Το γεγονός αυτό, σύμφωνα με την Deutsche Welle, βρέθηκε στο στόχαστρο άρθρου της εβδομαδιαίας γερμανικής εφημερίδας Wirtschaftswoche με αφορμή την έξοδο της χώρας από τις 20 Αυγούστου από τα μνημόνια.
Όπως σημειώνει η αρθρογράφος, η ΕΕ και κυρίως η Γερμανία, επιθυμούν να γνωρίζουν από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με ποιον τρόπο θα οδηγήσει τη χώρα και πάλι σε αναπτυξιακή ρότα.
«Οι προτάσεις δεν αξίζουν ούτε το χαρτί, στο οποίο γράφτηκαν»
«Η απάντηση από την Αθήνα είναι παράξενη» σημειώνει η εφημερίδα, «γιατί ο πρωθυπουργός Τσίπρας και ο υπουργός Οικονομικών Τσακαλώτος παρουσίασαν μια αναπτυξιακή στρατηγική, η οποία στηρίζεται μεταξύ άλλων και στην ιατρική κάνναβη. Πιο συγκεκριμένα πιστεύουν ότι μέσω της νομιμοποίησης της κάνναβης για ιατρικούς λόγους θα γίνουν επενδύσεις της τάξης του 1,5, δις ευρώ. Αυτό περιλαμβάνεται σε ένα κείμενο 75 σελίδων, το οποίο βρίσκεται στα χέρια κοινοτικών στις Βρυξέλλες και το οποίο δεν προκάλεσε ενθουσιασμό», όπως παρατηρεί η εφημερίδα. «Οι προτάσεις δεν αξίζουν ούτε το χαρτί, στο οποίο γράφτηκαν, σχολίασε υψηλόβαθμο κοινοτικό στέλεχος. Πρόκειται καθαρά για μια εκδήλωση προθέσεων που δεν μπορεί να αξιολογηθεί. Η Κομισιόν αφού έκανε πολλές διορθώσεις απέστειλε το κείμενο στους αποστολείς του για βελτιώσεις».
Η εφημερίδα επισημαίνει ότι το μεγάλο πρόβλημα στην Ελλάδα είναι η έλλειψη επενδύσεων. Το ποσοστό ανέρχεται στο 9%, όταν ο μέσος όρος στην ευρωζώνη είναι το διπλάσιο ποσοστό. Στο άρθρο γίνεται επίσης αναφορά στην μείωση προς τα κάτω των προγνωστικών της Κομισιόν για την ανάπτυξη ενώ και στον τουριστικό κλάδο, που είναι ίσως ο μοναδικός κλάδος με ισχυρή αναπτυξιακή δυναμική, τα πράγματα δεν πάνε πολύ καλά, γιατί πολλοί τουρίστες έρχονται στη χώρα επειδή φοβούνται να ταξιδέψουν σε άλλους προορισμούς στη Μεσόγειο, ενώ και εδώ δεν γίνονται αρκετές επενδύσεις με αποτέλεσμα να μειώνονται οι τουριστικές δαπάνες.
«Με αυτό το ποσοστό επενδύσεων η χώρα δεν έχει κανένα μέλλον» υποστηρίζει ο οικονομολόγος Ντάνιελ Γκρος από τη δεξαμενή σκέψης Centre for European Policy Affairs των Βρυξελλών». Και υποστηρίζει ότι το ποσοστό λιτότητας θα πρέπει να αυξηθεί, όταν αυξηθούν και πάλι οι επενδύσεις. «Το επιχείρημα ότι οι ελληνικές οικογένειες είναι πολύ φτωχές για λιτότητα δεν είναι πειστικό. Η Πορτογαλία, που είναι το ίδιο φτωχή χώρα, είχε ένα πολύ πιο υψηλό ποσοστό λιτότητας».