7.4.18

ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ - Γολγοθάς

 
Του Παναγιώτη  Αντωνόπουλου 

              Ιησού Χριστέ, βασιλεύ του παντός, δεν μένεις καλύτερα στον Άδη! Τι σε βιάζει ν’ αναστηθείς και να ‘ρθεις εδώ στην πατρίδα μου που κυβερνούν λύκοι και φτερωτές Άρπυιες  τρώνε τις σάρκες του λαού! Όλο το μεγαλοβδόμαδο γλυκέ μου Χριστέ, αυτοί που κήδεψαν τον ελληνικό λαό θα μαζευτούν κάτω από τη σκέπη της εκκλησίας σου και με δακρυρρόους θρήνους θα σπαράζουν για το Γολγοθά σου πικρώς εκβοώντες, βλέποντες σε κρεμάμενο και γυμνό επί του ξύλου θα ζητούν στο φέγγος σου να ξεπλύνουν την όζουσα ζωή τους.
         Είναι οι Φαρισαίοι, οι Σαδδουκαίοι, οι κλέφτες  οι μοιχοί, οι Ηρώδες και οι Νέρωνες, που μας θέλουν σηπόμενους και νεκρούς. Όλοι αυτοί που περιδρόμιασαν τον εθνικό πλούτο του λαού και του πετάνε τώρα όσπριο και ληγμένο μακαρόνι. Είναι όλοι τους όφεις φαρμακεροί, άρπαγες, φαγάδες, φτιαγμένοι όχι από χώμα και πνοή αλλά από κοπρόχωμα και πύον.  Κάτω από το ματωμένο σώμα σου θα είναι ντυμένοι με ρούχα φίρμας, μεταξωτά εσώρουχα, υποδήματα από δέρμα κροκόδειλου.  Οι άντρες θα κορδώνονται σαν λεγεωνάριοι, οι ωραίες τους γόησσες με τις τριανταφυλλένιες ρόγες των βυζιών τους  θα σκίζουν τα φουστάνια τους και πίσω τους οι λεροί αυλοκόλακες, βόες χοντροί, θα τους σκουπίζουν το ψεύτικο δάκρυ τους.
     Υποκριτές Χριστέ μου! Όσο έχουν δει αυτοί Γολγοθά  άλλο τόσο  έχουμε δει κι εμείς καλόγερο με νάκα. Έχουν μεσάνυχτα και είναι αδιάβαστοι μη γιγνώσκοντες τι εστί απόλυση, ψίχουλα σύνταξης, τρύπιο παπούτσι, μπαλωμένο σκουτί, κλωτσιά του εργοδότη, χαράτσι δυναμίτης, μασημένο αποφάγι του κάδου, ψημένος στον πυρετό να λιώνεις χωρίς αντιβιοτικό, άυπνος να στριφογυρνάς στο κρεβάτι και να βγάζεις μυκηθμούς όταν σε χαράζει κρύο κοφτερό από γυαλί!
     Γολγοθά έχει ο λαός κανάγιες!  

Γολγοθά για το ζην και το ευ ζην, για να χοχλάσει το τσουκάλι του και να ‘χει φαγητό. Γολγοθά έχουν ο σκαφτιάς και η καθαρίστρια μέχρι να βρουν δουλειά. Γολγοθά και ο τσοπάνης ώσπου να πετύχει καλή τιμή στο γάλα. Γολγοθά ο ναύτης στο ταξίδι του, Γολγοθά και ο άρρωστος ζητιανεύοντας το  φάρμακο που θα του διώξει τον άσπονδο εχθρό του την αρρώστια.
     Ο Γολγοθάς είναι για μας μιαροί εκπρόσωποι του κοινοβουλευτικού ποιμνιοστασίου.  Για μας που απεμπολούμε τη φωταυγή τον οίκο μας και τρέχουμε για τον επιούσιο. Για μας που θρηνωδούμε γοερώς να τσακώσουμε το ευλογημένο κουμούτσι, για μας τους αθώους αμνούς που το βάρβαρο γένος σας με στρατιές εξοντώνει.