ΓΡΑΦΕΙ Ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑ ΤΟ NEWSMESSINIA - ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΥΠΕΛΛΟ:1962-XIΛΗ: ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΠΙΟ ΚΥΠΕΛΛΟΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ «ΣΦΑΓΗΣ…» Νο 7

Διαβάστε εδώ τα προηγούμενα αφιερώματα !

Γράφει: Ο ΑΝΤΩΝΗΣ.Α.ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

           Τακτικό μέλος ΕΣΗΕΑ - ΠΣΑΤ

 

Η FIFA αιφνιδίασε τους πάντες αναθέτοντας την διεξαγωγή του  7^ου Μουντιάλ στη Χιλή. Μια χώρα που δεν διέθετε μεγάλη παράδοση στο ποδόσφαιρο σε σχέση με την  Αργεντινή που δικαίως περίμενε να πάρει το χρίσμα. Το παγκόσμιο κύπελλο του 1962 στη Χιλή διεξήχθη από τις 30 Μαΐου έως τις 17 Ιουνίου. Είναι η διοργάνωση που πέρασε στην ιστορία σαν η πιο αντιαθλητική. Χαρακτηρίστηκε το "Παγκόσμιο Κύπελλο της... μεγάλης σφαγής". Τον τίτλο κατέκτησε η Βραζιλία, που νίκησε στον τελικό την Τσεχοσλοβακία με 3-1. Αλλά η διοργάνωση σημαδεύτηκε από τη βιαιότητα, τα επεισόδια, τους αντιαθλητικούς ποδοσφαιριστές και τους κακούς διαιτητές, που αδυνατούσαν να προστατεύσουν τους αθλητές. Δεκατρείς παίκτες τραυματίστηκαν σοβαρά και χειρουργήθηκαν. Θύμα των αντιαθλητικών ενεργειών έπεσε και ο μεγάλος Πελέ, που έπαιξε μόνο σε δύο αγώνες: με το Μεξικό (η Βραζιλία νίκησε με 2-0 και ο Πελέ πέτυχε ένα γκολ) και με την Τσεχοσλοβακία στην Α' φάση (0-0).

Η ΠΡΟΚΡΙΜΑΤΙΚΗ ΦΑΣΗ

Στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1962 συμμετείχαν 56 εθνικές ομάδες και διαγωνίστηκαν για τις 16 θέσεις που δόθηκαν για την τελική φάση των Μουντιάλ. Οι 2 από τις 16 θέσεις καλύφθηκαν από την προηγούμενή νικήτρια Βραζιλία και την οικοδέσποινα Χιλή. Χαρακτηριστικό είναι ότι λόγο της ιδιομορφίας των προκριματικών μόνο το Μεξικό προκρίθηκε από τις ηπείρους Βόρεια και Κεντρική Αμερική, Αφρική, Ασία και Ωκεανία κάνοντας έτσι το Παγκόσμιο Κύπελλο να μοιάζει σε Διηπειρωτικό Κύπελλο με δύο μόλις ηπείρους να διαγωνίζονται για το τρόπαιο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή Για πρώτη φορά στην τελική φάση συμμετείχαν η Βουλγαρία και η Κολομβία.

ΤΟ ΣΟΟΥ ΤΟΥ ΓΚΑΡΙΝΤΣΑ

Μπορεί ο βασιλιάς Πελέ να βγήκε νοκ –άουτ αλλά όταν έχει να κάνεις με την Βραζιλία οι άσσοι είναι κρυμμένοι στο …μανίκι. Ο Μανουέλ Γκαρίτσα που

μικρός έπασχε από πολιομυελίτιδα ήταν ο καθοδηγητής και η αποκάλυψη που μαζί μαζί με τον Βαβά έκαναν θαυμαστά πράγματα μέσα στο γήπεδο και οδήγησαν την Βραζιλία στο τίτλο. Η διοργανώτρια Χιλή πραγματοποίησε εντυπωσιακή πορεία, που ανακόπηκε στις 13 Ιουνίου στον ημιτελικό από τη Βραζιλία, από την οποία ηττήθηκε παρουσία 80.000 θεατών, με 2-4. Η Χιλή, βασιζόμενη στην θερμή υποστήριξη του φανατικού κοινού της, κατόρθωσε να κατακτήσει την 3η θέση, νικώντας, στις 16 Ιουνίου, στον μικρό τελικό, τη Γιουγκοσλαβία 1-0, με γκολ του Ρόχας στο 90'. Ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία στην ιστορία του χιλιανού ποδοσφαίρου.

Στο Κύπελλο σημειώθηκαν 89 τέρματα από 54 παίκτες. Τα περισσότερα σημειώθηκαν στον αγώνα Ε.Σ.Σ.Δ.-Κολομβίας 4-4.

Παρά τους τραυματισμούς και τις αντιαθλητικές ενέργειες, μόνο έξι παίκτες αποβλήθηκαν. Καταλογίστηκαν οκτώ πέναλτι. Κόπηκαν 893.172 εισιτήρια εισιτήρια (μέσος όρος 27.912 ανά αγώνα)

«Η μάχη του Σαντιάγκο»
Ένα ακόμα αξιομνημόνευτο γεγονός που έμεινε στην ιστορία είναι ο αγώνας της Χιλής με την Ιταλία, ο οποίος χαρακτηρίστηκε ως «Η μάχη του Σαντιάγκο» για τα πολλά σκληρά μαρκαρίσματα εκατέρωθεν, ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που θύμιζε αγώνα Πυγμαχίας και όχι ποδοσφαίρου. Μάλιστα, την επόμενη μέρα που προβλήθηκαν τα στιγμιότυπα (λόγω τεχνικών δυνατοτήτων πάντα την επόμενη μέρα) ο δημοσιογράφος του BBC, Ντέιβιντ Κόουλμαν το χαρακτήρισε «ως το πιο ηλίθιο, αποκρουστικό, αηδιαστικό και ντροπιαστικό ποδοσφαιρικό παιχνίδι στην ιστορία του αθλήματος».

Ο «Ισπανός» Πούσκας

Ένα ακόμα ανεπανάληπτο γεγονός είναι η παρουσία του Φέρεντς Πούσκας στο Μουντιάλ, όχι όμως ως παίκτης της Εθνικής Ουγγαρίας, με την οποία το 1954 είχε φτάσει στον τελικό της Βέρνης, ενώ στο Μουντιάλ της Χιλής αγωνίστηκε με την Εθνική Ισπανίας έχοντας αποκτήσει Ισπανική υπηκοότητα.

Ο ΘΑΝΑΣΙΜΟΣ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΝΤΟΥΜΠΡΙΝΣΚΙ

Ένα θλιβερό γεγονός που έμεινε από αυτό το Μουντιάλ ήταν ο μετέπειτα θανάσιμος τραυματισμός, του Ουκρανού Ντουμπίνσκι. Ο συγκεκριμένος παίκτης μαρκαρίστηκε πολύ σκληρά από τον Γιουγκοσλάβο, Μοχάμεντ Μούγικα και έπαθε διπλό κάταγμα κνήμης - περόνης. Φυσικά έχασε το υπόλοιπο Μουντιάλ, αλλά συνέχισε να παίζει μπάλα για λίγα χρόνια ακόμη. Όμως, η ατελής αποκατάσταση του τραύματος, προκάλεσε σάρκωμα(μορφή καρκίνου γρήγορα αναπτυσσόμενη), με αποτέλεσμα να υποβληθεί σε πολλές εγχειρήσεις και ακρωτηριασμό του ποδιού του. Σε ηλικία μόλις 34ων ετών, μία μόλυνση στο σημείο που τραυματίστηκε, του στοίχισε τη ζωή του.

Ο τελικός του Σαντιάγκο

Ο μικρός τελικός της 16ης Ιουνίου ανάμεσα σε Χιλή και Γιουγκοσλαβία βρίσκει νικητές τους διοργανωτές με 1-0 μπροστά σε 66.697 θεατές του σταδίου «Νασιονάλ», κατακτώντας, έτσι, την 3η θέση, θέση που έκανε ένα ολόκληρο έθνος να

ξεχάσει τους πρότερους καταστροφικούς σεισμούς και να πανηγυρίζει για μέρες. Η Χιλή δεν ευτύχησε ποτέ να πετύχει κάτι καλύτερο σε επόμενα Μουντιάλ.  

Ο τελικός της 17ης Ιουνίου βρίσκει τις δύο ομάδες να παρατάσσονται μπροστά σε 70.000 θεατές με τους Τσεχοσλοβάκους

να δηλώνουν πεισμωμένοι και πεπεισμένοι ότι θα κατακτήσουν το τρόπαιο και θα αποκαταστήσουν το χαμένο τους γόητρο μετά τον χαμένο τελικό του 1934 στην Ιταλία, όπου και λύγισαν με 2-1 στην παράταση. Διαιτητής ορίζεται ο Σοβιετικός Νικολάι Λάτισεφ με βοηθούς του τους Ρόμπερτ Ντάβιντσον (Σκωτία) και Λέο Χορν (Ολλανδία). Οι 2 ομάδες παρατάσσονται με τους: (Τσεχοσλοβακία) Σρόιφ, Γίρι Τίχι, Νοβάκ (αρχηγός), Πόπλουχαρ, Μάζοπουστ, Πλούσκαλ, Σέρερ, Πόσπιχαλ, Κβάσνακ, Γέλινεκ, Κάντραμπα και (Βραζιλία) Ζίλμαρ, Νίλτον Σάντος, Ντζάσμα Σάντος, Ζόζιμο, Ζίτο, Μάουρο (αρχηγός), Γκαρίντσα, Βαβά, Ντίντι, Ζαγκάλο, Αμαρίλντο. Ο διαιτητής σφυρίζει και, πιο αποφασισμένη η Τσεχοσλοβακία, σκοράρει στο 15΄ με τον Μάζοπουστ αλλά τις χαρές διαδέχεται η αστεία ισοφάριση του Αμαρίλντο στο 17΄ για τη Βραζιλία, ο οποίος σκόραρε από πολύ πλάγια θέση σχεδόν στη γραμμή του άουτ. Ο Σρόιφ θα κρατήσει όρθια την ομάδα του αλλά η μη έξοδός του στο 69΄ σε σέντρα των Βραζιλιάνων έδωσε την ευκαιρία στον Ζίτο να σκοράρει και η ασταθής επέμβασή του στη φάση του τρίτου γκολ στο 78΄ έδωσε το δικαίωμα στον Βαβά να γράψει το τελικό 3-1. Κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ο κορυφαίος τερματοφύλακας εκείνου του Μουντιάλ, είχε γίνει ο μοιραίος παίχτης του τελικού!!!

Οι Τσεχοσλοβάκοι δεν κατάφεραν ποτέ ξανά να δώσουν το παρών σε έναν τελικό παγκοσμίου κυπέλλου ενώ η 

ΓΚΑΡΙΝΤΣΑ-ΝΤΙΝΤΙ-ΠΕΛΕ-ΒΑΒΑ ΚΑΙ ΖΑΓΚΑΛΟ

Βραζιλία (1958 & 1962) με τη δεύτερη συνεχόμενη νίκη της σε έναν τελικό Μουντιάλ, «έπιανε» το ρεκόρ της Ιταλίας (1934 & 1938) με δύο συνεχόμενες κατακτήσεις του βαρύτιμου τροπαίου, επίτευγμα που ποτέ δεν έχουν καταφέρει άλλες εθνικές ομάδες.

Για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1962 χρησιμοποιήθηκαν μόλις τέσσερα (4) στάδια:
Αρίκα - Εστάδιο Κάρλος Ντιτμπόρν (17.786)
Σαντιάγκο - Εστάδιο Νασιονάλ (66.660)
Βίνια ντελ Μαρ - Εστάδιο Σαουσαλίτο (18.037)
Ρανκάγκουα - Εστάδιο Μπράντεν Κόπερ (18.000).

ΤΙ ΘΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ

·             Χρονολογία: 1962

·             Χώρα διεξαγωγής: Χιλή

·             Σκορ τελικού: Τσεχοσλοβακία-Βραζιλία 1-3

·             Πρώτος Σκόρερ: Γκαρίντσα (αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ μετά από κλήρωση) Βαβά (Βραζιλία), Άλμπερτς (Ουγγαρία), Γιέρκοβιτς (Γιουγκοσλαβία), Σάντσες (Χιλή), 4 γκολ

·             Συνολικά Γκολ: 89, (2,78) ανά αγώνα

·             Περισσότερα Γκολ: Βραζιλία (14)

·             Περισσότερα Γκολ σε συνάντηση: Ε.Σ.Σ.Δ.-Κολομβία 4-4

·             Εισιτήρια: 896.336 (μέσος όρος 2 8.010)

·             Προπονητής Τσεχοσλοβακίας: Ρούντολφ Βίτλατσιλ

·             Προπονητής Βραζιλίας: Αϊμόρε Μορέϊρα

·             Ο Γκαρίντσα, η τρίπλα του θεού

 Η ΕΝΔΕΚΑΔΑ ΤΟΥ ΜΟΥΝΤΙΑΛ

1)ΖΙΛΜΑΡ (ΒΡΑΖΙΛΙΑ)2)ΤΖΑΛΜΑ ΣΑΝΤΟΣ (ΒΡΑΖΙΛΙΑ)3)ΖΝΕΛΙΓΚΕΡ(Δ.ΓΕΡΜΑΝΙΑ)ΒΟΡΟΣΙΝ (ΣΟΒ.ΕΝΩΣΗ)ΜΑΟΥΡΟ (ΒΡΑΖΙΛΙΑ)ΑΜΑΡΙΛΝΤΟ(ΒΡΑΖΙΛΙΑ)ΜΑΣΟΠΟΥΣΤ(ΤΣΕΧΟΣΛΟΒΑΚΙΑ)ΖΙΤΟ(ΒΡΑΖΙΛΙΑ)ΧΕΝΤΟ (ΙΣΠΑΝΙΑ)ΒΑΒΑ(ΒΡΑΖΙΛΙΑ)ΓΚΑΡΙΝΤΣΑ(ΒΡΑΖΙΛΙΑ)