Είναι ο ίδιος που εδώ και καιρό έχει επιλέξει τη στρατηγική σύγκρουσης με τη Νέα Δημοκρατία.
Είναι αυτός που στάθηκε απέναντι στο κόμμα που τον στήριξε το 2014 και του χάρισε μια άνετη εκλογική νίκη. Είναι ο ίδιος που στοχοποίησε τον πρώην Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, τον άνθρωπο από τον οποίο διεκδικούσε τη στήριξη και την πήρε.
Είναι αυτός που ανέχθηκε την αήθη επίθεση από συνεργάτες του προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη μέσα στο Περιφερειακό Συμβούλιο.
Είναι ο ίδιος, που με τον μανδύα του ανεξάρτητου προσπάθησε να πατήσει σε δύο και τρείς βάρκες ταυτόχρονα.
Είναι αυτός, που μας επέβαλλε πολιτική «ασφυξία», ενώ γνώριζε ότι όλοι είχαμε διάθεση συνεργασίας. Είναι ο ίδιος, που στο μεγαλύτερο έργο της Περιφέρειας, της ΣΔΙΤ για τα απορρίμματα, φέρει την πολιτική ευθύνη για την καθυστέρηση κυρίως λόγω της συγκρουσιακής στρατηγικής που είχε επιλέξει.
Άλλωστε και οι άλλες ΣΔΙΤ στην χώρα, που ξεκίνησαν μετά και τελείωσαν πριν τη δική μας, οι Περιφέρειες με τις ίδιες κυβερνήσεις συνεργάζονταν. Είναι αυτός, που ακόμη και μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου των παρακολουθήσεων στη Μεσσηνία, με τους χειρισμούς του, και χωρίς κανένας να του επιρρίψει ευθύνη, οδήγησε έναν ολόκληρο νομό σε πλήρη αδιέξοδο.
Είναι ο ίδιος, που σε κάθε εμπόδιο επέλεγε τη στρατηγική της οξείας αντιπαράθεσης και της διχαστικής λογικής, αντί της συναίνεσης και της συμπόρευσης. Την παραπάνω εικόνα φρόντισε για άλλη μια φορά να επιβεβαιώσει και στην χθεσινή συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου.
Στη χθεσινή συνεδρίαση όμως και κατά τη συζήτηση του Στρατηγικού Σχεδιασμού της Περιφέρειας για την περίοδο 2016 – 2019, ανεδείχθησαν σημαντικά στοιχεία από τη μελέτη που υποβλήθηκε, από τα οποία το μόνο που δεν μπορούμε να κάνουμε είναι να πανηγυρίζουμε.
Η ένταση της οικονομικής κρίσης επηρεάζει περισσότερο την Πελοπόννησο από τον μέσο όρο της χώρας. Το Περιφερειακό Ακαθάριστο Προϊόν, δηλαδή το εισόδημα των πολιτών, έχει υποστεί διπλάσια μείωση σε σχέση με τον μέσο όρο τη χώρας.
Ο οικονομικά ενεργός πληθυσμός της Πελοποννήσου μειώνεται με μεγαλύτερο ρυθμό σε σχέση με τον αντίστοιχο ρυθμό μείωσης που καταγράφεται στο επίπεδο της χώρας με μοναδική εξαίρεση το 2015.
Τα ποσοστά ανεργίας στη Μεσσηνία και Αρκαδία κτυπούν κόκκινο σε αντίθεση με την Αργολίδα, Κορινθία και Λακωνία, οξύνοντας έτσι την ενδοπεριφερειακή ανισότητα. Ειδικότερα, η Πελοπόννησος είναι στην 6η θέση μεταξύ των Ευρωπαϊκών Περιφερειών, καταγράφοντας πολύ υψηλό ποσοστό μακροχρόνιας ανεργίας άνω των δύο χρόνων με ιδιαίτερη επίδραση στους νέους μεταξύ 15 και 24 ετών.
Η εξαγωγική δραστηριότητα το 2016 παρουσίασε μείωση επτά φορές μεγαλύτερη από τον μέσο όρο της χώρας αποδεικνύοντας το έντονο πρόβλημα διάθεσης των τοπικών μας προϊόντων.
Τέλος η Περιφέρεια Πελοποννήσου είναι 9η στην κατάταξη των Περιφερειών της χώρας, όσον αφορά τις δαπάνες για έρευνα και καινοτομία, οι οποίες έχουν τεράστια συμβολή στην ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και την επιχειρηματικότητα.
Όλα τα παραπάνω συντελούν ένα σκηνικό που μόνο για πανηγυρισμούς δεν είναι. Κι εδώ υπάρχει και η ατομική ευθύνη, που όλοι μας στο μέτρο που μας αναλογεί, οφείλουμε να αναλάβουμε.
Για αυτά που θα μπορούσαμε να κάνουμε και δεν κάναμε. Για την κριτική που θα έπρεπε να ασκήσουμε και δεν ασκήσαμε. Για την αντίδραση που θα έπρεπε να είχαμε και δεν είχαμε.
«κάλιο αργά, παρά ποτέ… τα ψέματα, όσο κι αν κάποιοι δεν το αντιλαμβάνονται έχουν τελειώσει…»
Περικλής Μαντάς
Περιφερειακός Σύμβουλος Πελοποννήσου
Πολιτευτής ΝΔ Ν. Μεσσηνίας