοση, την παρόρμηση και την καινοτομία

Τι συμβαίνει όταν μπλέκονται γαστρονομικά δύο περιοχές γεωγραφικά αντίθετες όπως η Πύλος με την Άνδρο; 

Όταν οι πρώτες ύλες αυτών των τόπων αναμειγνύονται, χρησιμοποιώντας κάτι ξεχωριστό από κάθε μέρος, με βασικά εργαλεία το μεράκι και την παράδοση; 
Τότε προκύπτει η «Πυλιακή Γη», ένα εγχείρημα με χειροποίητα παραδοσιακά εδέσματα έτσι όπως τα «βρήκαν από τις γιαγιάδες κι από τις μανάδες τους», διατηρώντας τα γλυκά και τα τρόφιμα με τα ίδια απλά μέσα, με τον ίδιο τρόπο, όπως μεταβιβάστηκαν από γενιά σε γενιά
Για την «Πυλιακή Γη» μίλησε στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η παραγωγός και δημιουργός της, Γιάννα Μπαλαφούτη, εκμυστηρεύοντας μάλιστα πώς βρέθηκε «από το πληκτρολόγιο στην κουτάλα».
«Η Πυλιακή Γη ξεκίνησε το 2009 από ?τύχη. Μέχρι τότε εργαζόμουν ως παραγωγός σε διαδικτυακά πρότζεκτ (web design, web marketing κ.λπ.). Τότε με παρακάλεσε η μητέρα μου να πάω στο σπίτι της στην Πύλο, ώστε να την βοηθήσω να φτιάξει μερικά γλυκά του κουταλιού και μαρμελάδες για τον "καπετάν Βασίλη". Μόλις είχε ξεκινήσει να λειτουργεί δοκιμαστικά και μόνο για δημοσιογράφους το ξενοδοχειακό συγκρότημα του "Costa Navarino". 
Ο "Καπετάν Βασίλης" ήθελε να τους προσφέρει τοπικά προϊόντα και εκείνη την εποχή η μόνη στην περιοχή που έκανε γλυκά του κουταλιού ήταν η μητέρα μου», εξηγεί η κ. Μπαλαφούτη στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων. Η γνώση κι η εμπειρία της μητέρας της στα γλυκά του κουταλιού βρισκόταν στο?DNA της, καθώς η καταγωγή της από την Άνδρο συνέβαλε καταλυτικά στην παραγωγή τους.
«Το ξεκίνημα ήταν εύκολο. Δεν χρειάστηκαν και πολλά: Μια παρόρμηση και δύο κατσαρόλες. Η συνέχεια όμως ήταν δύσκολη. Η γραφειοκρατία, η έλλειψη χρηματοδότησης από τις τράπεζες, η πίεση για ολοένα και χαμηλότερες τιμές, η ανάγκη για ολοένα και νέους κωδικούς. Αυτή η ανάγκη ήταν και εσωτερική αλλά και εμπορική. Δεν μπορείς να σταθείς σε μια ανταγωνιστική αγορά αν δεν βγάζεις συνέχεια νέα προϊόντα. Αυτό για μια μικρή εταιρεία με περιορισμένα λόγω κρίσης κεφάλαια κίνησης είναι αργός θάνατος», προσθέτει η κ. Μπαλαφούτη.
Το πιο γνωστό και καινοτόμο προϊόν της «Πυλιακής Γης» είναι η ελιά Καλαμών σε σιρόπι Cabernet και ανθόμελου, ένα προϊόν που η κ. Μπαλαφούτη δημιούργησε από το μηδέν θέλοντας να συνδυάσει την Ανδριώτικη καταγωγή της με τη Μεσσηνιακή. Το γλυκό κουταλιού με την ελιά. «Αυτό το προϊόν μού άνοιξε τους ορίζοντες της σκέψης μου και έφερε μια σειρά από νέα καινοτόμα προϊόντα με βάση πρώτες ύλες της μεσσηνιακής γης. Σύκο με brandy, σταφίδα σε σιρόπι ούζου, τοματίνι με μυρτιά και πολλά άλλα με αποκορύφωμα την σοκολάτα με ελιά καλαμών. Η ελιά σε σιρόπι κρασιού είναι το ξεχωριστό μου προϊόν, μια που σχεδόν δέκα χρόνια μετά, έχει ταυτιστεί με την Πύλο που θεωρείται παραδοσιακό γλυκό της περιοχής», υποστηρίζει η ίδια.
Με διακρίσεις στο εξωτερικό και ένα σημαντικό ποσοστό της παραγωγής να πωλείται σε χώρες όπως η Γερμανία, η Ολλανδία, το Βέλγιο, η Γαλλία, η «Πυλιακή Γη» μετρά αρκετές συνεργασίες, καθώς τα ελληνικά παραδοσιακά εδέσματα έχουν αντίκρισμα στο εξωτερικό, «αλλά χρειάζονται πολλές κινήσεις και συντονισμένες ενέργειες από τους παραγωγούς. Χρειάζονται κεφάλαια για συμμετοχή σε εκθέσεις, γευσιγνωσίες, εκπαίδευση του καταναλωτικού κοινού κ.ά. Ειδικά για προϊόντα όπως τα γλυκά κουταλιού, ακόμα και για τα «πειραγμένα», όπως τα δικά μας. Δεν είναι αρκετό να τα γνωρίσει ο Ευρωπαίος καταναλωτής. Πρέπει να κατανοήσει και την χρήση τους, να τα κάνει μέρος της κουλτούρας του. Αυτό χρειάζεται χρόνο και χρήμα φυσικά», σημειώνει η κ. Μπαλαφούτη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Όσον αφορά στην Ελλάδα όμως, «η οικονομική κρίση έχει δημιουργήσει σωρεία προβλημάτων. Χαρακτηριστικό είναι ότι σημαντικά σημεία πώλησης ? όχι μόνο για τα δικά μας προϊόντα ? έχουν κλείσει και άλλα έχουν περιορίσει τους κωδικούς σε αυτούς που κινούνται πιο γρήγορα».
Έπειτα από μία μεγάλη ζημιά που έπαθαν στα εργαστήριά τους, βρέθηκαν αντιμέτωποι με το δίλημμα να μείνουν ή να φύγουν από την Ελλάδα καθώς τους έγιναν κάποιες προτάσεις για μεταφορά του μοντέλου τους στις ΗΠΑ ή στην Ελβετία. Ωστόσο, επέλεξαν να μείνουν μιας και όπως υπογραμμίζει η παραγωγός της «Πυλιακής Γης», «το μοντέλο μας βασίζεται στην αξιοποίηση και τη διαφοροποίηση της χρήσης παραδοσιακών πρώτων υλών. Το περιβάλλον μας είναι αυτό που μας εμπνέει. Γι' αυτό άλλωστε βάλαμε τις γαλότσες μας και ξαναγυρίσαμε στα οικογενειακά χωράφια, ανεβήκαμε στις πλαγιές των βουνών, ξεσκαλίσαμε χειρόγραφα ηλικιωμένων ανθρώπων, πήραμε συνεντεύξεις από γιαγιάδες και θείες (ξεκινώντας από τις δικές μας), μάθαμε την ιστορία των δέντρων μας. Κάποια από αυτά έχουν ηλικία 300 ετών. Και τελικά πεισμώσαμε. Είπαμε ότι ανήκουμε εδώ και έχουμε λόγο να μείνουμε εδώ. Το οικονομικό είναι ένα σοβαρό θέμα, αλλά δεν είναι αρκετός λόγος να μας κάνει να μεταναστεύσουμε».
Με όπλο την καινοτομία ,η οποία, «σε οποιαδήποτε περίοδο είναι σημαντική και απαραίτητη» η ??Πυλιακή Γη?? θέτει τα επόμενα σχέδια της για το μέλλον, δηλαδή, όπως επισημαίνει η κ. Μπαλαφούτη «να εκμεταλλευτούμε την εμπειρία και τις γνώσεις μας που έχουμε αποκτήσει ώστε να αξιοποιήσουμε την γη μας και τους καρπούς της, να ομαλοποιήσουμε την παραγωγή των βασικών μας κωδικών και να βγάλουμε στην αγορά ένα προϊόν που το δουλεύουμε ήδη 9 χρόνια και πλέον το έχουμε τελειοποιήσει με την συνεργασία Ελληνικής ποτοποιίας. Πρόκειται για το ηδύποτο Ελιάς.» Τέλος, «ένα ακόμα σχέδιο μας που ήδη προχωράει με γρηγορότερους ρυθμούς από ότι περιμέναμε είναι ο διαδικτυακός τόπος www.metomati.gr, ένα σημείο «συνάντησης» που δίνει τροφή για σκέψη και αφορμή για διάλογο πάνω σε διάφορα θέματα. Φυσικά η γαστρονομία είναι και εδώ το επίκεντρο αλλά και η αφορμή».