Με αφορμή την «Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων», ο
ταλαντούχος νικητής του Master Chef Λάμπρος Βακιάρος μοιράστηκε τα μυστικά της
μαγειρικής και της τεχνικής του με παιδιά που εγκατέλειψαν τα σπίτια τους
εξαιτίας του πολέμου και της οικονομικής αστάθειας και φιλοξενούνται στον
Ξενώνα «Εστία» του Φιλανθρωπικού Οργανισμού «Αποστολή».
Όπως αναφέρει
ανακοίνωση της «Αποστολής», ο Λάμπρος με βοηθούς του νέους από Συρία,
Αφγανιστάν και Πακιστάν δημιούργησε μια ιδιαίτερη συνταγή που συνδυάζει την
ελληνική κουζίνα και την κουζίνα της Ανατολής. Οι πέντε νεαροί, υπό τις οδηγίες
του, προετοίμασαν και μαγείρεψαν κοτόπουλο και σως με κάρυ, για να τη σερβίρουν
με αραβικές πίτες σε όλους τους φίλους τους, που ζουν ξέγνοιαστες στιγμές στην
κατασκήνωση της Αρχιεπισκοπής Αθηνών στον Αυλώνα.
«Το φαγητό μάς ενώνει
περισσότερο απ’ όλα γιατί είναι «αγάπη». Το φτιάχνεις με αγάπη για να το
προσφέρεις και να ευχαριστήσεις», λέει με χαμόγελο ο νεαρός νικητής του
δημοφιλούς τηλεπαιχνιδιού που μια μέρα σαν κι αυτή έσπευσε να βρεθεί στο πλευρό
των ασυνόδευτων παιδιών προσφύγων, των πιο ευάλωτων της προσφυγικής κρίσης. «Μ’
αρέσει να βοηθάω αυτά τα παιδιά και βλέπω πως έχουνε ενέργεια μέσα τους κι
έχουν πολλά να δώσουν».
Πάνω από 65 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν αναγκαστεί
να εγκαταλείψουν τις εστίες τους για να ξεφύγουν από τον πόλεμο, τη βία και την
ανέχεια.
Σχεδόν 20 εκατομμύρια από αυτούς είναι πρόσφυγες και πάνω από τους
μισούς είναι παιδιά.
Ο γενικός διευθυντής
του Φιλανθρωπικού Οργανισμού «Αποστολή» κ. Κων. Δήμτσας υπογραμμίζει:
«Στην «Αποστολή» και
στον Ξενώνα «Εστία» γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες του θάρρους, της υπομονής και
της επιμονής των ασυνόδευτων παιδιών προσφύγων, τα οποία φιλοξενούμε και κάνουν
όνειρα για το μέλλον τη στιγμή που έχουν χάσει το σπίτι τους και σε κάποιες
περιπτώσεις κάθε επαφή με την οικογένεια τους. Την Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων,
ας αναλογιστούμε τη μοίρα εκατομμυρίων ανθρώπων που δεν έχουν δρόμο επιστροφής,
όχι από επιλογή, αλλά από ανάγκη. Ας αναρωτηθούμε τι μπορεί να κάνει ο καθένας
από εμάς κι ας ανοίξουμε την καρδιά και την αγκαλιά μας για αυτούς τους
ξεριζωμένους ανθρώπους και κυρίως για τα νέα παιδιά. Ας μην ξεχνάμε ότι είμαστε
η επιβίωση και η ελπίδα τους. Θα μας θυμούνται για όσα κάναμε γι΄ αυτούς»,.